ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ

Στην Ελλάδα κύριε καθηγητά, δε γνωρίζουμε πολλά για το τι έγινε στην Αργεντινή με το ΔΝΤ.
-Νεαρέ μου, όταν δεις μάνα να εκλιπαρεί να κόψουν κομμάτι από το κρέας της για να φάει το παιδί της, ίσως καταλάβεις αυτό που πάνε να σας κάνουν. Ντρέπομαι για τον εαυτό μου γιατί ήμουν ένα κομμάτι αυτών των αδίστακτων ανθρώπων. Να μην πέσετε στα νύχια τους.

Είναι τα λόγια ενός τεχνοκράτη, που έζησε την καταστροφή μίας περήφανης χώρας. Ενός περήφανου λαού με μία προδοτική κυβέρνηση που προετοίμασε καλά το κλίμα για να εκχωρήσει την Εθνική της κυριαρχία στη μεγαλύτερη μάστιγα του πλανήτη.
-Έφτιαξαν πόλεις, μέσα στις πόλεις. Τις ονόμασαν villas miserias, πόλεις της μιζέριας. Εκεί πότιζαν τον κόσμο κοκαΐνη και άλλα ναρκωτικά, που παρουσιάστηκαν εν αφθονία άξαφνα όταν ο εφιάλτης είχε αρχίσει. Ήταν περήφανος λαός οι Αργεντίνοι. δεν είδα μάνες να πουλάνε τα παιδιά τους όπως γίνεται στο LA. Είδα όμως ανθρώπους να χάνουν τα πάντα και στο τέλος τη ζωή τους όταν δεν υπήρχε τίποτα να δώσουν. Όσα δεν πήραν οι τράπεζες, τα πήραν οι έμποροι. Ο κόσμος έπρεπε να αποχαυνωθεί, να μην αντιστέκεται. Να πεθαίνει με τη μιζέρια του. Γι' αυτό έβγαλαν έτσι αυτές τις ψευτοπόλεις. Έπνιγαν εκεί την οργή και την δυστυχία τους.

-Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι όλα τα ΜΜ"Ε" διατυμπάνιζαν την ανάγκη της "βοήθειας". Στην αρχή τους έλεγαν ότι το κράτος θα πτώχευε και ο κόσμος έφτασε στο σημείο να πανηγυρίζει για επιτυχία την είσοδο του ΔΝΤ. Δεν φανταζόντουσαν τι θα ακολουθήσει. Τι ειρωνεία και αυτή. Τους έπεισαν με τον φόβο της πτώχευσης και εντέλει η σωτηρία ήρθε μόνο με την πτώχευση!

-Back Home, είχαν όλοι την εντύπωση ότι σώσαμε τη χώρα που ήταν ανίκανη και με διεφθαρμένες κυβερνήσεις. Ήταν απίστευτο τι μετέδιδαν οι ανταποκριτές όταν εμείς βλέπαμε την αλήθεια με τα μάτια μας σε κάθε δρόμο, σε κάθε γειτονιά.
Είχαν την εντύπωση ότι οι Αργεντίνοι μας θεωρούν σωτήρες. Ποτέ δεν προέβαλλαν τίποτα από την πραγματικότητα. Μόνο κάτι ρεπορτάζ γραμμένα στις αρχές με κόσμο να κάνει δηλώσεις κατά των προηγούμενων κυβερνήσεων ότι τους οδήγησαν στην πείνα ευχαριστώντας τις ΗΠΑ που θα τους έσωνε.
Ακόμα και οι διαδηλώσεις και οι διαμαρτυρίες. Τις προέβαλλαν σαν κομμουνιστές ή αριστερά κομμουνιστικά κόμματα που αντιδρούσαν. Εγώ έβλεπα στο Μπουένος Άιρες την λεωφόρο γεμάτη από εξαγριωμένους να ουρλιάζουν "θέλουμε τη χώρα μας πίσω"! Θέλουμε τα δολάρια μας πίσω!
Οι τηλεοράσεις όπως μου έλεγαν, έδειχναν μερικές δεκάδες κομμουνιστές με κόκκινες σημαίες που διαμαρτύρονταν. Στην πραγματικότητα ο κόσμος ήταν εκατοντάδες χιλιάδες. Ίσως εκατομμύρια. Τους έβλεπα, έβγαιναν από τα σπίτια τους και ενώνονταν με τις πορείες. δεν υπήρχε συντονισμός. Ότι Αμερικάνικη επιχείρηση έκλεινε και την φύλαγαν πάνοπλοι αστυνομικοί.
Δεν κυκλοφορούσαμε βέβαια τότε. Μετά από κάποιες συγκεντρώσεις θυμάμαι έβγαινα από το ξενοδοχείο και έβλεπα τόσες πέτρες κάτω που νόμιζα ότι γκρεμίστηκε κάποιο κτίριο. Μεγάλη οργή.
Έβλεπες ανθρώπους αποφασισμένους για όλα. Άνθρωποι που δεν έμοιαζαν ούτε looters (πλιατσικολόγοι). Ακόμα και μεσήλικες σίγουρα πολλοί είχαν οικογένειες. μου έκανε εντύπωση. Έβγαιναν και συγκρούονταν με ότι έβρισκαν. Ξύλα, πέτρες. Από την άλλη η αστυνομία ήταν πάνοπλη, με αντλίες, πλαστικές σφαίρες, δακρυγόνα. Ήταν αδύνατον να τους συγκρατήσουν. Είχες να κάνεις με ανθρώπους που τους πήρες το σπίτι τους και το χαμόγελο τους.

-Όχι, ούτε μια στιγμή δεν τους χαρακτήρισα "τρομοκράτες". Θα ήταν άδικο. Φαντάσου να υπηρετείς το Law and Order και να μη μπορείς να κρύψεις την συμπάθεια σου για αυτούς που ίσως από τις τηλεοράσεις θα τους χαρακτήριζες αλλιώς. Ήθελαν τη χώρα τους πίσω. Έβγαιναν με Αργεντίνικες σημαίες και απαιτούσαν να φύγουμε.
Αυτές οι γυναίκες όμως. Ποτέ δεν θα ξεχάσω. Αυτό θα με στοιχειώνει πάντα. Οι γυναίκες με τα παιδιά στα χέρια.

Ο ρόλος που έπαιξαν όμως αυτές οι γυναίκες. Ποιός να το περίμενε. Προστάτεψαν τα παιδιά τους και τη χώρα τους. Αν μπορούμε να πούμε ότι έγινε επανάσταση στην Αργεντινή, τότε ήταν η μόνη γυναικεία επανάσταση στους αιώνες.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.

http://olympia. gr/2010/02/ 19/imf-greece/
...το ξέσπασμα της κρίσης και η λύση που ήλθε από τον ίδιο τον λαό.



Στο πρώτο μέρος είδαμε το ξέσπασμα. Τα μέτρα της κυβέρνησης με τις περιβόητες ενέργειες για μείωση του ελλείματος. Αυτή η μείωση του ελλείματος που πάλι είχε καλλιεργηθεί ως αυτοσκοπός και βασική προϋπόθεση για την βοήθεια του ΔΝΤ. Βλέπετε, το "swap" του ΔΝΤ είναι οι κρυφοί όροι που επιβάλλονται στην εκάστοτε Εθνική κυβέρνηση προκειμένου να ανοίξουν τις κάνουλες. Αυτοί οι όροι είναι σαφέστατοι και με απλά λόγια επικεντρώνονται στο ότι "Δεν θα γίνεται καμμία ενέργεια, καμμία δαπάνη, δεν θα λαμβάνεται καμμία απόφαση από την Εθνική κυβέρνηση που αφορά την Εθνική οικονομία εάν δεν υπάρχει η έγκριση του ΔΝΤ¨.
Δηλαδή, ο βασικός όρος "συνεργασίας" με την εκάστοτε κυβέρνηση είναι η Εκχώρηση μέρους της Εθνικής Κυριαρχίας. Για όσους ακόμη δεν το έχουν καταλάβει.
Το άλλο σημείο που καλλιεργείται έντεχνα ως αυτοσκοπός, είναι η εξυπηρέτηση μόνο των υποχρεώσεων προς τρίτες χώρες και όχι των εσωτερικών υποχρεώσεων του κράτους. Προηγούνται δηλαδή οι διεθνείς δανειστές που έχουν δανείσει με επαχθείς όρους έναντι των ντόπιων πιστωτών, ήτοι των πολιτών που καλούνται όχι μόνο να απεμπολήσουν τις απαιτήσεις τους αλλά να σηκώσουν και το βάρος της αποπληρωμής των διεθνών τοκογλύφων.

Στην Ελλάδα για παράδειγμα, ό περιβόητος εξωτερικός δανεισμός (300 δις Ευρώ)που αναμασούν συνεχώς οι διάφοροι "αναλυτές", είναι μόλις ένα μικρό μέρος επί του συνόλου των Τριών Τρις που οφείλει συνολικά το κράτος, με κύριους πιστωτές βέβαια, τους Έλληνες πολίτες. Πολιτες μάλιστα που τροφοδοτούν το σύστημα επί δεκαετίες με ελάχιστο κόστος. Αναλογιστείτε ότι το κράτος (και επαγωγικά οι τράπεζες) δανείστηκαν με επιτόκια που φτάνουν το 7%. Εσείς τι επιτόκιο παίρνετε για τις καταθέσεις σας; (Σε επόμενο άρθρο οι ραγδαίες εξελίξεις στις Ελληνικές τράπεζες).
Ας επιστρέψουμε λοιπόν στην Αργεντινή. Μετά την πρώτη ομοβροντία μέτρων, οι μορφές αντίδρασης εξακολουθούσαν να περνούν από τα κανάλια κομματικών μηχανισμών και ιδεολογικών μονοπωλίων. Οι εκδηλώσεις ήταν απόλυτα ελέγξιμες με περιορισμένη χρήση βίας αφού η πλειοψηφία των πολιτών δεν ήθελε να ταχθεί κάτω από καμια κομματική σημαία ή συνδικάτο (θυμηθείτε την σημερινή απεργία. 2 εκ απεργοί, μόνο 20,000 διαδηλωτές σε διασπασμένες εκδηλώσεις με τους παρακρατικούς μηχανισμούς των προβοκατόρων σε δράση. Τα ΜΜ"Ε" βεβαίως .απεργούσαν!).
Τότε άρχισε ο πραγματικός εφιάλτης. Στις 3 Δεκεμβρίου του 2001 η κυβέρνηση υπό την πίεση των διεθνών συμβούλων παίρνει την απόφαση να παγώσει τις καταθέσεις των πολιτών σε όλες τις τράπεζες. 70 δις Δολάρια αλλά και υπερδιπλάσιας αξίας κρατικά ομόλογα περιέρχονται στα χέρια της "ικανότατης και λαοπρόβλητης" κυβέρνησης. Είχε προηγηθεί βεβαίως κολοσσιαία εξαγωγή καταθέσεων από κάποιους που ως συνήθως γνώριζαν. Τα ΜΜ"Ε" απέκρυπταν ή δικαιολογούσαν αυτή την τεράστια εκροή προβάλλοντας την "πιθανότητα υψηλής φορολόγησης των καταθέσεων".
Συντάξεις χάθηκαν. Τα κρατικά ομόλογα δεν είχαν πλέον κανένα αντίκρυσμα (για τους ντόπιους βέβαια). Ακόμα και ιδιωτικά συνταξιοδοτικά προγράμματα που είχαν μετατραπεί εξαναγκαστικά σε ομόλογα, εξανεμίστηκαν.
Είχαν προηγηθεί κάποιες αποσπασματικές παύσεις λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος είτε με "υποχρεωτικές αργίες" είτε με μακροχρόνιες απεργίες.

Οι παρακρατικοί Κόνδορες και η μεγάλη σφαγή.Η εξουσία είχε υποτιμήσει την αγωνιστική διάθεση του λαού της Αργεντινής. Πίστευε ότι με όλες τις πιέσεις, την προπαγάνδα, τις ελεγχόμενες συγκεντρώσεις ότι θα μπορούσε να ελέγξει και αυτό το κύμα διαμαρτυρίας μπροστά στην "ληστεία του αιώνα" όπως χαρακτηρίστηκε από ανεξάρτητους διεθνείς αναλυτές.

Οι εξελίξεις ήταν ραγδαίες. Ο λαός άρχισε να βγαίνει μαζικά στους δρόμους. Σε κάθε γειτονιά, κάθε πόλη ή χωριό ανέμιζαν οι Αργεντίνικες σημαίες ενώ οι κομματικές εξαφανίζονταν. Κάθε μέρα, για πολλές ώρες, ο λαός ήταν στους δρόμους απαιτώντας την πτώση της κυβέρνησης και τον διωγμό των ξένων επιτηρητών του ΔΝΤ.
Η αστυνομία πλέον ήταν αδύνατον να ελέγξει τις αντιδράσεις. Οι ανταποκρίσεις των διεθνών ΜΜΕ διακόπηκαν αφού πλέον δεν υπήρχαν κομματικά σημαιάκια για να δείξουν ενώ κάθε επιχείρηση Αμερικανικών συμφερόντων έμπαινε στο στόχαστρο των διαδηλωτών. Εκεί μπήκαν στο παιχνίδι οι παρακρατικοί "Κόνδορες". Οι Κόνδορες ήταν το δίκτυο της CIA σε όλη την Λατινική Αμερική που είχε στηθεί με το πρόσχημα του "Κομμουνιστικού κινδύνου" στον ψυχρό πόλεμο. Παραγουανοί κυρίως παρακρατικοί συντάχθηκαν με τον μηχανισμό της ΚΥΠ ώστε να αρχίσουν τα χειρουργικά χτυπήματα για να κάμψουν το φρόνημα των διαδηλωτών.
Ακολούθησαν χτυπήματα σε ανοιχτές συγκεντρώσεις (κλασσική ιμπεριαλιστική μέθοδος) ώστε να τρομοκρατήσουν τον λαό για να μην ενισχύει τις κινητοποιήσεις. Δεκάδες οι νεκροί, εκατοντάδες οι τραυματίες.
(για να γίνει το παράδειγμα πιο κατανοητό, σκεφθείτε την υποθετική περίπτωση να γινόντουσαν αυτά τα πράγματα στην Ελλάδα και η φιλοαμερικανική κυβέρνηση να επιστράτευε Ουτσεκάδες, που είναι εκπαιδευμένοι από την CIA, για να χτυπούν ανοιχτές συγκεντρώσεις με χειροβομβίδες και Καλάσνικοφ, ενώ την ίδια στιγμή η κρατική αστυνομία να συλλαμβάνει Έλληνες διαδηλωτές)
Τα χτυπήματα αυτά αντί να κάμψουν, ενίσχυσαν το φρόνημα των εξεγερμένων πατριωτών αφού μπορεί ο αγώνας για "θεσμικά και οικονομικά αιτήματα" με ιδεοληπτικούς μανδύες να μην αξίζει ανθρώπινες θυσίες, όμως η κινητοποίηση ήδη είχε λάβει διαστάσεις Εθνεγερσίας. Ο λαός πλέον κατέβαινε στους δρόμους για Εθνικοαπελευθερωτικό πόλεμο.
Το επιμύθιο της εξέγερσης θα το παραθέσουμε σε άλλο άρθρο, για να κλείσουμε το αφιέρωμα με το σημαντικότερο ίσως κομμάτι: Τον ρόλο της Γυναίκας και τις λύσεις που έδωσε. Ναι, η γυναίκα στην Αργεντινή καρπώνεται το μεγαλύτερο μέρος της επιβίωσης και εξόδου της χώρας από αυτόν τον εφιάλτη.

Η Γυναίκα που έσωσε την Αργεντινή - οι λύσεις.Η Γυναίκα της Αργεντινής στάθηκε στην πρώτη γραμμή της μάχης και αντίστασης. Από τις μαχητικές πορείες, την επιβίωση των παιδιών, τη στήριξη των συζύγων. Πραγματικές ηρωΐδες που όμως έμελλε να καταλύσουν τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις δημιουργώντας συνθήκες διαβίωσης με αυτοοργανωμένα συστήματα, μακρυά από την τραπεζική - χρηματοπιστωτική υποτέλεια.

ένα από τα χιλιάδες καταστήματα ανταλλαγής προϊόντων που οργάνωσαν οι γυναίκες της Αργεντινής
Η δράση των γυναικών ξεκίνησε από την περιφέρεια. Οι γυναίκες της υπαίθρου ένιωσαν πρώτες την κρίση όταν είδαν την παραγωγή τους να οδηγείται σε απαξίωση και τους άντρες τους να παραχωρούν τα πολύτιμα αγαθά για ευτελές αντίτιμο.
Οι γυναίκες πήραν την κατάσταση στα χέρια τους. Με ένα αρχέγονο ένστικτο, επέβαλλαν παύση πώλησης της παραγωγής στους μεσάζοντες και άρχισαν να ιδρύουν καταστήματα αντιπραγμάτευσης. Μικρά κέντρα δηλαδή ανταλλαγής προϊόντων με μία υποδειγματική δομή αποτίμησης βάσει της προσφοράς και ζήτησης των αγαθών. Οι Γυναίκες της Αργεντινής δηλαδή, ανεξαρτητοποιήθηκαν από το χρήμα, πριν την μεγάλη ληστεία που γονάτισε κάθε δραστηριότητα.
Στην περίοδο της μεγάλης ληστείας λοιπόν, η μορφή αυτή επιβίωσης πήρε ραγδαίες διαστάσεις και αποτέλεσε την αιτία της επιτυχίας των κινητοποιήσεων. Πίσω από τις στάχτες των "μαχών", οι γυναίκες κατάφεραν να ικανοποιήσουν τις βασικές ανάγκες της οικογενειακής διαβίωσης χωρίς την ανάγκη του χρήματος ή της επαιτείας των κουπονιών. Η "τροφοδοσία" των μαχητών είχε εξασφαλιστεί. Το ίδιο και το φρόνημα. Αντί για επαίτες, οι Αργεντίνοι έγιναν ελευθερωτές και οι ντόπιοι και ξένοι εκμεταλλευτές πήραν ένα γερό μάθημα, όταν αναγκαζόντουσαν να εγκαταλείψουν τη χώρα με Αμερικανικά ελικόπτερα (σε επόμενο άρθρο).
Οι γυναίκες της Αργεντινής επέδειξαν οξυδέρκεια, αλληλεγγύη και ικανότητα αποτελεσματικής αυτοοργάνωσης. Έδειξαν τον δρόμο της επιβίωσης, προστάτευσαν τα παιδιά τους και απορρόφησαν μεγάλο μέρος από τους απελπισμένους των "πόλεων της μιζέριας" που είχαν δημιουργηθεί όπως είδαμε στο πρώτο μέρος του αφιερώματος. Αναλυτές υποστηρίζουν ότι η ανάκαμψη της Αργεντινής έγινε με τους όρους που έθεσαν αυτές οι πρωτεργάτριες του αγώνα σε τέτοιο σημείο, ώστε η εξέγερση της Αργεντινής να χαρακτηριστεί η πρώτη γυναικεία εξέγερση στη σύγχρονη ιστορία. Οι ενέργειες της νέας κυβέρνησης συνοπτικά:
ΕπιμύθιοΔεν υπήρχε αμφιβολία ότι οι εξελίξεις ήταν αδύνατον να ανατραπούν ακόμα και με έξωθεν στρατιωτική επέμβαση. Ο λαός είχε εκκαθαρίσει τους επίορκους από όλα τα δημόσια αξιώματα και η νέα κυβέρνηση μπορούσε να θέσει η ίδια τους όρους της. Ας τους διαβάσουμε γιατί αποτελούν ένα σημαντικό μάθημα για κάποιους ντόπιους που φλερτάρουν με .γουδιά.
1. Η χώρα κήρυξε πτώχευση, σταματώντας κάθε πληρωμή σε διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα
2. Η ισοτιμία Πέσο - Δολαρίου "ξεκλειδώθηκε" και ακολούθησε υποτίμηση κατά 75%
3. Η Αργεντινή είχε μάθει πλέον να είναι αυτάρκης. Η κοινωνία βάσισε την επιβίωση της στην ντόπια παραγωγή, το εκτεταμένο μποϋκοτάζ ξένων προϊόντων ήταν πλέον κρατική "εντολή", το εμπορικό ισοζύγιο ανατράπηκε άρδην.
4. Λόγω της υποτίμησης αλλά και της σκληρής δουλειάς του λαού, η παραγωγή της Αργεντινής έγινε ανταγωνιστικότερη φέροντας έναν ρυθμό ανάπτυξης στα πρότυπα της Ρωσίας του 2000.
5. Τον ρόλο του Πούτιν στην Αργεντινή, ανέλαβε ο ίδιος ο λαός που αποκήρυξε μετά βδελυγμίας τις νουθεσίες του state department για συνέχιση της συνεργασίας με το ΔΝΤ έστω και με ειδικά προνόμια. Δοκιμασμένες λύσεις, η νεκρανάσταση μίας χώρας από έναν λαό που δεν υπόκυψε στον τρόμο και τις απειλές. Μπορούμε;

Κακώς πήρε τα μέτρα ο Γιώργος!

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Θεαματική στροφή 180 μοιρών πραγματοποίησε στην πολιτική της η ηγεσία της Ευρωζώνης υπό το κράτος των απειλούμενων κερδοσκοπικών επιθέσεων εναντίον των χωρών-μελών της, που αναμφισβήτητα θα έθεταν σε κίνδυνο την ίδια την επιβίωση του ευρώ. Κατ’ εντολήν των ηγετών, οι υπουργοί Οικονομικών αποφάσισαν κυριολεκτικά εν μια νυκτί όλα εκείνα τα μέτρα που θα έπρεπε να είχε ήδη ζητήσει η κυβέρνηση Παπανδρέου, αλλά δεν είχε το πολιτικό θάρρος ούτε καν να τα προτείνει, καθώς ήταν αυτοπαγιδευμένη στη λανθασμένη εκτίμησή της ότι δήθεν ήταν απολύτως αδύνατον να γίνουν δεκτά! Να όμως που η ζωή απέδειξε ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες τα αποφάσισαν μόνοι τους και μάλιστα λίγοι μόνο ημέρες αφότου ο πρωθυπουργός αποδέχτηκε τους εφιαλτικούς όρους που του επέβαλε το ΔΝΤ, προκαλώντας ρήξη στις σχέσεις της κυβέρνησής του με τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους και οδηγώντας την ελληνική κοινωνία στα πρόθυρα της έκρηξης, μετά τις σφαγιαστικές περικοπές μισθών και συντάξεων.

Μήνες ολόκληρους παρουσιάζουμε αδιαμφισβήτητα επίσημα στοιχεία που αποδεικνύουν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι το δημόσιο χρέος καλπάζει σε όλη την Ευρώπη, όπως και στις ΗΠΑ και στην Ιαπωνία, επιμένοντας ότι αποτελεί καθολικό πρόβλημα του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος σήμερα, άρα θα αντιμετωπιστεί με συνολικά μέτρα, στα οποία θα έπρεπε να ενταχθεί και η ελληνική περίπτωση.

Πραγματικά, οι Ευρωπαίοι ηγέτες υποχρεώθηκαν να δώσουν εντολή στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να κάνει το αυτονόητο, το οποίο κάνουν όλες οι κεντρικές τράπεζες του κόσμου και το οποίο η κυβέρνηση Παπανδρέου θεωρούσε «αδύνατο»: να αγοράζει η ΕΚΤ κρατικά ομόλογα απευθείας από τις χώρες της Ευρωζώνης!

Αυτή είναι η μοναδική πραγματική και αποτελεσματική λύση στο πρόβλημα του χρέους, η οποία κόβει την όρεξη κάθε κερδοσκόπου, όπως άλλωστε φάνηκε και από τις αντιδράσεις τους χθες.

Επιπροσθέτως, η ΕΚΤ συνέστησε στις χώρες της Ευρωζώνης να προχωρούν στην έκδοση «λαϊκών ομολόγων», όποτε το κρίνουν αναγκαίο. Και αυτό είχε προταθεί μετ’ επιτάσεως στην κυβέρνηση Παπανδρέου από πολλές πλευρές, αλλά παρόλο που δεν απαγορευόταν από καμιά συνθήκη ή οδηγία της ΕΕ, η κυβέρνηση δεν το είχε αποτολμήσει ούτε καν στις φάσεις παροξυσμού των κερδοσκοπικών επιθέσεων εναντίον της χώρας μας.

Τώρα αποδεικνύεται επίσης πόσο έωλες ήταν οι ιδιοτελείς φήμες που είχαν θέσει σε κυκλοφορία κυβερνητικοί κύκλοι αμφιλεγόμενων διασυνδέσεων, ισχυριζόμενοι ότι θα... κατέρρεε δήθεν το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, αν η κυβέρνηση εξέδιδε κρατικά ομόλογα απευθυνόμενα στον κάθε καταθέτη!

Σιγά μην κατέρρεαν οι τράπεζες, αν 5 ή 10 ή και 15 δισεκατομμύρια ευρώ από τα περίπου 250 δισεκατομμύρια των καταθέσεων στις ελληνικές τράπεζες κατευθύνονταν σε κρατικά ομόλογα προκειμένου να βοηθηθεί η χώρα να αποκρούσει μια οξεία κερδοσκοπική επίθεση! Είναι καλύτερα τώρα που 25 με 30 δισεκατομμύρια ευρώ έχουν ήδη φύγει στο εξωτερικό εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής που αντικειμενικά ενθάρρυνε τις κερδοσκοπικές επιθέσεις;

Πέρα όμως από το λογικότατο επιχείρημα, υπάρχει άνθρωπος στην Ευρώπη ολόκληρη που νομίζει ότι η ΕΚΤ, συνιστώντας την κατά περίπτωση έκδοση «λαϊκών ομολόγων», αποσκοπεί στην... κατάρρευση του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος; Προφανώς, κανένας.

Το τελικό συμπέρασμα από όλα αυτά όμως είναι ότι πέρα από την πολιτική ανεπάρκεια και έλλειψη διορατικότητας της κυβέρνησης, η ουσία είναι πως κακώς, κάκιστα πήρε ο Γιώργος Παπανδρέου τις αποφάσεις περικοπής των μισθών και των συντάξεων μισθωτών του Δημοσίου και συνταξιούχων πάσης φύσεως ως δήθεν αναγκαίων μέτρων για να μπορέσει να δανειστεί η χώρα και να μη χρεοκοπήσει. Αυτό δεν ισχύει, οι συνθήκες άλλαξαν. Πρέπει να αλλάξει επομένως και η κυβερνητική πολιτική στο θέμα αυτό. Αμέσως, έστω και τώρα.

Αποδοχές
Να ακυρωθούν οι περικοπές

Αναθεώρηση των κυβερνητικών μέτρων απαιτείται εδώ και τώρα, μετά τις αποφάσεις της Ευρωζώνης και της ΕΚΤ. Ο πρωθυπουργός πρέπει να πάρει αμέσως πίσω όλα τα μέτρα περικοπών στους μισθούς και στις συντάξεις που θα κάνουν τους ανθρώπους να δυστυχήσουν και θα στραγγαλίσουν την πραγματική οικονομία, βυθίζοντας την Ελλάδα σε ύφεση για μία δεκαετία σχεδόν. Να συνεχίσει το ηράκλειο έργο της δραστικής μείωσης του υπερδιογκωμένου από πολιτικά ρουσφέτια δημόσιου τομέα, της πάταξης της τεράστιας έκτασης φοροδιαφυγής, της εισφοροδιαφυγής κ.λπ., στόχους στους οποίους έχει την απόλυτη στήριξη του κόσμου. Να εγκαταλείψει αμέσως όμως την πολιτική λεηλασίας των μισθών και των συντάξεων, η οποία υπηρετεί άλλους, σκοτεινούς στόχους.

Σάββατο, 08 Μαΐου 2010

Γιατί δεν αυτοκτονείτε, ανοργασμικοί μονεταριστές?

Από τους Ρεπόρτερ του Δρόμου του "Π". Το κείμενο δεν έχει υποστεί καμμία επεξεργασία.

Αυτοί, που με περίσσειο θράσος, τώρα αξιώνουν τη φίμωση και την καταστολή όσων αντιτίθονται δυνατά στα σχέδια των διεθνών αρπακτικών, χαρακτηρίζοντάς τους ως ασσύμετρη απειλή για τον κοινωνικό ιστό και το "επίχρυσο" μέλλον του, γενικεύοντας αυθαίρετα τα αίτια και τα αποτελέσματα της βίας των πληρωμένων τραμπούκων τους, καλύτερα να σκάσουν! Είναι αυτοί που στεναχωρήθηκαν για το νεκρό Αφγανό, ενώ οργανώνουν καθημερινά πογκρόμ μεταναστών στην Αθήνα. Είναι αυτοί που χύνουν κορκοδείλια δάκρυα για τους 3, όντως, αδικοχαμένους εργαζόμενους στη Μαρφίν, ενώ δε μερίμνησαν να τους απομακρύνουν προβλέποντας τα, δυστυχώς, αυτονόητα έστω και σε επίπεδο πρόβλεψης. Είναι αυτοί που νοιάζονται για τον μισθωτό, τον συνταξιούχο, τον νέο ελεύθερο επαγγελματία, που πίστεψε στην καπιταλιστική τους υπόσχεση, ενώ με κυνισμό τους χαρακτηρίζουν ως τη μεγαλύτερη πληγή του δημοσιονομικού τους συστήματος και τους στραγγαλίζουν οικονομικά. Όλα σύννομα και πάντα εις στο όνομα της εξυγίανσης! Μιλούν για συντεχνείες που κατασπατάλησαν το δημόσιο χρήμα οι θρασείς, ενώ είναι κοινώς γνωστό ότι η πλέον ληστρική, διεφθαρμένη και αδίστακτη συντεχνεία είναι αυτή των πολιτικών-μεγαλοεπιχειρηματιών-τραπεζιτών, σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο. Η κοινωνία έχει μεγάλο μερίδο ευθύνης, όχι όμως στο κυριολεκτικό επίπεδο της συνενοχής. Λιγότερο από το 2% του πλυθησμού συμμετέχει στο "μεγάλο φαγοπότι", αλλά το 100% αποδέχεται κυνικά και με απάθεια το φαινόμενο αυτό, θεωρώντας το πλέον δεδομένο και μη αναστρέψιμο. Δημοσιεύματα εφημέρίδων αναφέρονται καθημερινά στις κερδοσκοπικές τους κινήσεις, ανακοινώνουν περήφανοι τα κέρδη που αποκομίζουν από πάσης φύσεως ανήθικες επενδύσεις και "στοιχήματα" ακόμα και κατά ολόκληρων εθνών (των πολιτών τους δηλαδή) και στο τέλος τυγχάνουν της υπόληψης αλλά και της γενικότερης αποδοχής όλων! Βρίσκουν άλλοθι στο γνωστό αξίωμα-μύθο, οι πλούσιοι -μόνο- παράγουν πλούτο..... Μόνο όπλο του σύγχρονου Έλληνα η γνώση και η επίγνωση. Απαραίτητος ο επαναπροσδιοριμός της θέσης μας. Απαξίωση όλων των διαχρονικών δυναστων που μόνο σκοπό έχουν να εξουσιάζουν τις μάζες μέσω της στρέβλωσης και της διχόνοιας που τους προκαλούν. Δεν έχουμε τίποτε να χωρίσουμε και αν ακόμη διαφωνούμε μπορούμε με εποικοδομιτικό διάλογο να καταλήξουμε σε λύσεις! Ενίσχυση της αυτοδιοίκησης. Κανείς δε γνωρίζει καλύτερα τη φύση του προβλήματος, οπότε και τη λύση του, από τους άμμεσα εμπλεκόμενος. Μεταφορά του πλούτου και των πηγών του σε αυτούς που τον παράγουν και δημιουργία υποδομών για την καλύτερη, προς την κοινωνία, διαχείρησής τους. Κοινωνική και φιλοσοφική προσέγγιση των προβλημάτων που δημιουργούνται, συστημικά και μη, και όχι τεχνοκρατική. Οι αριθμοί λένε την αλήθεια, αλλά παρακάμπτουν κάθε ανθρώπινο παράγοντα... Σαφώς και θα προκύψουν πολλά θέματα προς επίλυση. Κανείς δε μπορεί να τοποθετηθεί και να προβλέψει με σιγουριά ποια θα είναι αυτά και ποιας λύσης χρήζουν, αλλά είναι βέβαιο πως με διάθεση συνεργασίας και αμοιβαίες προσαρμογές θα επιλυθούν. Έτσι κι αλλιώς, οι λύσεις που σκαρφίζονται οι απανταχού σωτήρες μας είναι πολύ πιο πολύπλοκες και εντελώς ακατανόητες από το ευρύ κοινό όμως γίνονται άμμεσα αποδεκτές. Όσο όμως ο άνθρωπος χαρακτηρίζεται από απάθεια, εσωστρέφεια, κυνισμό και μία αίσθηση υποκειμενικής ασημαντότητας, τα παραπάνω θα αποτελούν μία νουβέλα για απογευματινή χαλάρωση.

αντί για αιώνια λιακάδα, αιώνια καταχνιά για φωτεινά μυαλά

Tης Mαριαννας Tζιαντζη

Tην περασμένη εβδομάδα, οι «Ανιχνεύσεις» (ΕΤ3) του Παντελή Σαββίδη είχαν καλεσμένο έναν κορυφαίο επιστήμονα, τον Δημήτρη Χριστοδούλου. Το 1967, στα 16 του, έφυγε για σπουδές στο Πρίνστον και σήμερα διδάσκει Φυσική και Μαθηματικά στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης. Με λαμπρή ακαδημαϊκή καριέρα και πολλές σημαντικές δημοσιεύσεις στους τομείς της γενικής θεωρίας της σχετικότητας, της μηχανικής των ρευστών και άλλους. Η παρουσία του στην εκπομπή συνέπεσε με την αναγόρευσή του σε επίτιμο διδάκτορα της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ. Ο λόγος που δεν εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα είναι ότι στη Ζυρίχη μπορεί να διδάσκει έξι μήνες το χρόνο και τους άλλους έξι να ασχολείται αποκλειστικά με την έρευνα.

Είχαμε λοιπόν την ευκαιρία, ειδήμονες και αδαείς, να γνωρίσουμε έναν ευφυή, δημιουργικό και ανήσυχο άνθρωπο που δεν μίλησε μόνο για τα μεγάλα θέματα που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της σύγχρονης επιστημονικής έρευνας, αλλά και για τον εαυτό του. Οταν ήταν μαθητής, πήγαινε στον Ελευθερουδάκη και αγόραζε βιβλία μαθηματικών: «Ελυνα όλες τις ασκήσεις», λέει γελώντας σαν να ήταν το πιο διασκεδαστικό πράγμα στον κόσμο. Ο κ. Χριστοδούλου γελάει συχνά – και αυτό είναι το πρώτο πράγμα που προσέχει ο τηλεθεατής. Δεν χαχανίζει, απλώς όλο το πρόσωπό του γίνεται ένα γέλιο καθώς αυτός αναπτύσσει περίπλοκες έννοιες. Χαίρεται, θέλει να μοιραστεί αυτήν τη χαρά μαζί μας και μας εκμυστηρεύεται ότι αγαπά τα μαθηματικά, «σε υπερβολικό βαθμό», για τρεις λόγους: Πρώτον, για την ομορφιά τους («το ωραιότερο πράγμα που έχει κάνει ο άνθρωπος»), δεύτερον, για την αίσθηση της σιγουριάς που μας δίνουν οι αποδείξεις, όπως αυτές του Ευκλείδη που, αν και διατυπώθηκαν γύρω στο 300 π. Χ., ισχύουν και σήμερα («τι άλλο είναι τόσο ανθεκτικό στο χρόνο;») και, τρίτον, γιατί «με τα μαθηματικά εμβαθύνει κανείς στη φύση».

Ισως στα περισσότερα αυτιά να ηχούσαν στρυφνά ή και αλαμπουρνέζικα τα όσα έλεγε ο κ. καθηγητής, όμως ακόμα κι ένας μαθητής λυκείου, που αγαπά τη Φυσική και δεν είναι παγιδευμένος στα SOS των εξετάσεων, θα μπορούσε να καταλάβει, αν όχι όλα, πάντως αρκετά από τα όσα ειπώθηκαν και, κυρίως, να πειστεί ότι αξίζει τον κόπο να κουραστεί, να μελετήσει για να τα κατανοήσει.

Οση αισιοδοξία και αν μας χάρισε η τηλεοπτική γνωριμία με τον κ. Χριστοδούλου, άλλη τόση θλίψη μάς προκαλεί η επίγνωση ότι και στην Ελλάδα υπάρχουν πάμπολλα χαμένα φωτεινά μυαλά, πάμπολλοι μικροί Μότσαρτ της επιστήμης που δεν τους έχει δοθεί η δυνατότητα και το κίνητρο να γνωρίσουν αυτό που θα μπορούσαν να αγαπήσουν. Σήμερα ο φοιτητής των Μαθηματικών ή της Φυσικής είναι ο μέλλων αδιόριστος ή ο ωρομίσθιος του φροντιστηρίου, είναι ο πλεονάζων, αυτός που δεν τον έχει ανάγκη η κοινωνία. Αντί για αιώνια λιακάδα, αιώνια καταχνιά.

Αποστολέας BHXOS στις 07-05-2010-17:09:17 (493 το έχουν διαβάσει)
Θεματική Ενότητα: ΕΚΤΑΚΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Όταν η εξουσία ξυλοκοπεί γερόντους είναι στα πρόθυρα κατάρρευσης

Η ηλικιωμένη που βλέπετε στο VIDEO διαδήλωνε χθες το βράδυ έξω από τη Βουλή. Οι πραιτοριανοί του Χρυσοχοίδη και της κυβέρνησης του ΔΝΤ της έσπασαν το κεφάλι! Αυτοί οι αχρείοι πρέπει να τσακιστούν άμεσα. ΌΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ!

ΒΗΧΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

http://giantakos.blogspot.com/2009/01/subcomandante-marcos-subcomandante.htm

Προστασία προσωπικών δεδομένων ή κερδοφορία: Το μεγάλο ερώτημα του Facebook

Η εξέλιξη του Facebook από κοινωνική λέσχη του Διαδικτύου σε κολοσσό του Ίντερνετ δημιουργεί φόβους ότι η δημοφιλής ιστοσελίδα επιλέγει την κερδοφορία πάνω από την προστασία των προσωπικών δεδομένων.

Η πρόσφατη κίνηση της εταιρίας να δημιουργήσει ειδικές εφαρμογές, που επιτρέπουν τη χρήση του Facebook σε κάθε ιστοσελίδα του Διαδικτύου, προκάλεσε σωρεία αντιδράσεων. Οι χρήστες του Facebook μπορούν τώρα να επισκέπτονται ιστοσελίδες με εφαρμογές «Open Graph» που επιτρέπουν στο χρήστη να δει ποιοι φίλοι του από το Facebook έχουν επισκεφθεί τις σελίδες αυτές.

Ενώ ο συνιδρυτής του Facebook Μαρκ Ζούκερμπεργκ χαρακτήρισε τη νέα εφαρμογή «αναπόφευκτη στροφή προς τις προσωπικές ιστοσελίδες», ορισμένοι επικριτές της τη θεωρούν ανησυχητική. «Πρόκειται για μετακίνηση από την καλή διασφάλιση προσωπικών δεδομένων στο Facebook, στη συλλογή μεγάλου όγκου στοιχείων για τους χρήστες, που μπορούν να διοχετευθούν σε εμπορικές εταιρίες με σκοπό το κέρδος», λέει ο δικηγόρος Κερτ Οπσαλ.

Η ιστοσελίδα Facebook διαθέτει σήμερα περισσότερους από 400 εκατομμύρια εγγεγραμμένους χρήστες. Πριν λίγους μήνες, το Facebook είχε προσπαθήσει να εντάξει στη σελίδα του το πρόγραμμα Beacon, που επέτρεπε, στους χρήστες να βλέπουν τί ακριβώς έχουν αγοράσει οι φίλοι τους σε εμπορικές ιστοσελίδες. Το πρόγραμμα αποσύρθηκε ύστερα από τις έντονες διαμαρτυρίες χρηστών, που εκτιμούσαν ότι το πρόγραμμα επιτρέπει την κοινοποίηση προσωπικών τους δεδομένων στο Διαδίκτυο.

«Η εταιρία του Facebook συνάπτει εμπορικές συμφωνίες χωρίς καμία διαφάνεια. Οι χρήστες καθίστανται έτσι άθελά τους ανταλλάξιμα προϊόντα», λέει ο κ. Οπσαλ, που ανησυχεί ότι ιστοσελίδες θα μπορούσαν να αποκτήσουν πρόσβαση σε δεδομένα, τα οποία θεωρούνται δημόσια στο Facebook, αλά μπορούν να αποτελέσουν αφορμή στοχευμένης διαφήμισης με αποδέκτες μέλη της διαδικτυακής κοινότητας.

«Τελικός στόχος του Facebook είναι η κερδοφορία. Η προστασία των προσωπικών δεδομένων είναι δευτερεύουσας σημασίας. Κάθε τι που σου προσφέρεται δωρεάν σου ζητά κάτι σε αντάλλαγμα, Στην περίπτωση αυτή πρόκειται για μερικά στοιχεία της καθημερινής μας ζωής. Η έκθεση των δεδομένων αυτών είναι, όμως, ελάχιστη. Δεν χρειάζεται να ανησυχούμε και τόσο, το Facebook δεν πουλά τα ονόματά μας στη μαφία», λέει ο αναλυτής Ρομπ Εντερλε.

ΝΕΑ ΚΑΤΟΧΗ -ΝΕΑ ΑΓΩΝΕΣ

Από της δωδέκατης μεσημβρινής της σήμερον, κατοχικός νόμος επεβλήθη καθ' άπασαν την επικράτειαν.
Τα στρατεύματα της γιουροβέρμαχτ, με επικεφαλής τους αρχιστατήγους Στρος Καν και Μέρκελ και τους στρατηγούς Φον Γιουγκέρ, Φον Τρισέ και Ρεν και με την υποστήριξιν της Φάλαγγος της Δρεπανηφόρου Νομισματικής Τάξεως, εισέβαλλον δια των συνοριακών γραμμών εις το ελληνικόν έδαφος και απήτησαν εκ της κυβερνήσεως την πλήρη συμμόρφωσιν εις την Νέον Οικονομικήν Τάξιν Πραγμάτων.

Ο αξιότιμος πρωθυπουργός, κύριος Γιώργιος Ανδρέου Μεγαρομάξιμος, απεδέχθη μετ' ενθουσιασμού τους Ευρωπαίους σωτήρας του έθνους και έθεσεν υπό τας διαταγάς των το σύνολον του κρατικού μηχανισμού. «Στρατηγοί μου, ιδού ο στρατός σας!», ανεφώνησε συμβολικώς ο Ελλην πρωθυπουργός παραδίδων, δια του διοικητού της Τραπέζης της Ελλάδος κυρίου Γεωργίου Προβοκατοροπούλου, τας κλείδας του Εθνικού Θησαυροφυλακίου, του Μεγάρου Μαξίμου και της Ακροπόλεως, εις την οποίαν ήδη κυματίζωσιν αι σημαίαι των Διεθνών Οίκων Αξιολογήσεως.

Τα πρώτα αναδιαρθρωτικά μέτρα απεφασίσθησαν ομοφώνως και τίθενται εν ισχύ από της αύριον: Κατάλυσις εργασιακών συμβάσεων, απελευθέρωσις απολύσεων εις ιδιωτικόν και δημόσιον τομέα, δραστική συρρίκνωσις κατωτέρου και ενδιαμέσων μισθών. Δραστική περικοπή επιδομάτων, συντάξεων και λοιπών ειδικών αμοιβών, επιβεβλημένων προ δεκαετιών υπό την πίεσιν πληβειακών συνδικαλιστικών κινημάτων, άτινα ανέκαθεν υπονόμευον την παροδοσιακήν τάξιν, ήτις επεβλήθη κατόπιν της συντριβής των εαμοβουλγάρων κομμουνιστών και των συνοδοιπόρων των.

Κεφαλικός φόρος, ισοδύναμος με τον προ δεκαετιών επιβληθέντα υπό την πίεσιν των αναρχοκομμουνιστικών ιδεών, δέκατον τέταρτον μισθόν. Φόρος Υπερπροστιθεμένης Αξίας ισοδύναμος με το εν πέμπτον της αξίας των προϊόντων.
Ειδικοί φόροι καταναλώσεως εις πληθώραν ειδών, χρησιμοποιουμένων πονηρώς και καθ' έξιν υπό των τρομοκρατών εις κοκτέιλ μολότοφ, όπως βενζίνη και φιάλαι περιέχουσαι αλκοολούχα ποτά.

Αι δυνάμεις κατοχής και η ελληνική κυβέρνησις δηλώνουσιν αποφασισμέναι όπως βαθύνουσι τας οικονομικάς και πολιτικάς τομάς, επαναφέρουσαι την χωράν εις τον ηρωικόν και αδόξως διακοπέντα δρόμον της περιόδου 1941-1944.

Αι δυνάμεις της τάξεως, συνεπικουρούμεναι υπό των νεοσύστατων Ταγμάτων των Ευρωτσολιάδων δηλώνουν ότι είναι αποφασισμέναι όπως πατάξωσιν πάσον αντίστασιν των τρομοκρατικών τάξεων των μισθωτών, των συνταξιούχων και των ανέργων.
Η Ελλάς προώρισται όπως αποτελέση τον αφετηριακό χώρον της ιστορικής ανασυμμορφώσεως των λαών της Ευρωπαϊκής Ηπείρου, ανοίγουσα τον δρόμον της επιστροφής των υγιών ιδεών της Ιεράς Συμμαχίας, του Τρίτου Ράιχ και του Δόγματος Τρούμαν.
Ζήτω το σταθεροποιητικόν πρόγραμμα!
Ζήτωσαν οι Ευρωπαίοι κατοχικοί επιτηρηταί!
Ζήτωσαν οι διεθνείς οίκοι αξιολογήσεως!
Ζήτω ο πρωθυπουργός Γεώργιος Ανδρέου Μεγαρομάξιμος! Μπούντες μπανκ, Ντόιτσε μπανκ, Κρεντί Αγκρίκολε μπανκ ούμπερ άλες!

Ν. Κουνενής, kounenik@yahoo.gr -"Δρόμος"

Ο μαρξισμός μου έχει βαθιές ρίζες και έχει εξαγνισθεί. Πιστεύω στην ένοπλη πάλη σαν μοναδική λύση για τους λαούς που αγωνίζονται για την απελευθέρωσή τους και είμαι συνεπής με τις πεποιθήσεις μου.
Πολλοί θα με πουν τυχοδιώκτη και είμαι, μόνο που είμαι άλλου είδους τυχοδιώκτης, ένας από εκείνους που προβάλλουν τα στήθη τους για να αποδείξουν τις αλήθειες τους.

Ερνέστο Τσε Γκεβάρα