Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Η ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ*


Ο Νίκος Μπελογιάννης και δίπλα του η Ελλη Παππά στη δίκη του 1951। Τον Μάρτιο του '52 τον εκτέλεσαν।
«Να ζήσεις», της είχε πει πλησιάζοντας στο μικρό παράθυρο του κελιού της, «για το παιδί και την εκδίκηση».

Ελευθεροτυπία, Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

«ΝΑΙ» ΨΗΦΙΣΑΝ ΟΙ ΔΙΑΦΩΝΟΥΝΤΕΣ • «ΟΧΙ» ΚΑΙ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΓΙΑ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗ • ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: ΘΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΧΡΟΝΟ

154, συν η Ελσα μέσα, χημικά και κλομπ έξω

Της ΕΛΕΝΑΣ ΒΑΡΙΝΟΥ

Κάτω από το πέπλο των χημικών και με αστυνομική εκτροπή χωρίς προηγούμενο, που έστειλε εκατοντάδες διαδηλωτές στα νοσοκομεία, η κυβέρνηση πέρασε χθες το μεσημέρι στη Βουλή το Μεσοπρόθεσμο χωρίς διαρροές.

ο γιωργάκης τσολακογλου .....και η συμορία του.....είπαν και μια φορά αλλήθεια

θα ματώσουμε ....ολοι απο το "δικό μας αίμα"

"ΟΠΟΙΟΣ ΦΩΝΗ ΦΟΒΑΤΑΙ ΝΑ ΑΚΟΥΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΟ
ΣΕ ΕΡΗΜΟ ΤΟΠΟ ΖΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ
ΚΑΣΤΡΟ ΚΡΑΤΑΕΙ ΕΡΗΜΙΚΟ
ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΦΥΛΑΚΤΟ
ΟΠΟΙΟΣ ΦΩΝΗ ΦΟΒΑΤΑΙ ΝΑ ΑΚΟΥΕΙ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΟ......

Η μέρα που θα σφραγίσει τη χώρα

Μοιραία μέρα για την Ελλάδα η σημερινή. Δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση στο εκατομμύριο να μην ψηφίσει η Βουλή το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα. Αυτή η δραματοποίηση περί την έκβαση της ψηφοφορίας είναι κωμωδία σκηνοθετημένη.

Πρώτον, δεν υπάρχουν έξι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που να έχουν το πολιτικό σθένος να καταψηφίσουν το Μεσοπρόθεσμο και να διακινδυνεύσουν έτσι να τελειώσει η προσωπική πολιτική τους καριέρα, αφού θα διαγραφούν από τον πρωθυπουργό.

Δεύτερον, στην απραγματοποίητη υποθετική περίπτωση που υπήρχαν, υπάρχουν παράλληλα όχι απλώς έξι, αλλά και δεκαέξι και είκοσι έξι βουλευτές του ΛΑΟΣ, της Ντόρας, της "μνημονιακής πέμπτης φάλαγγας" της ΝΔ, σε έσχατη ανάγκη και του Φώτη Κουβέλη, οι οποίοι παρά τις σημερινές θέσεις που έχουν δηλώσει θα ήταν πρόθυμοι να στηρίξουν την κυβερνητική πλειοψηφία υπέρ του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος.

Κανένας κίνδυνος λοιπόν δεν υπήρξε ποτέ για την κοινοβουλευτική υπερψήφιση του νέου Μνημονίου. Οι ενδιαφέρουσες θεατρικές παραστάσεις κάποιων "διαφωνούντων" βουλευτών του ΠΑΣΟΚ που παρακολουθήσαμε αποτελούν το αλατοπίπερο του κοινοβουλευτισμού. Προσέφεραν δημοσιότητα σε βουλευτές που συνήθως τη στερούνται και την οποία δεν πρόκειται να ξαναδούν στη ζωή τους, όπως αναμένεται να αποδείξει και η σημερινή ψηφοφορία.

Η κυβέρνηση άρχισε από χθες μια επιχείρηση εκφοβισμού του λαού με τη χρήση τόνων χημικών αερίων και τη δράση προβοκατόρων, με στόχο να περιορίσει την αναμενόμενη παρουσία εκατοντάδων χιλιάδων διαδηλωτών σήμερα στο κέντρο της Αθήνας και γύρω από τη Βουλή την ώρα που θα ψηφίζεται το νέο Μνημόνιο.

Ενα Μνημόνιο που είναι πολύ χειρότερο από το πρώτο τόσο στο περιεχόμενό του όσο και κυρίως επειδή η ισχύς του επεκτείνεται πολύ πέρα από τη θητεία της κυβέρνησης Παπανδρέου.

Το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα αποσκοπεί στο να δεσμεύσει και την επόμενη κυβέρνηση της χώρας, αυτήν που θα αντικαταστήσει με βεβαιότητα πλέον την κυβέρνηση Παπανδρέου, όποτε και αν γίνουν εκλογές - ακόμη δηλαδή και στην υποθετική περίπτωση που εξαντλήσει ολόκληρη την τετραετία, η οποία λήγει στα τέλη Σεπτεμβρίου του 2013, ενώ το Μεσοπρόθεσμο ισχύει μέχρι και το 2015.

Δεν νομίζουμε ότι η κυβέρνηση θα κατορθώσει να αποτρέψει τη συγκέντρωση εκατοντάδων χιλιάδων λαού σήμερα. Αυτό φυσικά θα το δείξει η πράξη. Το βέβαιο είναι πως έχει επέλθει -με αποκορύφωμα τα τελευταία μέτρα του φορολογικού ολοκαυτώματος των ασθενέστερων και μεσαίων κοινωνικών στρωμάτων- μια βαθύτατη ρήξη μεταξύ της κυβέρνησης Παπανδρέου και της ελληνικής κοινωνίας.

Το χάσμα αυτό θα διευρύνεται ραγδαία όσο η στρατηγική της κυβερνητικής πολιτικής παραμένει η λεηλασία των εισοδημάτων όλων των Ελλήνων με στόχο να φτωχύνει δραματικά η χώρα, να πέσουν μισθοί, συντάξεις και τιμές στα επίπεδα πολλών δεκαετιών πίσω, ώστε κατά την άποψη του Μεγάρου Μαξίμου να γίνει με αυτό τον τρόπο η χώρα "ανταγωνιστική".

Αν μάλιστα συνεχίσει η κυβέρνηση Παπανδρέου να μην παίρνει κανένα αναπτυξιακό μέτρο ώστε κάποιοι άνθρωποι να έχουν τουλάχιστον δουλειά, τότε το μείγμα βίαιης υποβάθμισης των εισοδημάτων και καλπάζουσας ανεργίας θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε κοινωνικές εκρήξεις απροσδιόριστων διαστάσεων και συνεπειών.

Ακόμη και αν αποφευχθούν κατά κάποιον τρόπο δραματικές κορυφώσεις καταλυτικού χαρακτήρα, το βέβαιο είναι ότι η κατάσταση είναι πολύ δύσκολο να σταθεροποιηθεί. Ολοι οι Ευρωπαίοι ομολογούν ότι η κατάσταση της Ελλάδας σήμερα είναι πολύ χειρότερη ύστερα από έναν χρόνο καθεστώτος Μνημονίου από ό,τι ήταν πέρυσι, πριν η χώρα ενταχθεί στο καθεστώς αυτό.

Το νέο Μνημόνιο επιδεινώνει πολύ περισσότερο την κατάσταση όλων των Ελλήνων, και τα μέχρι τώρα μέτρα με τα οποία άρχισε ήδη να υλοποιείται δεν προσφέρουν κάποια προοπτική εξόδου ή ελπίδα βελτίωσης. Καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να ηγηθεί ενός λαού στον οποίο δεν δίνει όραμα και ελπίδα.

ΜΕΤΡΑ
Αλλο η ψήφιση, άλλο η υλοποίηση

ΠΑΝΕΥΚΟΛΟ είναι πάντα για μια κυβέρνηση που έχει κοινοβουλευτική αυτοδυναμία να ψηφίζει όποιον νόμο θέλει, αδιαφορώντας για τις λαϊκές αντιδράσεις. Τα πράγματα όμως αλλάζουν όταν πρέπει να υλοποιήσει τις αποφάσεις που με άνεση πήρε στη Βουλή και να τις επιβάλει στην κοινωνία. Οταν δεν υπάρχει κοινωνική συναίνεση στα μέτρα -πόσω μάλλον όταν υπάρχει κοινωνική αντίσταση- οι ρεαλιστικές δυνατότητες εφαρμογής των μέτρων περιορίζονται δραστικά. Σε αντίθεση με τους βουλευτές, όπου ο προσωπικός εκβιασμός και η πολιτική εξαγορά λειτουργούν πάντα άψογα, στα δημοκρατικά πολιτεύματα ο εξαναγκασμός και οι απειλές κατά των πολιτών δεν αποδίδουν επί μακρό διάστημα ως μόνιμη πολιτική γραμμή.

"Πληροφορούμαι ότι προπηλακίστηκε βγαίνοντας από τη Βουλή γιατί άσκησε το κατά συνείδηση δικαίωμά του στην γνώμη του και την ψήφο του και μάλιστα μετά από περίσκεψη και ουσιώδη συζήτηση। Αυτό προσβάλλει συνολικά το Κοινοβούλιο. Δεν εκφράζουμε απλώς την συμπαράστασή μας αλλά και την έντονη θεσμική διαμαρτυρία μας, αλλά επιπλέον πρέπει να στείλουμε το μήνυμα πως κανείς δεν μπορεί να εκβιάσει και να θέσει υπό απειλή άσκησης βίας την γνώμη και την ψήφο του βουλευτή όποια κι αν είναι αυτή, είτε μας βολεύει είτε όχι", ανέφερε ο Ευάγγελος Βενιζέλος.

ρε βαγγέλα τι λες .....δηλ ...ολοι οι βολευτές του πασοκ ελεύθερα και κατα συνείδηση ψήφισαν...
για πολυ βλάκες μας έχετε....
२। τα ματ διας δελτα στρατωαστυνομίες ειναι για να μας πείσουν ειρηνικά .....
το γουδι και λίγο είναι για σας......

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

ΨΗΦΙΣΤΗΚΕ ΤΟ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΑΠΟ ΤΗ XOYNTA ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ! ΌΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ!

Η φωτογραφία αυτή με τα μάτια του τσολιά δακρυσμένα από τα χημικά και τα όσα βλέπει γύρω του έχει κάνει το γύρο του κόσμου।\
«Τα δάκρυα είναι η βουβή διάλεκτος του πόνου» Βολτέρος
Όσον αφορά αυτό που γίνεται σήμερα στη Βουλή κατ' αρχήν να το αναλογιστούν τα εκατομμύρια των πολιτών που θα βιώσουν την απόλυτη εξαθλίωση και δεν κατέβηκαν ούτε μία ημέρα στο Σύνταγμα και τη Βουλή। Αυτοί ας πεθάνουν από έκπληξη αν όχι από ενοχές όπως θα έπρεπε ή από την πείνα। Τώρα όσον αφορά την πολιτική κατάσταση, αποδεικνύεται ξεκάθαρα ότι αυτή η κυβέρνηση είναι η πιο κατάπτυστη, η πιο βρώμικη ή πιο ένοχη κυβέρνηση της Ελλάδας από την εποχή τό 1821 μέχρι σήμερα। Ξεπέρασε ακόμα και τις χούντες των Συνταγματαρχών και του Μεταξά। Όσον αφορά τους κουκουλοφόρους που συγκρούονται με τα ΜΑΤ μέχρι αυτή τη στιγμή ότι και αν είναι έδρασαν προβοκατόρικα। Κατάφεραν μαζί με τα ΜΑΤ να πετύχουν το στόχο της κυβέρνησης. Να διώξουν τον λαό από τη Βουλή. Τέλος: ΟΤΙ ΣΥΜΒΕΙ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ από το λαό – και θα συμβούν πολλά - εναντίον των δυνάμεων καταστολής, της κυβέρνησης και των ξεσκολισμένων της ΝΔ που ψήφισαν ΝΑΙ,
ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΔΙΚΑΙΗ ΟΡΓΗ. Τώρα είναι η ώρα για τη βία του λαού. Όχι τις προηγούμενες ώρες. Τελειώνοντας να πω ότι Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΘΑ ΠΕΣΕΙ! Όσον κι αν φαίνεται ότι έχει κερδίσει με την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου με 155 ψήφους έναντι 138 που ψήφισαν ΟΧΙ. ΘΑ ΠΕΣΕΙ ΜΕ ΠΑΤΑΓΟ!
Βήχος Παναγιώτης

Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα: Ο δρόμος προς την εξαθλίωση της ελληνικής κοινωνίας. Τι περιλαμβάνει το νέο Μνημόνιο

Σάββατο, 11 Ιουνίου 2011

Με έκτακτη εισφορά στα εισοδήματα άνω των 12.000 ευρώ με συντελεστές 1% από 12.000 – 20.000 ευρώ, 2% από 20.000 ευρώ – 40.000 ευρώ και 3% άνω των 40.000 ευρώ, αλλά και ειδικό τέλος στις τραπεζικές συναλλαγές, ξεκινά και επίσημα πλέον η κυβέρνηση τη «φοροεπίθεση», ύψους 9,080 δισ. ευρώ σε μισθωτούς, συνταξιούχους, ελεύθερους επαγγελματίες, ιδιοκτήτες ακινήτων, επιτηδευματίες, αλλά και επιχειρήσεις, για να καλύψει την πλήρη αποτυχία του πρώτου μνημονίου και του φετινού προϋπολογισμού.

Αποτυχία που βυθίζει με μαθηματική ακρίβεια σε μεγαλύτερη ύφεση την ελληνική οικονομία, καθώς το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2011 – 2015 πλήττει ευθέως την επιχειρηματικότητα, ενώ οδηγεί σε αδιέξοδο κυρίως τις ασθενέστερες οικονομικά ομάδες του πληθυσμού, αφού στερείται οποιασδήποτε κοινωνικής διάστασης.

Η νέα «φορο-καταιγίδα» έρχεται μέσω της κατάργησης του συνόλου σχεδόν των φοροαπαλλαγών, της αύξησης των έμμεσων φόρων, της επιβολής έκτακτης εισφοράς, της αύξησης της τιμής των φθηνών τσιγάρων, της αύξησης του ΦΠΑ, αλλά και των τελών κυκλοφορίας.

Η κυβέρνηση, για μια ακόμη φορά, ακολουθώντας την πάγια «συνταγή» αύξησης και επιβολής νέων φόρων, αλλά και έκτακτων εισφορών -παρά τις αντίθετες εισηγήσεις ακόμη και των εμπειρογνωμόνων του ΔΝΤ- επιχειρεί, ουσιαστικά, να καλύψει την αδυναμία και ανικανότητα για περιστολή του σπάταλου κράτους, καθώς και την άρνηση πολλών στελεχών της να συμβάλουν στην εξυγίανση με στόχο τη στήριξη συνδικαλιστικών συμφερόντων, εξαπολύει το νέο αγνώστου αποτελέσματος «φορο-τσουνάμι»:

- Η μείωση φοροαπαλλαγών και τα άλλα φορολογικά έσοδα αναμένεται να αποδώσουν, την περίοδο 2011 – 2015, έσοδα ύψους 6,08 δισ. ευρώ, καθώς προβλέπονται τα εξής:

Εισοδήματα: επιβάλλεται εισφορά αλληλεγγύης σε όλα τα εισοδήματα άνω των 8.000 ευρώ φέτος και το 2012. Το μέτρο αυτό, σε συνδυασμό με την αύξηση των τεκμηρίων διαβίωσης και τα νέα τεκμήρια των ελευθέρων επαγγελματιών, αναμένεται να αποφέρει 400 εκατ. ευρώ φέτος και 1,4 δισ. ευρώ το 2012.

ΦΠΑ: αυξάνεται στις υπηρεσίες εστίασης (καφετέριες, εστιατόρια, καφενεία, ζαχαροπλαστεία, delivery κ.λπ.) από το χαμηλό συντελεστή ΦΠΑ 13% στον υψηλό 23% από την 1ης Σεπτεμβρίου 2011. Το μέτρο αυτό προβλέπεται να αποδώσει 300 εκατ. ευρώ φέτος και άλλα 700 εκατ. ευρώ το 2012.

Ακίνητα: μειώνεται το αφορολόγητο όριο του Φόρου Ακίνητης Περιουσίας, από τις 400.000 ευρώ που ανέρχεται σήμερα σε ατομικό επίπεδο, στις 200.000 ευρώ και αύξηση του συντελεστή του πρώτου κλιμακίου (για ακίνητη περιουσία από 200.000 έως και 500.000 ευρώ) από 0,1% σε 0,2%.

Αξίζει να σημειωθεί μάλιστα ότι, από το 2013, θα καταργηθεί το αφορολόγητο όριο του ΦΑΠ, ενώ οι αντικειμενικές αξίες των ακινήτων θα αυξηθούν το 2014.

Παράλληλα, τη διετία 2011 – 2012, αυξάνεται ο φόρος μεταβίβασης, ο οποίος αποδίδει 50 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση, ενώ μειώνεται κατά 50% το αφορολόγητο όριο για την απόκτηση πρώτης κατοικίας και επιβάλλεται φόρος 5% στο πρώτο κλιμάκιο. Στο πλαίσιο αυτό, το αφορολόγητο όριο, για τον άγαμο από τις 200.000 ευρώ σήμερα, θα μειωθεί στις 100.000 ευρώ και για τον έγγαμο, από τις 250.000 ευρώ, στις 125.000 ευρώ.

Η αύξηση της φορολογίας στα ακίνητα υπολογίζεται ότι θα αποδώσει πρόσθετα έσοδα 500 εκατ. ευρώ φέτος, 215 εκατ. ευρώ το 2012, 200 εκατ. ευρώ το 2013 και 300 εκατ. ευρώ το 2014.

- Αυθαίρετα: προβλέπεται να μειωθούν τα πρόστιμα και να προχωρήσει η ρύθμιση για την «τακτοποίησή» τους, προκειμένου να αποφέρουν στα δημόσια ταμεία 300 εκατ. ευρώ το 2011 και 200 εκατ. ευρώ το 2012.

- Τσιγάρα: αυξάνεται ο κατώτατος Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης σε 95% από 75% ή και 100%, που αντιστοιχεί σε αύξηση ΕΦΚ από 76 ευρώ σε 101 ευρώ ανά 1.000 τσιγάρα, με αποτέλεσμα η λιανική τιμή των φθηνών τσιγάρων να αυξηθεί από 2,40 ευρώ σε 3 ευρώ το πακέτο. Τα πρόσθετα έσοδα υπολογίζονται σε 150 εκατ. ευρώ φέτος και άλλα 150 εκατ. ευρώ το 2012.

- Σκάφη αναψυχής: θα θεσπιστούν κίνητρα για τη δήλωση ιδιωτικών σκαφών αναψυχής ως ιδιωτικών, ώστε να αποχαρακτηριστούν από επαγγελματικά, μέσω καταβολής φόρων και προστίμων που θα αποφέρουν έσοδα ύψους 150 εκατ. ευρώ φέτος, 100 εκατ. ευρώ το 2012 και 50 εκατ. ευρώ το 2013.

- Φυσικό αέριο: επιβάλλεται Ειδικός Φόρος 1,5 ευρώ ανά gj (γιγατζάουλ), που οδηγεί σε αύξηση του ετήσιου κόστους κατανάλωσης περίπου 50 ευρώ.

- Τέλη κυκλοφορίας: προβλέπεται μεσοσταθμική αύξηση 10% των τελών κυκλοφορίας του 2012. Πρόσθετα έσοδα 100 εκατ. ευρώ φέτος.

- Έκτακτες εισφορές:

στα επιβατικά Ι.Χ. αυτοκίνητα άνω των 2.000 κ.ε. κλιμακωτά, ενώ θα κυμαίνεται από 150 ευρώ έως και 650 ευρώ,

στις πισίνες, με 10 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο για αυτές που έχουν δηλωθεί και 20 ευρώ/τ.μ. για αδήλωτες πισίνες που θα δηλωθούν, με την επιβολή υψηλών προστίμων. Υπολογίζεται ότι κατά μέσο όρο η επιβάρυνση θα ανέρχεται σε 1.500 ευρώ.

σκάφη αναψυχής, ανάλογα με το είδος και το μήκος του σκάφους.

Τραπεζικές συναλλαγές: επιβάλλεται ειδικό τέλος.

Θα πρέπει να υπογραμμιστεί ότι, παρά την κατάθεση του Μεσοπρόθεσμου στη Βουλή, το οικονομικό επιτελείο, μέχρι αργά χθες το βράδυ, δεν είχε οριστικοποιήσει εάν η έκτακτη εισφορά θα επιβληθεί σε εισοδήματα άνω των 8.000 ή 12.000 ευρώ, ενώ αδιευκρίνιστο παραμένει εάν το φθινόπωρο θα εξισωθεί ο ΕΦΚ στο πετρέλαιο κίνησης και θέρμανσης.

Είναι αξιοσημείωτο ότι, από την ενίσχυση της φορολογικής συνείδησης, που περιλαμβάνει τον περιορισμό της φοροδιαφυγής, αλλά και τη φορολογία τόσο των φυσικών όσο και των νομικών προσώπων, καθώς και τον περιορισμό του λαθρεμπορίου, το οικονομικό επιτελείο ευελπιστεί ότι, την περίοδο 2011 – 2015, θα καταφέρει να εισπράξει 3 δισ. ευρώ.

Οι αποκρατικοποιήσεις

Πώληση και επαναμίσθωση (sale and Lease back) για μια σειρά από δημόσια κτήρια, μεταξύ των οποίων αυτά του υπουργείων Εξωτερικών και Πολιτισμού, Παιδείας και Προστασίας του Πολίτη, το κτήριο της Γενικής Γραμματείας Πληροφορικών Συστημάτων, το νέο τμήμα αλλοδαπών Αττικής, 13 ΔΟΥ και πέντε αστυνομικά τμήματα, προωθεί άμεσα το υπουργείο Οικονομικών, προκειμένου να εισπράξει άμεσα έσοδα από αποκρατικοποιήσεις ακινήτων.

Οι βεβιασμένες πωλήσεις δημόσιων ακινήτων είναι η πρώτη κίνηση για να μαζευτούν έσοδα συνολικού ύψους 35 δισ. ευρώ από ακίνητη περιουσία και 50 δισ., αν στο ποσό συμπεριληφθούν και οι πωλήσεις εισηγμένων και μη δημόσιων επιχειρήσεων.

Τα κτήρια αυτά είναι στο πακέτο 49 ακινήτων που βρίσκονται στην κυριότητα της ΚΕΔ και περιλαμβάνεται στο πρώτο μεγάλο πακέτο 99 ακινήτων που προωθούνται άμεσα για αξιοποίηση και το οποίο περιλαμβάνεται στο Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Σχέδιο, που δόθηκε χθες στην δημοσιότητα.

Το πακέτο της ΚΕΔ θα προωθηθεί για την αξιοποίηση των συγκεκριμένων ακινήτων ως χώρων γραφείων, τη στιγμή που το 30% των επαγγελματικών ακινήτων της Αττικής παραμένει ξενοίκιαστο. Παρ’ όλα αυτά, το πρόγραμμα του υπουργείου Οικονομικών, το οποίο υιοθέτησε και η τρόικα, προβλέπει την εκποίηση των ακινήτων μέσα στους επόμενους έξι μήνες.

Στο ίδιο πακέτο περιλαμβάνονται και άλλα τριάντα ένα (31) αναξιοποίητα ακίνητα με συνολική επιφάνεια 98 εκατ. τ.μ. περίπου, και πάλι κυριότητας της ΚΕΔ, τα οποία εντάχθηκαν με προοπτική αξιοποίησης σε τομείς όπως είναι ο τουρισμός, η αναψυχή, η οικιστική ανάπτυξη, καθώς και άλλες οικονομικές δραστηριότητες. Τα ακίνητα είναι διάσπαρτα σε ιδιαίτερα τουριστικές περιοχές της χώρας, όπως η Ρόδος, η Σάμος, η Κέρκυρα, η Καβάλα, αλλά και η Ροδόπη, η Ξάνθη και η Κομοτηνή.

Μαζί με τα ακίνητα της ΕΤΑ, προωθούνται σε αξιοποίηση και άλλα 10 επιλεγμένα ακίνητα της εταιρείας Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα Α.Ε., στα Καμένα Βούρλα, την Κρήτη, το Νότιο Αιγαίο, την Αττική και την Κεντρική Μακεδονία.

Η ΓΑΙΑΟΣΕ, η οποία αποτελεί θυγατρική εταιρεία του ΟΣΕ συνεισφέρει στο πακέτο των ακινήτων 18 εκτάσεις κοντά σε σταθμούς που διατηρεί μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας, όπως η Αθήνα ο Βόλος και η Θεσσαλονίκη.

Ως γνωστόν, η κυβέρνηση έχει ξεκινήσει τη διαδικασία για τη δημιουργία ενός πλήρους μητρώου δημόσιων εμπορικών ακινήτων και για τη διαχείριση των επενδυτικών χαρτοφυλακίων που θα δημιουργηθούν.

Ο πλήρης εντοπισμός, η καταχώρηση και ο χαρακτηρισμός των περιουσιακών στοιχείων αναμένεται να ολοκληρωθούν σε τέσσερις φάσεις ανά εξάμηνο, ήτοι τον Ιούνιο και το Δεκέμβριο του 2011 και του 2012 αντίστοιχα. Μια δεύτερη, παράλληλη διαδικασία πρόκειται να ξεκινήσει τον Ιούνιο του 2011, μετά την παράδοση της πρώτης κατάστασης αξιοποιήσιμων ακινήτων, η οποία περιλαμβάνει το σχηματισμό χαρτοφυλακίων και την κατάλληλη επενδυτική αξιοποίηση, μέσω εξειδικευμένων ΕΕΣ και άλλων χρηματοοικονομικών εργαλείων.

Στην περίπτωση ακινήτων εθνικής σημασίας, η βασική μέθοδος αξιοποίησης περιλαμβάνει την είσοδο ιδιωτικής τεχνογνωσίας και κεφαλαίου, μέσω μακροχρόνιων συμβάσεων παραχώρησης ή συμβάσεων χρηματοδοτικής μίσθωσης. Μάλιστα, σύμφωνα με το πρόγραμμα που συμφωνήθηκε με την τρόικα, θα πρέπει οι σύμβουλοι αποκρατικοποίησης των ακινήτων να δημιουργούν νέα πακέτα έως το 2015.

Το μεγάλο «φιλέτο» του πακέτου των ακινήτων θα είναι το Ελληνικό, το οποίο αποτελεί μια έκταση 5.500 στρεμμάτων, όπου ήταν εγκατεστημένο για 60 χρόνια, μέχρι το 2001. Η έκταση βρίσκεται περίπου 9 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του κέντρου της Αθήνας, καταλαμβάνοντας μια εκτεταμένη παραλιακή περιοχή.

Το ακίνητο βρίσκεται κοντά σε οικιστικές περιοχές υψηλής αξίας, το Golf Club της Γλυφάδας και τη μαρίνα του Ελληνικού, και ευνοείται από μια μακρά παραλιακή γραμμή. Στην περιοχή βρίσκεται μια σειρά από Ολυμπιακές εγκαταστάσεις, καθώς επίσης και ένα εκθεσιακό κέντρο, ωστόσο το μεγαλύτερο τμήμα της επιφάνειάς της παραμένει αναξιοποίητο. Το Ελληνικό θεωρείται ως το μεγαλύτερο παραλιακό αστικό ακίνητο στην Ευρώπη.

Το Δημόσιο αποφάσισε να προχωρήσει στην ανάπτυξη της περιοχής του Ελληνικού, μέσω αποκρατικοποίησης χρησιμοποιώντας fast track διαδικασίες. Αναμένεται ότι οι σχετικές συναλλαγές, οι οποίες προσδοκάται να λάβουν χώρα μεταξύ 4ου τριμήνου του 2011 – 4ου τριμήνου του 2012, θα περιλαμβάνουν διακρατικές συμφωνίες ή/και συμφωνίες με ιδιώτες μέσω διαγωνισμών.

Επιτάχυνση των αποκρατικοποιήσεων

Το συνολικό πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων επιταχύνθηκε με βάση το Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Σχέδιο στα όρια του αδύνατου, αφού, έως το τέλος του 2012, απαιτεί να συγκεντρωθούν έσοδα ύψους 15 δισ. ευρώ.

Τα 5 δισ. αναμένεται να συγκεντρωθούν σε λιγότερο από έξι μήνες που απομένουν για τη λήξη του 2011. Η συρρίκνωση του χρόνου του εκτεταμένου προγράμματος αποκρατικοποιήσεων των τριών ετών (2011 – 2013) σε δύο (2011 – 2012), με τον ίδιο στόχο εσόδων, αναδιαμορφώνει και τη βασική στρατηγική για την αποκρατικοποίηση μεγάλων εισηγμένων και μη εταιρειών, η πλειονότητα των οποίων ανήκει στην υψηλή κεφαλαιοποίηση του ελληνικού Χρηματιστηρίου.

Για παράδειγμα ο ΟΠΑΠ, ο οποίος ήταν προγραμματισμένο αρχικά να αποκρατικοποιηθεί σε δύο δόσεις. Την πρώτη φέτος, όπου θα γινόταν από τον Οργανισμό η αποπληρωμή της ανανέωσης των αδειών των παλιών και των νέων παιχνιδιών και τη δεύτερη το 2012, οπότε και θα πωλούνταν το 34% του Οργανισμού που κατέχει σήμερα το Δημόσιο.

Το Δημόσιο ξεφορτώνεται, μέσα σε δύο χρόνια, σχεδόν όλες του τις τραπεζικές συμμετοχές. Μέχρι και το τέλος του χρόνου, πουλά το 34% που διαθέτει στο Τ.Τ. μαζί με ποσοστό 1,2% που διαθέτει στην Εθνική και ο,6% στην Πειραιώς.

Αλλη φανερή αλλαγή στο σχεδιασμό είναι αυτή που αφορά τη ΔΕΠΑ Στο πρόγραμμα που διανεμήθηκε στους βουλευτές αναφέρεται το 2011 ως έτος αποκρατικοποίησης της ΔΕΠΑ και του ΔΕΣΦΑ, δηλαδή της θυγατρικής εταιρείας που διαχειρίζεται το δίκτυο έχει δικαίωμα και σε μεγάλα έργα φυσικού αερίου.

Μέχρι και τον περασμένο Φεβρουάριο, το υπουργείο Οικονομικών τόνιζε ότι η πλειοψηφία του ΔΕΣΦΑ θα παραμείνει κρατική.

Βουνό το χρέος, ξεφεύγουν οι τόκοι

Μεσοπρόθεσμο: Περικοπές μισθών, συντάξεων και συρρίκνωση της κοινωνικής ασφάλισης.

Στόχος των, ύψους 28,3 δισ. ευρώ, μέτρων είναι η μείωση του ελλείμματος στο 7,5% το 2011 και σταδιακά μέχρι το 1,1% του ΑΕΠ το 2015.

Κατ’ έτος τα μέτρα κατανέμονται ως εξής:

-Το 2011 6,5 δισ. ευρώ

-Το 2012 6,8 δισ. ευρώ

-Το 2013 5,2 δισ. ευρώ

-Το 2014 5,4 δισ. ευρώ

-Το 2015 4,3 δισ. ευρώ

Δηλαδή οι παρεμβάσεις που θεωρητικά απαιτούνται για την κάλυψη του δημοσιονομικού κενού της περιόδου ανέρχονται σε 27,1 δισ. ευρώ, εκ των οποίων ποσό 1,2 δισ. ευρώ, θα είναι απόθεμα ασφαλείας, για κάλυψη αποκλίσεων.

Σε ότι αφορά στο δημόσιο χρέος θα εξακολουθήσει να αυξάνεται μέχρι και το 2013 έως το 167% του ΑΕΠ, θα αρχίσει να αποκλιμακώνεται από το 2014 και να διαμορφώνεται στο 159,3% του ΑΕΠ το 2015. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα γενικής κυβέρνησης, «καθιστά μεν το χρέος βιώσιμο αλλά προδιαγράφει πολύ αργή μείωση» υποστηρίζουν οι συντάκτες του Μεσοπρόθεσμου.

Αν στο σενάριο αυτό προστεθεί και η επίδραση των αποκρατικοποιήσεων, τότε το χρέος αρχίζει να μειώνεται ήδη από το 2013, φθάνοντας το 2015 στο 139,5% του ΑΕΠ, γεγονός που το «καθιστά απόλυτα βιώσιμο, αφού μειώνεται με ταχύτερους ρυθμούς».

Στο πλαίσιο αυτό θεωρούν ότι η αποκρατικοποιήσεις και η αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου εξασφαλίζει τη γρήγορη και αξιόπιστη μείωση του χρέους καθώς και τη μελλοντική βιωσιμότητά του, ενώ απελευθερώνει σημαντικά ποσά από τις πληρωμές για τόκους.

Οι δαπάνες σε ταμιακή βάση για πληρωμή τόκων εκτιμάται ότι θα ανέλθουν σε 16.002 εκατ. ευρώ ή 7,1% του ΑΕΠ το 2011, σε 16.900 εκατ. ευρώ ή 7,4% του ΑΕΠ το 2012, σε 20.500 ή 8,7% του ΑΕΠ το 2013, σε 24.400 εκατ. ευρώ ή 10,0% του ΑΕΠ το 2014 και σε 28.000 εκατ. ευρώ ή 11,1% του ΑΕΠ το 2015, παρουσιάζοντας ρυθμό αύξησης 5,6%, 21,3%, 19,0% και 14,8% αντίστοιχα, ετησίως.

Εφόσον η δημοσιονομική εξυγίανση ενισχυθεί από το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της περιουσίας του Δημοσίου, τότε οι δεδουλευμένοι τόκοι κεντρικής κυβέρνησης μειώνονται κατά 3.000 εκατ. επιπλέον το 2015 φθάνοντας τα 21.700 εκατ. ευρώ.

Περικοπές

Περικοπές ακόμα και στις αγροτικές συντάξεις των 360 ευρώ το μήνα, εισφορά σε συντάξεις άνω των 1.700 ευρώ, αλλά και μειώσεις των επιχορηγήσεων προς νοσοκομεία και ασφαλιστικά ταμεία επιβάλει το Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πλαίσιο.

Ειδικότερα, προβλέπεται η μείωση της δαπάνης του ΟΓΑ για τις χορηγήσεις των βασικών συντάξεων των αγροτών το ύψος των οποίων είναι 360 ευρώ, μέτρο που δείχνει κοινωνική αναλγησία, αλλά και θα χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα προκειμένου να κοπάσουν οι αντιδράσεις των άλλων κοινωνικών ομάδων, που επίσης θίγονται. Η μείωση θα επέλθει από το 2012 κατά 100 εκατ. ευρώ, κατά 50 εκατ. το 2013, κατά 30 εκατ. ευρώ το 2014 και 30 εκατ. ευρώ το 2015, συνολικά δηλαδή 210 εκατ. ευρώ.

Σε ότι αφορά στο μισθολόγιο στο δημόσιο τομέα, η δαπάνη μειώνεται από φέτος με το νέο μισθολόγιο που θα εφαρμοστεί από τον Ιούλιο, κατά 630 εκατ. ευρώ, καταργώντας δεκάδες επιδόματα, και την «ωρίμανση» ενώ το εργασιακό καθεστώς στο δημόσιο τομέα εξισώνεται με εκείνο του ιδιωτικού τομέα. Απομένει να διευκρινιστεί αν θα ισχύσει για τους νεοδιοριζόμενους ή και τους ήδη υπηρετούντες.

Ειδικότερα, τα κονδύλια για τη μισθοδοσία στο Δημόσιο μειώνονται κατά 800 εκατ. ευρώ, φέτος, κατά 660 εκατ. ευρώ το 2012, κατά 398 εκατ. ευρώ το 2013, κατά 246 εκατ. ευρώ το 2014 και κατά 71 εκατ. ευρώ το 2015. Ως ποσά οι δαπάνες για μισθούς θα ανέλθουν σε 14.296 εκατ. ευρώ ή 6,3% του ΑΕΠ το 2011, σε 13.671 εκατ. ευρώ ή 6,0% του ΑΕΠ το 2012, σε 13.492 εκατ. ευρώ ή 5,7% του ΑΕΠ το 2013, σε 13.331 εκατ. ευρώ ή 5,5% του ΑΕΠ το 2014 και σε 13.173 εκατ. ευρώ ή 5,2% του ΑΕΠ το 2015.

Οι δαπάνες για νέες προσλήψεις εκτιμάται ότι θα διαμορφωθούν σε 50 εκατ. ευρώ για το 2011 και σε 30 εκατ. ευρώ για τα έτη 2012 έως 2015, λαμβάνοντας υπόψη την υπόθεση ότι οι αποχωρήσεις του προσωπικού θα διαμορφωθούν σε 15.000 άτομα το 2011 και σε 20.000 άτομα για τα έτη 2012 έως 2015.

Ακόμα οι δαπάνες για καταβολή συντάξεων εκτιμάται ότι θα ανέλθουν σε 6.258 εκατ. ευρώ το 2011, σε 6.471 εκατ. ευρώ το 2012, σε 6.693 εκατ. ευρώ το 2013, σε 6.915 εκατ. ευρώ το 2014 και σε 7.136 εκατ. ευρώ το 2015, διατηρούμενες σε ποσοστό σταθερά 2,8% του ΑΕΠ για την περίοδο 2011 έως 2015.

Οι δαπάνες για πρόσθετες μισθολογικές παροχές εκτιμάται ότι θα ανέλθουν σε 1.415 εκατ. ευρώ το 2011, σε 1.413 εκατ. ευρώ το 2012, σε 1.407 εκατ. ευρώ το 2013, σε 1.397 εκατ. ευρώ το 2014 και σε 1.390 εκατ. ευρώ το 2015, διαμορφούμενες σε ποσοστό 0,6% του ΑΕΠ σταθερά για την περίοδο 2011 έως 2015.

Συρρίκνωση

Σταδιακή μείωση των κοινωνικών δαπανών μέχρι και το 2015, επιχειρεί το μεσοπρόθεσμο. Ο συγκεκριμένες δαπάνες θα διαμορφωθούν σε 17.784 εκατ. ευρώ ή 7,9% του ΑΕΠ το 2011, σε 16.308 εκατ. ευρώ ή 7,1% του ΑΕΠ το 2012, σε 17.316 εκατ. ευρώ ή 7,4% του ΑΕΠ το 2013, σε 16.304 εκατ. ευρώ ή 6,7% του ΑΕΠ το 2014 και σε 16.514 ή 6,6% του ΑΕΠ το 2015.

Οι επιχορηγήσεις των νοσοκομείων θα διαμορφωθούν σε 1.200 εκατ. ευρώ το 2011, σε 1.150 εκατ. ευρώ το 2012 και σε 1.100 εκατ. ευρώ για τα έτη 2013 έως 2015. Ωστόσο συμπληρωματικά, για την πληρωμή των ανωτέρω σχετικών υποχρεώσεων του τελευταίου τριμήνου εκάστου προηγούμενου έτους που δεν θα προλάβουν να πληρωθούν λόγω λήξης του οικονομικού έτους, έχουν προβλεφθεί κονδύλια ύψους 450 εκατ. ευρώ το 2011, 350 εκατ. ευρώ το 2012 και 300 εκατ. ευρώ ετησίως για τα έτη 2013, 2014 και 2015.

Μείωση επιχορηγήσεων

Παράλληλα, μειώνονται περαιτέρω οι επιχορηγήσεις και οι λειτουργικές και λοιπές καταναλωτικές δαπάνες, που θα διαμορφωθούν από 7.773 εκατ. ευρώ ή 3,4% του ΑΕΠ το 2011, σε 7.956 εκατ. ευρώ ή 3,5% του ΑΕΠ το 2012, σε 7.915 εκατ. ευρώ ή 3,4% του ΑΕΠ το 2013, σε 8.069 εκατ. ευρώ ή 3,3% του ΑΕΠ το 2014 και σε 7.905 εκατ. ευρώ ή 3,1% του ΑΕΠ το 2015.

Σάββατο 25 Ιουνίου 2011

Τον συνέλαβαν στις 5 Μάη 2010, δοκίμασαν να του φορτώσουν μια ένοπλη ληστεία μετά φόνου, αλλά η κατηγορία δεν μπορούσε να σταθεί και την απέσυραν… Με βαριές κατηγορίες, για 17(!) απόπειρες ανθρωποκτονίες, ο Άρης Σειρηνίδης προφυλακίστηκε. Εμεινε στη φυλακή 1 χρόνο, 1 μήνα και 19 ημέρες. Στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο αποδείχτηκε η αθωότητα του. Το κατηγορητήριο κατέρρευσε… Το μεσημέρι της Πέμπτης 23 Ιουνίου 2011, ύστερα από δικαστική διαδικασία αρκετών εβδομάδων, και μιας περίεργης επανάληψης της δίκης, η πρόεδρος του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου ανακοίνωσε την απόφαση: ΑΘΩΟΣ!.. Το αποτέλεσμα είναι μια νίκη της μαχόμενης κοινωνίας ενάντια στις μεθοδεύσεις των κρατικών κατασταλτικών μηχανισμών.
Θόδωρος Κουτσουμπός

απο το Πολιτικό Καφενείο

Σήμερα είναι τέτοια η κατάσταση που κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει το Σύνταγμα! Μόνο που το λαϊκό κίνημα των πλατειών θέτει ένα πιο προχωρημένο στόχο στην κινητοποίηση: Με αυτήν θέλει να αποτρέψει την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου και να απαιτήσει να φύγουν κυβέρνηση και Τρόικα.
ΔΡΟΜΟΣ της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Special Olympics: Δαπανηρό μάρκετινγκ στις πλάτες των ΑμεΑ

Την έντονη αντίδραση της κοινότητας πολιτών με αναπηρία προκαλεί η διοργάνωση των Special Olympics 2011 από την Αθήνα. Όπως δηλώνει χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία Ιωάννης Βαρδακαστάνης, την ώρα που οι δομές ΑμεΑ παραπαίουν, δαπανώνται από την Ελλάδα του Μνημονίου δεκάδες εκατομμύρια ευρώ για τη διεκπεραίωση ενός δαπανηρού «κοσμοπολίτικου γεγονότος».

«Κανείς δεν ξέρει ακριβώς πόσο θα κοστίσουν αυτοί οι αγώνες», αναφέρει ο κ. Βαρδακαστάνης, τονίζοντας ότι από τον κρατικό προϋπολογισμό θα διατεθούν 26 εκατ. ευρώ. Μαζί με τις χορηγίες το κόστος θα ξεπερνά σίγουρα τα 70 εκατ. ευρώ, συμπληρώνει. «Είναι προσβολή για τον Έλληνα και την Ελληνίδα που αντιμετωπίζουν προβλήματα αναπηρίας», διαμηνύει, καταγγέλλοντας ότι την τελευταία περίοδο «κλείνουν κέντρα ΑμεΑ» λόγω έλλειψης πόρων.

Άλλωστε, η ΕΣΑμεΑ έχει χαρακτηρίσει εξαρχής τη συγκεκριμένη διοργάνωση, και την επικοινωνιακή πολιτική για την προώθησή τους, ως «φιλανθρωπίστικης αντίληψης, συμπονετικού συντηρητισμού και κολακευτικού λαϊκισμού», καθώς «αντιμετωπίζει το άτομο με νοητική αναπηρία όχι ως υποκείμενο δικαιωμάτων, αλλά ως αντικείμενο οίκτου και ελέους». Προσθέτει δε πως «οι αγώνες αυτοί δεν γίνονται για τα άτομα με αναπηρία, αλλά αποτελούν μία ξεπερασμένη παραχώρηση σε ένα συντηρητικό κατεστημένο που διαχειρίζεται αυτήν την υπόθεση στη χώρα τα τελευταία 30 χρόνια».

Σύμφωνα με δημοσιεύματα και καταγγελίες φορέων εκπροσώπησης των ΑμεΑ, οι εργαζόμενοι των αντίστοιχων δομών είναι απλήρωτοι επί μήνες λόγω της μείωσης των επιχορηγήσεων για το 2010. Μάλιστα, δεν έχουν ληφθεί ακόμη οι χρηματοδοτήσεις για το 2011, οι οποίες έχουν υποστεί περαιτέρω περικοπή. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι σε δημόσια ή μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα θεραπευτήρια διακόπηκε μέσα στο χειμώνα η θέρμανση. Την ίδια ώρα, σημειώνονται ελλείψεις σε επιστημονικό, ιατρικό, νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό.

Η διεξαγωγή των Special Olympics στην Αθήνα αποφασίστηκε το 2007, ωστόσο, η σχετική σύμβαση υπογράφηκε από τη νυν κυβέρνηση. Μόνο για την τελετή έναρξης της διοργάνωσης απαιτούνται 7 εκατ. ευρώ, ποσό που ισοδυναμεί με τη μείωση της συνολικής χρηματοδότησης των φορέων ανοιχτής και κλειστής περίθαλψης ΑμεΑ της Αττικής για τα έτη 2010-2011.

Οι «Τάιμς» πουλάνε τον... Παρθενώνα

Στους "Κυριακάτικους Τάιμς" του Λονδίνου η φωτογραφία του Παρθενώνα είναι τεράστια, εξάστηλη. Μπροστά από τον ναό βρίσκεται μια πινακίδα: "Πωλείται" γράφει στα αγγλικά με πελώρια γράμματα.

"Πωλείται ένα μνημείο। Εξαιρετική τοποθεσία. Χρειάζεται εργασίες. Καλέστε τον Γιώργο Παπανδρέου στο 30.210.33.75.00" συμπληρώνει. Οκτάστηλος ο τίτλος από πάνω: "Ελλάδα - όλες οι λογικές προσφορές είναι ευπρόσδεκτες"! Ο υπότιτλος διευκρινίζει: "Η κρίση χρέους έχει βάλει πάνω στο τραπέζι πολλή κρατική περιουσία", εννοώντας χλευαστικά ότι ακόμη και ο λόφος της Ακρόπολης με τον Παρθενώνα είναι πλέον προς πώληση! Ο απόλυτος διεθνής διασυρμός της χώρας - σε πείσμα των από καιρό σε καιρό επαναλαμβανόμενων πρωθυπουργικών ισχυρισμών γι' αυτόν και την κυβέρνησή του: "Αποκαταστήσαμε τη διεθνή αξιοπιστία της χώρας"!

ΟΙ ΕΝ ΛΟΓΩ ΚΥΡΙΟΙ ΙΣΩΣ ΝΑ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟ "ΥΠΟΛΟΙΠΟ" ΑΠΟ ΟΤΙ ΑΦΙΣΕ Ο ΠΡΟΓΟΝΟΣ ΤΟΥΣ ΕΛΓΙΝ.....ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΙΣΩΣ ΕΝΩΘΟΥΝ ΤΑ ΚΛΕΜΕΝΑ ΜΕ ΤΑ ΑΓΟΡΑΣΜΕΝΑ.....

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΑΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΑΠΟΚΤΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟ ΧΙΟΥΜΟΡ ΤΟΥΣ...ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΓΛΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ κλπ ΠΟΥ ΥΦΙΣΤΑΝΤΑΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΧΩΡΙΣΟΥΜΕ । ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΠΙΤΑΛΕΣ

ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ "ΔΙΚΟΥΣ" ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ॥ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ ΑΒΥΣΟΣ....

-ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ

-ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ - ΕΕ -ΔΝΤ-ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

--ΑΝΥΠΑΚΟΗ - ΑΓΩΝΕΣ - ΡΗΞΗ - ΑΝΑΤΡΟΠΗ।

--ΟΙ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΑΝΑΓΓΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΝΙΚΗ

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

παρακολούθησα σε πρωινή εκπομπή την παρέμβαση του

Κ। Αραμπατζή.....καλά δεν ξέρει ποιοι "ρυθμίζουν" τις διακοπές????

ο αγώνας των εργαζόμενων της ΔΕΗ είναι κοινός με όλους μας που πλήττονται από τα μέτρα της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ τρόικας και κολαουζων ΝΔ και ΛΑΟΣ...

ας μη πετροβολάμε τους απεργούς.....

δεν χρωστάμε ... δεν πληρώνουμε δεν πουλάμε....

όχι στο μεσοπρόθεσμο ।όχι στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας..στάση πληρωμών στους πιστωτές μας ....άρνηση του χρέους ...κρατικοποίηση των τραπεζών ....επιστροφή όλων των ξεπουλημενων στο δημόσιο.....

Γερμανικό μίσος κατά Σαμαρά

Απύθμενο μίσος εναντίον του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αντώνη Σαμαρά επιδεικνύουν πλέον οι πολιτικοί και τα μέσα ενημέρωσης της Γερμανίας, εξαιτίας της άρνησης του προέδρου της ΝΔ να υποκύψει στις πιέσεις που του ασκούν για να συναινέσει στο εφιαλτικό νέο Μνημόνιο. Δεν έχει ξαναγίνει τέτοιο πράγμα ποτέ στην ιστορία της ΕΟΚ και της ΕΕ, τέτοιες επιθέσεις δηλαδή εναντίον του αρχηγού ενός κόμματος εξουσίας χώρας-μέλους της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Προφανώς οι δεξιοί κύκλοι που κυβερνούν την ηγεμονική χώρα της Ευρώπης θεωρούν αδιανόητο να τολμά να τους φέρνει αντιρρήσεις ένας ομοϊδεάτης τους πολιτικός από μια χώρα τόσο ασήμαντη στο μυαλό τους όπως η Ελλάδα - πόσω μάλλον που η δεξιά γερμανική κυβέρνηση της Μέρκελ έχει καταστήσει πρόθυμο εκτελεστή των απαιτήσεών της τον πρόεδρο της... Σοσιαλιστικής (!) Διεθνούς Γιώργο Παπανδρέου.

"Ο επίμονος αντάρτης της Αθήνας" ήταν π.χ. ο τίτλος χθεσινού άρθρου στην ηλεκτρονική έκδοση του σοβαρότερου γερμανικού περιοδικού "Σπίγκελ". Αποκαλεί τον Α. Σαμαρά... "μπαμπούλα της Ευρώπης" το περιοδικό και του επιτίθεται βίαια. "Εδώ και μήνες ο 60χρονος συντηρητικός πολιτικός παρακινεί σε στάση (!) τον ελληνικό πληθυσμό εναντίον της γραμμής λιτότητας της σοσιαλιστικής κυβέρνησης και σαμποτάρει (!) την αλλαγή νοοτροπίας (σ.σ. του ελληνικού λαού) που προωθούν η ΕΕ και το ΔΝΤ" υπογραμμίζει το "Σπίγκελ".

Ο εξάψαλμος συνεχίζεται: "Κομματικοί φίλοι του Σαμαρά από τη Γερμανία, τη Γαλλία κ.α. του τα ψέλνουν, αλλά αυτός αποδεικνύεται ανυποχώρητος στις πιέσεις... Παρατηρούν με αυξανόμενη φρίκη πόσο ανεύθυνα συμπεριφέρεται ένας από τους δικούς τους... Υπήρξαν μάλιστα μεμονωμένες προτάσεις να αποβάλουν τη ΝΔ από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα εξαιτίας της βλαπτικής για την Ευρώπη συμπεριφοράς της" προσθέτει προβοκατόρικα το γερμανικό περιοδικό.

"Κερδοσκόπο της καταστροφής" αποκαλεί τον Α. Σαμαρά στον τίτλο δικού της άρθρου η κεντροαριστερή εφημερίδα του Μονάχου "Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ". "Ο μόνιμος αντιρρησίας κάνει την Ευρωζώνη να τρέμει" ήταν ο τίτλος άρθρου και του άλλου μεγάλου, παλιού γερμανικού περιοδικού, του "Στερν". "Αντώνης Σαμαράς - Αυτός που λέει πάντα ''Οχι''" ήταν ο τίτλος άρθρου και της γερμανικής έκδοσης των "Φαϊνάνσιαλ Τάιμς", ενώ στους υπότιτλους της ίδιας εφημερίδας υπογραμμίζεται ότι "Ο αρχηγός της αντιπολίτευσης στην Ελλάδα αγωνίζεται εναντίον της διαταγής από το εξωτερικό για λιτότητα".

Η σοσιαλδημοκρατική εβδομαδιαία εφημερίδα "Ντι Τσάιτ" έχει φυσικά να πει κι αυτή έναν "καλό" λόγο για τον πρόεδρο της ΝΔ: "Για τον Αντώνη Σαμαρά πρέπει να ξέρει κανείς ότι έχει πίσω του μια απότομη καριέρα ως διασπαστής"! Αναγκάζεται όμως να ομολογήσει ότι "τα δεξιά μέσα ενημέρωσης που βρίσκονται κοντά στο κόμμα του τον υμνούν ως ήρωα και αντιστασιακό εναντίον της πολιτικής που ''επιβάλλεται με εξαναγκασμό'' από το εξωτερικό, πράγμα που ήδη αποδεικνύεται αρκετό για τις δημοσκοπήσεις".

Με εξόφθαλμη δυσφορία αναγκάζεται και το "Σπίγκελ" να παραδεχθεί την άποψη αυτή. "Στην Ελλάδα αποδίδει η σκηνοθεσία του αντάρτη εναντίον της εντολής λιτότητας απ' έξω. Στις σφυγμομετρήσεις ο Σαμαράς προηγείται του Παπανδρέου" γράφει και προσθέτει πικρόχολα: "Αυτό που στην Αθήνα προκαλεί χειροκροτήματα, στις Βρυξέλλες οδηγεί σε απελπισία τους συναδέλφους του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος" δηλαδή της Ευρωδεξιάς.

Οι πιέσεις των δεξιών ηγετών στον Α. Σαμαρά δεν έπιασαν τόπο πάντως ούτε χθες στις Βρυξέλλες, όπου βρέθηκε ο πρόεδρος της ΝΔ για να λάβει μέρος στην παραδοσιακή σύνοδο της Ευρωδεξιάς του ΕΛΚ που γίνεται πριν από την έναρξη κάθε συνόδου κορυφής της ΕΕ.

Αυτό τουλάχιστον συνάγεται από ανακοίνωση της ΝΔ όπου αναφέρεται ότι ο πρόεδρος του κόμματος ξεκαθάρισε στους άλλους ηγέτες ότι δεν θα ψηφίσει το νέο Μνημόνιο, το αποκαλούμενο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα.

ΣΥΓΧΥΣΗ
Η Ελλάδα δεν είναι φυσικά Πορτογαλία

ΕΞΩ ΦΡΕΝΩΝ είναι ο δεξιός Γερμανός ευρωβουλευτής Ελμαρ Μπροκ με την άρνηση του ομοϊδεάτη του Αντώνη Σαμαρά να ακολουθήσει το παράδειγμα του δεξιού ηγέτη της Πορτογαλίας που είχε συναινέσει προεκλογικά στο Μνημόνιο που είχε υπογράψει ο συντριβείς και εγκαταλείψας την πολιτική σοσιαλιστής πρωθυπουργός Ζοζέ Σόκρατες. Χρησιμοποιώντας μάλιστα βαρύτατα προσβλητική γλώσσα για την Ελλάδα, δήλωσε στο "Σπίγκελ" μεταξύ άλλων: "Πρέπει να δοθεί τέλος στα πολιτικοκομματικά παιχνιδάκια στην Αθήνα. Από ένα σημείο και πέρα, η εσωτερική πολιτική γίνεται παντελώς αδιάφορη σαν... σκατό!". Σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε προχθές σε ελληνική εφημερίδα με το ίδιο περιεχόμενο ήταν πιο κόσμιος, αλλά μόλις γύρισε στη Γερμανία... ξεσάλωσε!

Γερμανικό μίσος κατά Σαμαρά

ΣΥΓΧΥΣΗ
Η Ελλάδα δεν είναι φυσικά Πορτογαλία

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Πώς η Μέρκελ καβάλησε τον Σαρκοζί

Παρ. 17 Ιουνίου 2011, 13:14

ιαπροκλητική γελοιογραφία του Guardian που απεικονίζει το ελληνικό νόμισμα των 2 ευρώ με την εικόνα του Σαρκοζί και της Μέρκελ στην θέση της Ευρώπης έχει προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις στους αναγνώστες της εφημερίδας.

Ο Γάλλος πρόεδρος απεικονίζεται ως ταύρος όπου πάνω του κάθεται η Γερμανίδα Καγκελάριος η οποία μας δείχνει το μεσαίο της δάχτυλο, "αναβιώνοντας" την αρπαγή της Ευρώπης।

ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ "ΣΟΦΟΙ" ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΞΕΧΝΟΥΝ ΟΤΙ : Ο ΔΙΑΣ ΟΤΑΝ ΓΟΥΣΤΑΡΕ ΚΑΠΟΙΑ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΠΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ "ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙ" ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΝΑ ΔΙΑΦΥΓΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΗΣ ΗΡΑΣ.....

Η ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ΣΤΟ "ΔΙΚΟ ΜΑΣ" ΔΙΦΡΑΓΚΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΗΝ ΑΠΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ....ΕΓΚΥΡΟΙ ΚΥΚΛΟΙ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΠΡΟΗΓΗΘΗΚΕ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΣΤΗΚΕ ΜΕ ΤΡΟΜΕΡΕΣ ΕΡΩΤΙΚΕΣ "ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ" .....

ΛΕΤΕ ΚΑΙ Ο ΣΑΡΚΟ ΝΑ ΕΧΕΙ ΙΔΙΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ????????

Κυριακή 5 Ιουνίου 2011

στον δρόμο ενός καβαλάρης βρέθηκε ομάδα από σκυλιά......μόλις τον αντιλήφθηκαν άρχισαν να γαβγίζουν....το άλογο κούνησε την ουρά του διώχνοντας μια ...μύγα και συνέχισε τον δρόμο του....

Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011

http://www.prin.gr/2011/05/anatropi.html

Κυριακή, 29 Μαΐου 2011

Ανατροπή των εκβιασμών και της μνημονιακής πολιτικής

Το μέλλον θα κριθεί στους δρόμους και όχι στους διαδρόμους

Οι υστερικές κραυγές της τρόικας και του αστικού Τύπου περί «ναυαγίου» της συνάντησης των πολιτικών αρχηγών, όπως και οι μύδροι κατά του «ανεύθυνου» Α. Σαμαρά, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να κρύψουν από τα μάτια του λαού το γεγονός ότι το «πλοίο της αγάπης» μεταξύ ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ, Ντόρας και πιθανόν Φ. Κουβέλη, ναυπηγείται με δυσκολίες μεν, αλλά μεθοδικά πίσω από τις κουρτίνες του Προεδρικού Μεγάρου. Η τρόικα και οι αδίστακτοι τραπεζίτες, φυσικά και τα θέλουν όλα, εδώ και τώρα.

ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΡΚΟΥ

Ωστόσο, το μείζον ζήτημα που διακυβεύεται αυτή τη στιγμή, αυτό για το οποίο το ΔΝΤ, η ΕΕ, η ΕΚΤ, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις εκβιάζουν ωμά, στυγνά και κυνικά, είναι το ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων και των εργαζόμενων σε αυτές, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, καθώς και η μοιρασιά αναμεταξύ τους.

Και σε αυτό το μείζον ζήτημα, όπως γράφει ρητά η Καθημερινή, o Α. Σαμαράς συμφώνησε στην «τοποθέτηση στελεχών κοινής αποδοχής για την υλοποίηση των αποκρατικοποιήσεων και της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας». Και συμπληρώνει: «Στο σημείο αυτό κατεγράφη και ένα από τα λίγα σημεία σύγκλισης, με τον πρόεδρο της ΝΔ να αποδέχεται τον ορισμό τους μέσω της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής». Φυσικά, το ΔΝΤ, η ΕΕ και η ΕΚΤ, θέλουν να πάρουν αυτοί το μερίδιο του Λέοντος και σφίγγουν την τανάλια, απαιτώντας Επιτροπή που να μην ελέγχεται ούτε καν από το ελληνικό κοινοβούλιο!

Το εργατικό λαϊκό κίνημα και η Αριστερά, μέσα στη γενικότερη πάλη για κατάργηση του πρώτου Μνημονίου (μαζί με όλα τα μέτρα του) και για να μην περάσει το δεύτερο Μνημόνιο, πρέπει, αυτή τη στιγμή, να σηκώσει πολύ ψηλά το μέτωπο κατά των ιδιωτικοποιήσεων! Και είναι απορίας άξιον, το ότι τα δυο αριστερά κοινοβουλευτικά κόμματα, άφησαν στο απυρόβλητο αυτή την άμεση, εξαιρετικά σημαντική πολιτική αιχμή. Απαιτείται από ολόκληρη την Αριστερά, η ανάδειξή του και η συνεισφορά του καθενός στη δημιουργία ενός εργατικού και λαϊκού μετώπου κατά των ιδιωτικοποιήσεων. Οι δυνατότητες είναι μεγαλύτερες για μια σοβαρή επιτυχία σε αυτό το μέτωπο, επειδή τα πρώτα, βαθιά ρήγματα στην εργατική και συνδικαλιστική βάση του ΠΑΣΟΚ δημιουργούνται ακριβώς εδώ.

Το δεύτερο, μεγάλης σπουδαιότητας ζήτημα είναι η απόκρουση της ιδεολογικής τρομοκρατίας που ασκείται πάνω στην πολιτική διεκδίκηση της εξόδου της χώρας από το ευρώ στο πλαίσιο μιας ρήξης, ακόμη και εξόδου από την ΕΕ. Τα «διλήμματα» πέφτουν σαν πύραυλοι, με σημαντικότερο όλων το πλαστό, αποπροσανατολιστικό και τρομοκρατικό «επιχείρημα», πως «εάν βγούμε από το ευρώ δεν θα έχουμε να πληρώσουμε μισθούς, συντάξεις και θα χαθούν όλες οι καταθέσεις». Αηδίες! Και μόνο η άμεση παύση πληρωμών του χρέους προς τους τοκογλύφους των τραπεζών, μέτρο που θα συνδυάζεται με την έξοδο από το ευρώ, σημαίνει ότι τα περίπου 60 δισ. ευρώ του προϋπολογισμού που πηγαίνουν για τόκους και χρεολύσια του χρέους κάθε χρόνο, αρκούν και με το παραπάνω για να πληρώνονται μισθοί και συντάξεις και μάλιστα με αυξήσεις! Δεύτερο, η άμεση εθνικοποίηση και κρατικοποίηση των τραπεζών κάτω από εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, θα δεσμεύσει όλα τα κεφάλαια και θα εγγυηθεί τις καταθέσεις, κοινωνικοποιώντας τα 100 περίπου δισ. που πήραν οι κρατικοδίαιτοι τραπεζίτες. Τρίτο, η όποια υποτίμηση της δραχμής θα πρέπει να συνοδευτεί με μια ένταση της ταξικής πάλης για ανάλογη και μεγαλύτερη αύξηση μισθών και συντάξεων, με γενικευμένη μείωση του ημερήσιου, εβδομαδιαίου και διά βίου χρόνου εργασίας, μαζί με μια αποφασιστική στροφή προς σταθερές εργασιακές σχέσεις.

Ωστόσο, το ζήτημα μιας μαζικής κίνησης υπέρ της εξόδου από το ευρώ και ρήξης με την ΕΕ, στο πλαίσιο της οποίας θα δρα και η άποψη για αντικαπιταλιστική, διεθνιστική αποδέσμευση από την ΕΕ, είναι τεράστιο πεδίο στο οποίο πρέπει να συμβάλει άμεσα η Αριστερά. Και σε αυτό το μέτωπο καλούνται να συμβάλουν (και όχι να «καπελώσουν»), πέρα από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ η οποία ήδη κινείται σε αυτή την κατεύθυνση, και το ΚΚΕ και τα τμήματα εκείνα του ΣΥΡΙΖΑ που έχουν αντι-ΕΕ θέσεις, αλλά και πολλές ακόμη δυνάμεις. Θα ήταν, όμως, τεράστιο λάθος, να οικοδομηθεί μια κίνηση «κορυφών», έξω από τις ζωντανές, μαχόμενες δυνάμεις του λαϊκού κινήματος, που πρέπει οι ίδιες να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους.

Πέρα από αυτές τις δύο σπουδαίες αιχμές, η απότομη, βαθύτερη αντιδραστική στροφή, μπροστά στην οποία βρισκόμαστε, απαιτεί τη συμβολή της αντικαπιταλιστικής και επαναστατικής Αριστεράς, στη δημιουργία ενός μαζικού μετώπου αγώνα, νίκης και ανατροπής της επίθεσης του κεφαλαίου, της ΕΕ, του ΔΝΤ και των κυβερνήσεων που τη διαχειρίζονται. Απαιτείται από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ η άρση κάθε εμποδίου για την έναρξη των διαδικασιών της πρώτης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης, οι οποίες θα επεξεργαστούν μια πολιτική πρόταση συμβολής σε ένα τέτοιο μέτωπο. Ο κοινοβουλευτικός εκλογικός προσανατολισμός και η διεκκίκηση είτε «αριστερών» είτε «λαϊκών» διακυβερνήσεων, τόσο του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και του ΚΚΕ (ολόκληρος ο Ριζοσπάστης «μυρίζει» εκλογικό προσανατολισμό), δεν προσφέρει ουσιαστική βοήθεια στο μαζικό κίνημα. Είναι χαρακτηριστικό, ότι στην Πορτογαλία, ο ανάλογος (απο)προσανατολισμός, έθεσε τις εργατικές και λαϊκές αντιστάσεις σε ύφεση, ενώ τα δημοψηφισματικά ποσοστά και των δυο αριστερών σχηματισμών της χώρας, δείχνουν εκλογική μείωση. Αντίθετα, τόσο το ΚΚΕ, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, εάν συμβάλουν με την κοινή δράση σε μια τέτοια κατεύθυνση, θα βοηθήσουν σε μια νικηφόρα αντεπίθεση και σε μια νέα αυτοπεποίθηση του λαϊκού κινήματος.

Σε κάθε περίπτωση, το λαϊκό κίνημα πρέπει να απορίψει στην πράξη όλα τα τρομοκρατικά διλήμματα, χρησιμοποιώντας, εκτός από επιχειρήματα και τη δύναμη του αγωνιστικού μαζικού εκβιασμού, με όλα τα όπλα που έχει στη φαρέτρα του: Από την κατάληψη των πλατειών, τις διαδηλώσεις και τα μπλόκα, μέχρι τις απεργίες διαρκείας και τις καταλήψεις. Εξαιρετικά κρίσιμη από αυτή τη σκοπιά, είναι ο ρόλος του συντονισμού πρωτοβάθμιων σωματείων και ο γενικότερος συντινοσμίς των αγωνιζόμενων ομοσπονδιών του Δημόσιου τομέα και των ΔΕΚΟ.

Κυριακή, 29 Μαΐου 2011

Όταν οι «αγανακτισμένοι» έγιναν κίνημα

«Νεολαία χωρίς μέλλον, χωρίς σπίτι, χωρίς ασφάλιση, χωρίς σύνταξη, χωρίς φόβο» είναι τα δικά τους λόγια και περιγράφουν τις ρίζες μίας κινητοποίησης που μόνο αταξική δεν μπορείς να τη χαρακτηρίσεις.

Οι «Indignados» μεταφράστηκαν από όλα τα ελληνικά Μέσα ως αγανακτισμένοι. Και η ονομασία αυτή επικράτησε και στο διαδίκτυο. Όμως αυτό που δεν είναι εύκολο να μεταφέρει στην μετάφραση όποιος γνωρίζει τις λέξεις, είναι ότι η λατινική ρίζα της ονομασίας τους έχει σαν συνθετικό της τη λέξη αξιοπρέπεια.

Φωτό: Κυριακή 29 Μαϊου

Γράφουν οι: Θάνος Ανδρίτσος

Κατερίνα Σταυρούλα

Και αυτή η λέξη φαίνεται ότι είναι και η πραγματική σύνδεση της κινηματικής άνοιξης που έχει συνεπάρει τον αραβικό κόσμο και μοιάζει να εξαπλώνεται στη Μεσόγειο. Αυτό που ξεκίνησε από την Τυνησία και δημιούργησε το σύμβολο της πλατείας Ταχρίρ βρίσκεται βέβαια ακόμα σε εξέλιξη. Ακόμα και στην ίδια την Αίγυπτο που έριξε ένα δικτάτορα, μέχρι και την Παρασκευή η πλατεία ήταν ζωντανή. Οι Αιγύπτιοι διαδήλωσαν κατά χιλιάδες καλώντας για μία δεύτερη μέρα της οργής, όσο ο στρατός δεν προχωρά τις δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις που υποτίθεται ότι είχε αναλάβει.

Ήταν όμως έμπνευση της δυναμικής που συγκλόνισε τον αραβικό κόσμο αυτή που έφτασε και στην Ισπανία. Θα έπρεπε να είναι μάλλον αναμενόμενο ότι ο αντίχτυπος θα άγγιζε αργά η γρήγορα τη γηραιά ήπειρο, όπως όμως και ότι δεν θα μπορούσε να υπάρξει ακριβής επανάληψη των αραβικών εξεγέρσεων. Στην Ευρώπη της οικονομικής κρίσης ολόκληρη η χρονιά σημαδεύτηκε με κινήματα: Από τη Γαλλία και τη Μεγάλη Βρετανία, μέχρι την Πορτογαλία και την Ελλάδα, όλοι έχουν βρεθεί στο δρόμο. Οι πληροφορίες για τα κινήματα αυτά διαχέονται. Ο κάθε λαός παρακολουθεί το διπλανό του να απεργεί και να διαδηλώνει.
Η Ισπανία της Πουέρτα δελ Σολ θα έφτανε. Και φτάνοντας μαζί της έφερε τις κατασκηνώσεις χιλιάδων, νέων στην πλειοψηφία τους, στις κεντρικές πλατείες σε πόλεις όλης την Ισπανία. Αλλά η φωνή της αντήχησε και σε όλη την Ευρώπη. Για να δώσει τη συμβολική εικόνα των ανυπάκουων της αξιοπρέπειας στην πλατεία της Βαστίλης, στον ίσκιο της Γαλλικής Eπανάστασης. Και να καταλήξει τις τελευταίες μέρες στις καθημερινές διαδηλώσεις της πλατείας Συντάγματος στην Αθήνα.

Θα μπορούσε να επισημάνει κάποιος την σημειολογία των κινητοποιήσεων, που χρησιμοποιώντας την πλατεία Ταχρίρ ως ορόσημο οικειοποιούνται το δημόσιο χώρο δημιουργώντας μία νησίδα στην πόλη που κάνει πολιτική, προσπαθώντας να αποφύγει τα παραδοσιακά μέσα. Όμως όσο κι αν οι νέοι της Πουέρτα ντελ Σολ μοιάζουν να αρνούνται τις ταυτότητες, η πραγματική τους θέση σε μία ταξική κοινωνία εμφανίζεται μέσα από το λόγο τους. «Νεολαία χωρίς μέλλον, χωρίς σπίτι, χωρίς ασφάλιση, χωρίς σύνταξη, χωρίς φόβο» είναι τα δικά τους λόγια και περιγράφουν τις ρίζες μίας κινητοποίησης που μόνο αταξική δεν μπορείς να τη χαρακτηρίσεις.

Κ.Σ

Συγκλονίστηκε όλη η Ελλάδα από το κίνημα των «αγανακτισμένων»: Από την πλατεία Συντάγματος με τους δεκάδες χιλιάδες και την κοσμοσυρροή γύρω από Λευκό Πύργο μέχρι τις συγκεντρώσεις εκατοντάδων σε μακρινές κωμοπόλεις. Πρόκειται για ένα πρωτοφανές γεγονός για τα ελληνικά δεδομένα. Την Τρίτη, 24/5, ξεκίνησε μια πρωτοβουλία από το διαδίκτυο και τις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, που καλούσε όλους να διαδηλώσουν την επόμενη μέρα στις πλατείες, στα πρότυπα του ισπανικού κινήματος, των Indignados. Σε λίγες μόλις ώρες ολόκληρος ο κυβερνοχώρος τραντάχτηκε από τις δηλώσεις συμμετοχής, τις προτάσεις και τους προβληματισμούς. Ωστόσο, μάλλον κανείς δεν περίμενε αυτό που θα ακολουθούσε την επόμενη μέρα. Από τις 6.00 το απόγευμα μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, ένα τεράστιο και ετερόκλητο πλήθος κόσμου βρέθηκε στο δρόμο. Και το πιο σημαντικό: Το ίδιο περίπου εκτυλίχθηκε και την Πέμπτη, ενώ τις ώρες που γράφονται αυτές οι γραμμές όλα δείχνουν ότι μπορεί να συνεχιστεί, όπως αποφασίζεται καθημερινά σε συνελεύσεις.

Βρισκόμαστε, μπροστά σε ένα πολύ σημαντικό πολιτικό και κοινωνικό γεγονός. Δεν είναι μια διαδικασία στο φανταστικό κόσμο των νέων τεχνολογιών, αλλά μια πολύ πραγματική κίνηση των μαζών. Τι κρύβεται πίσω από αυτήν; Μια απλή προσπάθεια μίμησης της Ισπανίας; Η ανάγκη για ένα δρώμενο; Μάλλον όχι. Κρύβεται η πνιγμένη οργή και αγανάκτηση ενός ολόκληρου κόσμου απέναντι στην κοινωνική βαρβαρότητα που φέρνει η καπιταλιστική κρίση και τα μνημόνια διαρκείας σε όλη την Ευρώπη. Η αγωνία μιας γενιάς που πετιέται στον Καιάδα της ανεργίας και της σύγχρονης μετανάστευσης. Αυτή, η νεολαία χωρίς μέλλον, είναι ο πρωταγωνιστής των εξελίξεων στην Ισπανία και τις αραβικές εξεγέρσεις. Κομμάτια αυτής πρωτοστατούν και τώρα στην Ελλάδα.

Πάνω σε αυτό το εκρηκτικό υπέδαφος βρίσκεται η ελληνική κοινωνία στον ένα χρόνο του Μνημονίου, γι’ αυτό και μικρές ακόμα σπίθες ή αδύναμες πρωτοβουλίες μπορεί να πυροδοτήσουν ιστορικών διαστάσεων αναμετρήσεις. Ή τουλάχιστον σε αυτό πρέπει να στοχεύει η Αριστερά. Γιατί μπορεί κάποιος να βρει χιλιάδες στοιχεία κριτικής σε κάποιον αγώνα αλλά αρκεί να βρει ένα θετικό για να μπει σε αυτόν με όλη του την ψυχή: Τη δυνατότητα που ανοίγεται για ευρύτερες ανακατατάξεις, την ελπίδα της αλλαγής που μπορεί να φέρει, στον κοινωνικό συσχετισμό, στις συνειδήσεις, ακόμα στον ίδιο του τον εαυτό. Θα αποτελεί λάθος και μια χαμένη ευκαιρία αν μείνουμε σε μια απ’ έξω κριτική, απευθυνόμενοι σε αυτό το διάχυτο αγωνιστικό δυναμικό σαν κάτι ενιαίο και στατικό, ενώ οραματιζόμαστε τις επαναστάσεις που θα μεταμορφωθούν διά μαγείας από τα σχέδια επί χάρτου. Η επαναστατική Αριστερά οφείλει να αναμετράται τολμηρά με τα διλήμματα και τις αντιφάσεις που γεννιούνται μέσα στις πολύμορφες αγωνιστικές εμπειρίες και να δίνει κάθε φορά απαντήσεις.

Με ποια αιτήματα; Το κίνημα των «αγανακτισμένων», που μετρά βέβαια λίγες μέρες ζωής, δεν έχει διαμορφώσει ένα ενιαίο πλαίσιο αιτημάτων για το οποίο παλεύει, ενώ ένα σημαντικό κομμάτι του αποστρέφεται μια τέτοια προοπτική. Ας ψάξουμε όμως βαθύτερα. Η ίδια η εμφάνιση του, η έκφραση της οργής «απέναντι σε ότι μας καταπιέζει», η στόχευση απέναντι στο Μνημόνιο, το ΔΝΤ, την κυβέρνηση, το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα δεν είναι τελικά περιεχόμενο; Είναι ξεκάθαρο και επαρκές; Όχι, και μάλιστα θα είναι καταστροφικό αν δεν διαμορφωθούν μέσα στο ευρύτερο λαϊκό κίνημα συνολικότερες στοχεύσεις, περισσότερο αν στο στόχαστρο μπαίνουν άκριτα όσοι εκφράζουν την «πολιτική». Αλλά μήπως από την άλλη και τα επιμέρους και ενσωματώσιμα αιτήματα μικρο-βελτιώσεων δεν αρκούν για να «χωρέσουν» μια συνολική απέχθεια σε ένα καθεστώς;

Για το λόγο αυτό και είναι ζωτικής σημασίας η προβολή ορισμένων κρίσιμων, λαϊκά κατανοητών, κόμβων που ανοίγουν συνολικούς ανατρεπτικούς δρόμους: Δεν πληρώνουμε ούτε μια δραχμή από το χρέος σας. Να ανατραπούν όλα τα μνημόνια και τα μέτρα εξαθλίωσης και να φύγουν όσοι τα έφεραν και τα εφαρμόζουν, η κυβέρνηση, η ΕΕ, το ΔΝΤ, τα κόμματα του κεφαλαίου. Δεν ανεχόμαστε άλλο τη βία, την κρατική τρομοκρατία, την κοινοβουλευτική χούντα. Πραγματική δημοκρατία στα χέρια των συνελεύσεων του λαού. Τα αιτήματα αυτά, και πολλά άλλα, μπορούν πραγματικά να έχουν πλειοψηφική απήχηση, όπως δείχνει και η θετική ανταπόκριση όταν τέτοιες λογικές ακούστηκαν στις συνελεύσεις.

Με ποιες μορφές οργάνωσης; Μήπως τελικά τα συνδικάτα, οι σύλλογοι κ.ά. δεν έχουν νόημα πλέον; Όχι. Αλλά γεννιούνται και νέες μορφές. Το μεγάλο ζήτημα είναι πώς μπορούν να συνδυαστούν σε ένα πολύμορφο αλλά ενιαίο και νικηφόρο κίνημα. Είναι αλήθεια ότι ένας αγώνας αν δεν πατάει σε πραγματική αλλαγή των συσχετισμών μέσα στους χώρους δουλειάς και σπουδών δεν μπορεί να φέρει συνολικές νίκες. Αλλά άλλο τόσο αλήθεια είναι ότι αυτό που έχει στο μυαλό του ένα τεράστιο κομμάτι της σύγχρονης εργατικής τάξης ως «οργανωμένο κίνημα» είναι κάτι μακρινό, άγνωστό ή και απεχθές. Κάτι που δεν το καλύπτει, που βάζει απεργίες μια φορά στους δυο μήνες και συνομιλεί με την κυβέρνηση την ώρα που για τον εργαζόμενο και τον άνεργο χάνονται τα πάντα. Αυτό το «οργανωμένο κίνημα» θα υπερασπιστούμε; Όχι. Η πάλη μας πρέπει να επιδιώκει τη μεταφορά της οργής σε κάθε δουλειά, σε κάθε γειτονιά, να βρίσκει δρόμους νέας οργάνωσης «από τα κάτω» και να συνδιαλέγεται με κάθε αυθόρμητο κεντρικό ξέσπασμα. Δεν γίνεται αλλιώς. Ούτε μόνο «γενική» δουλειά στα μεγάλα γεγονότα, ούτε μόνο «δουλειά μυρμηγκιού» στους υπάρχοντες χώρους παρέμβασης του αντικαπιταλιστικού δυναμικού. Και αυτό πρέπει και μπορεί να συνδυαστεί με την προσπάθεια στον πρωτοβάθμιο συντονισμό ή στην ανασυγκρότηση συνελεύσεων και καταλήψεων στο φοιτητικό κίνημα. Με γνώση ότι στη σημερινή συγκυρία δεν αρκούν οι μερικοί και κατακερματισμένοι αγώνες, δεν μπορούν να εμπνεύσουν και να νικήσουν. Μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας ετοιμάζεται πια για μια μεγάλη μάχη διαρκείας.

Αρκούν οι συγκεντρώσεις στις πλατείες; Βεβαίως και όχι. Χρειάζονται και οι απεργίες, και οι μαχητικές πορείες και πολλά άλλα. Δεν μπορεί όμως η αφελής εκτίμηση ορισμένων να μας κάνει να χάσουμε το δάσος: Ότι μέσα σε μια περίοδο ύφεσης του κινήματος, απέναντι στο φόβο στον οποίο επένδυσε το κράτος και το παρακράτος την περασμένη εβδομάδα, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι αναζήτησαν, και βρήκαν, τρόπο να ξαναγυρίσουν στο δρόμο. Και μπορεί η αποθέωση της νομιμότητας ενός κομματιού της «πλατείας» να είναι προβληματική αλλά δεν οφείλουμε να σκεφτούμε σοβαρά το ζήτημα της περιφρούρησης των πορειών και της προστασίας των αγωνιστών από το κράτος ή και τους φετιχιστές της βίας; Και τώρα, μιλάμε πάλι με αισιοδοξία και με νέα χαμόγελα. Είναι μήπως γιατί δεν υπάρχουν κίνδυνοι, όπως να ενσωματωθεί σε αστικές στοχεύσεις, να ξεφουσκώσει ή να ηγεμονεύσουν τα πιο αντιδραστικά πολιτικά και αστικά κοινωνικά στοιχεία; Σίγουρα όχι. Τα σενάρια αυτά είναι πιθανά και το επιδιώκουν και τα αστικά ΜΜΕ. Γι’ αυτό δεν επιτίθενται στο κίνημα, υπερπροβάλλοντας ταυτόχρονα τις πιο συντηρητικές και απολίτικες πλευρές του. Όμως, ποιος είναι τελικά ο σίγουρος δρόμος για την ανατροπή; Κάθε πρόταση πρέπει στην πράξη να αποδεικνύει την αξία της. Και δυστυχώς, αν κάτι φαίνεται ξεκάθαρα είναι τα όρια της Αριστεράς, και του εργατικού κινήματος. Και είμαστε οι πρώτοι που το φωνάζουμε: Πρέπει, για να μην οδηγηθούμε στην καταστροφή να αλλάξουν τα πράγματα στην Αριστερά και το κίνημα. Ο ρόλος της πρωτοπορίας δεν είναι προνόμιο κανενός, κρίνεται και κερδίζεται στον αγώνα. Και περισσότερο κρίνεται, όχι στο αν αναδεικνύει τις αδυναμίες ενός αγώνα ή τις αντιφάσεις των αγωνιστών, αλλά στον αν τις μετασχηματίζει σε επαναστατική κατεύθυνση.

Για το λόγο αυτό πρέπει, χωρίς ούτε να αποθεώνουμε ούτε να χλευάζουμε το κίνημα των «αγανακτισμένων», να μη φοβηθούμε να κολυμπήσουμε στα άγνωστα νερά με το πιο αυθεντικό, βαθιά λαϊκό κι εξεγερτικό πνεύμα που διαθέτουμε. Όποιος ονειρεύεται επαναστάσεις θα βουτήξει χωρίς δισταγμό. Με ορμή λοιπόν. Όλοι στις πλατείες και τους δρόμους. Η πόλη μας ανήκει. Γιατί το κίνημα αυτό μέχρι στιγμής δεν είναι ούτε πανευρωπαϊκή επανάσταση, όπως ακούστηκε, ούτε ακίνδυνη εκτόνωση όπως αυτάρεσκα δηλώνει το ΚΚΕ, αλλά ένα ανοιχτό στοίχημα που μένει να κριθεί.

Θ.Α

Οι πλατείες παραμένουν γεμάτες στην Ισπανία, παρά την καταστολή

Δεν μας αφήνετε να ονειρευτούμε, δεν θα σας αφήσουμε να κοιμηθείτε». Ανάμεσα στα πολλά συνθήματα της Πουέρτα δελ Σολ της Μαδρίτης μπορεί κανείς να διακρίνει την ουσία της διαμαρτυρίας. Και να τη διαβάσει επίσης στα μανιφέστα που το ίδιο το κίνημα που ονομάστηκε Πραγματική Δημοκρατία Τώρα έχει δημοσιεύσει. Η συζήτηση περιλαμβάνει τόσο κριτική στην οικονομία των τραπεζών και του κοινωνικού αποκλεισμού που φέρνει μαζί του ο καπιταλισμός, όσο και κριτική στο πολιτικό σύστημα. «Η Πραγματική Δημοκρατία σημαίνει να δίνεις τα πραγματικά ονόματα στην αρρωστημένη κατάσταση που ζούμε: Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, ΝΑΤΟ, ΕΕ, οι οίκοι αξιολόγησης όπως η Moody’s και η Standard & Poors, το Λαϊκό Κόμμα, το Σοσιαλιστικό Κόμμα, όμως υπάρχουν πολλά περισσότερα και είναι υποχρέωσή μας να τα κατονομάσουμε». Κι ακόμα: «Προτεραιότητα για κάθε προηγμένη κοινωνία πρέπει να είναι η ισότητα, η εξέλιξη, η αλληλεγγύη, η ελευθερία της συμμετοχής στον πολιτισμό, η οικολογική βιωσιμότητα, η ευημερία και η ευτυχία των ανθρώπων». Αυτό που ξεκίνησε από μια διαμαρτυρία στις 15 Μάη μέσα από το κάλεσμα στο διαδίκτυο εξελίχθηκε ουσιαστικά λόγω της καταστολής που δέχτηκε από την αστυνομία της Μαδρίτης σε ένα κίνημα που εξαπλώθηκε θεαματικά σε μία εβδομάδα σε όλη την Ισπανία, με καταλήψεις και κατασκηνώσεις στις κεντρικές πλατείες πόλεων κάθε μεγέθους και με χιλιάδες κόσμου να συμμετέχει.

Βέβαια αυτό που συμβαίνει μέχρι σήμερα στις ισπανικές πλατείες δείχνει αλλά δεν είναι ουσιαστική έκπληξη. Ανάμεσα στην τετράδα των PIGS η Ισπανία, υπό την πρωθυπουργία του σοσιαλιστή Θαπατέρο που έχει πάρει τα απαραίτητα μέτρα για να παραμείνει στην αγκαλιά των αγορών πατώντας πάνω στο επίπεδο διαβίωσης του ισπανικού λαού, εμφάνιζε ήδη το πρόσωπο της κρίσης. Ίσως το πιο χαρακτηριστικό είναι η ανεργία, που έχει φτάσει στις ηλικίες ως τα 25 στο 45%. Το πακέτο των μέτρων λιτότητας που εφάρμοσε η κυβέρνηση για να αποφύγει να εμφανίσει προβληματικά οικονομικά μεγέθη έχει τραγικά αποτελέσματα σε κάθε τομέα της καθημερινής ζωής. Η αντίδραση δεν ήταν παρά μόνο μια γενική απεργία από τα συνδικάτα το φθινόπωρο, που μπορεί να έγινε για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, αλλά δεν είχε καμία συνέχεια. Με τα μεγάλα συνδικάτα να παραμένουν ακίνητα αλλά και την κεντρική πολιτική σκηνή να κυριαρχείται ουσιαστικά από το δικομματικό σύστημα των Σοσιαλιστών και του δεξιού Λαϊκού Κόμματος, ήταν μάλλον αναμενόμενο να σχηματιστούν και συλλογικότητες που θα έψαχναν απαντήσεις. Μία από αυτές ήταν και η Νεολαία Χωρίς Μέλλον, ουσιαστικά ένα κίνημα επισφαλών και ανέργων νέων που χρησιμοποιώντας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στα πρότυπα της γειτονικής Πορτογαλίας είχε ήδη οργανώσει στα τέλη του Απρίλη μια πρώτη διαδήλωση, καλώντας τους νέους της εργασιακής περιπλάνησης να βγουν στο δρόμο. Η μετεξέλιξη αυτού του κινήματος με την προσθήκη κι άλλων συλλογικοτήτων, δημιούργησε το κίνημα της Πραγματικής Δημοκρατίας Τώρα.

Οι «Indignados» κατέλαβαν τις πλατείες και μετέφρασαν την οργή τους σε φαντασία, δημιουργικότητα και αιτήματα. Και αυτά είναι που εμφανίζουν το ενδιαφέρον. Υπό την ταμπέλα του ακομμάτιστου που τη συνδέουν με την πολιτική ανεξαρτησία, οι κατασκηνωτές της Ισπανίας έχουν καταλήξει να μιλούν για την κατάσταση στην εργασία με αιτήματα ενάντια στην ανεργία, για το πολιτικό σκηνικό με αιτήματα ελέγχο, για το δικαίωμα στη στέγη με αιτήματα που φτάνουν μέχρι και στις απαλλοτριώσεις, για το δικαίωμα σε δημόσια αγαθά όπως η υγεία και η παιδεία, που στην Ισπανία είναι ουσιαστικά πλήρως ιδιωτικοποιημένα, ενώ η συζήτηση παίρνει σε περιπτώσεις και αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά αμφισβητώντας οικονομικές δομές και βέβαια τις τράπεζες. Κεντρικό αποτελεί το αίτημα για αλλαγή του εκλογικού νόμου με κατεύθυνση τη μεγαλύτερη αναλογικότητα, η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, η ελεύθερη πληροφόρηση, η εδραίωση του κοινωνικού ελέγχου. Επιπλέον η αντιμετώπιση των δύο μεγάλων κομμάτων ως ίδια από τους διαδηλωτές αποτελεί κάτι καινοφανές για την ισπανική κοινωνία. Όλα αυτά συνδιαμορφώνονται σε γενικές συνελεύσεις που πραγματοποιούνται καθημερινά στις πλατείες. Εκεί έχει δημιουργηθεί μια πόλη μέσα στην πόλη, με την κατασκήνωση της Πουέρτα ντελ Σολ να έχει από ραδιοφωνικό σταθμό μέχρι βιβλιοθήκη.

Οι διαδηλωτές που έκαναν δυναμικά την εμφάνισή τους μία εβδομάδα πριν τις τοπικές εκλογές της Ισπανίας σε όλη τη χώρα αψηφούσαν καθημερινά δικαστικές αποφάσεις που με βάση τον εκλογικό νόμο απαγόρευαν τις συγκεντρώσεις και αφού προσπέρασαν το σκόπελο των εκλογών έδωσαν παράταση στις κινητοποιήσεις τους τουλάχιστον για μια εβδομάδα ακόμη. Το ραντεβού ορόσημο της Πουέρτα δελ Σολ της Μαδρίτης έγινε το Σάββατο, με στόχο να εξαπλώσουν το κίνημα στις γειτονιές της πόλης, πραγματοποιώντας συνελεύσεις σε συνοικιακές πλατείες. Εν τω μεταξύ έχουν κάνει την εμφάνισή τους αλληλέγγυοι σε πόλεις σε όλη την Ευρώπη. Κι ενώ τα δύο μεγάλα κόμματα φάνηκαν προεκλογικά διστακτικά και η κυβέρνηση Θαπατέρο δεν έδειξε να αντιδρά η πρώτη προσπάθεια ουσιαστικής καταστολής έγινε την Πέμπτη στη Βαρκελώνη. Με πρόσχημα των τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ και τον καθαρισμό της πλατείας Καταλούνια, αστυνομικές δυνάμεις εισέβαλαν στην πλατεία, τραυμάτισαν 120 διαδηλωτές χρησιμοποιώντας μέχρι και πλαστικές σφαίρες. Η πλατεία αρχικά εκκενώθηκε αλλά στην πορεία της μέρας επανακαταλήφθηκε. Ήταν η πρώτη τέτοιου μεγέθους προσπάθεια καταστολής που προς το παρόν απέτυχε.

Η Πουέρτα δελ Σολ, η ιστορική πλατεία που ο Γκόγια ζωγράφισε σαν πεδίο μάχης, έχει μετατραπεί για άλλη μια φορά σε σημείο αναφοράς των κοινωνικών διεργασιών που επηρεάζουν ολόκληρη την Ευρώπη। Το ζητούμενο παραμένει να γίνει το επόμενο βήμα που θα μεταμορφώσει τις διεργασίες αυτές σε βήματα ουσιαστικής χειραφέτησης από τον αδηφάγο καπιταλισμό. Παρατηρώντας την ισπανική κοινωνία να ψηλαφίζει την ταξική συνείδηση γράφεται άλλη μια σελίδα στην ιστορία των λαών.
http://www.prin.gr/2011/05/indignados.html

ΟΔΥΣΕΙΑ

Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Η ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ*

Ελευθεροτυπία, Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

154, συν η Ελσα μέσα, χημικά και κλομπ έξω

Η μέρα που θα σφραγίσει τη χώρα

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα: Ο δρόμος προς την εξαθλίωση της ελληνικής κοινωνίας. Τι περιλαμβάνει το νέο Μνημόνιο

Σάββατο 25 Ιουνίου 2011

Special Olympics: Δαπανηρό μάρκετινγκ στις πλάτες των ΑμεΑ

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

Γερμανικό μίσος κατά Σαμαρά

Γερμανικό μίσος κατά Σαμαρά

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Κυριακή 5 Ιουνίου 2011

Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011

Ανατροπή των εκβιασμών και της μνημονιακής πολιτικής

Όταν οι «αγανακτισμένοι» έγιναν κίνημα

Πληροφορίες

Αρχειοθήκη ιστολογίου