«Ερχεται ανάπτυξη» λέει ο Σαμαράς, ενώ η Ελλάδα βουλιάζει

Αντιλαμβανόμαστε την πολιτική σκοπιμότητα της κυβέρνησης Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη να εξαπατήσουν τον ελληνικό λαό και να ωραιοποιήσουν την οικονομική κατάσταση της χώρας. Αυτό επιβάλλει το ιδιοτελές κομματικό τους συμφέρον, άρα από τη σκοπιά τους σωστά πράττουν τα κυβερνητικά κόμματα όσο υπάρχουν ανενημέρωτοι ή αφελείς πολίτες που τους πιστεύουν.
Επί της ουσίας όμως σε καμία περίπτωση οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί δεν αντέχουν τη σύγκριση με την πραγματικότητα. Ας αρχίσουμε από τα θεμελιώδη. Βάσει των επίσημων στοιχείων της Γιούροστατ, της στατιστικής υπηρεσίας της ΕΕ, το 2009, πριν η Ελλάδα υπαχθεί σε καθεστώς Μνημονίου, το δημόσιο χρέος της σε απόλυτους αριθμούς ανερχόταν σε 299,68 δισεκατομμύρια ευρώ.
Υποτίθεται ότι πάνω από 200 δισεκατομμύρια χρέους «κουρεύτηκαν» σε ποσοστό 53%. Υποτίθεται ότι με την «επαναγορά» των ομολόγων το χρέος μειώθηκε ακόμη περισσότερο. Υποτίθεται ότι με την καταβαράθρωση των μισθών και των συντάξεων και με το ένα εκατομμύριο περισσότερους ανέργους, ο ελληνικός λαός υπέστη αυτές τις πρωτοφανείς για καιρό ειρήνης θυσίες προκειμένου να συνεισφέρει και αυτός μέσω του καταποντισμού του βιοτικού του επιπέδου στη μείωση του υπέρογκου δημόσιου χρέους. Μάλιστα. Τι απέγινε λοιπόν μετά από τα «κουρέματα» και τις αιματηρές θυσίες των Ελλήνων;
Oπως μας πληροφορεί η Γιούροστατ, στα τέλη του 2012 το ελληνικό δημόσιο χρέος ανήλθε στα... 303,92 δισεκατομμύρια ευρώ!!! Αντί να μειωθεί δηλαδή κατά περίπου 130 δισεκατομμύρια, το χρέος της Ελλάδας, μετά από όλα αυτά... αυξήθηκε κατά 4,24 δισ.!!! Από πρώτη ματιά, η μαθηματική επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Η εξήγηση είναι οικονομική και οφείλεται στον υπέρμετρο δανεισμό, αλλά εκφεύγει των ορίων αυτού του άρθρου. Επειδή από μακροοικονομική σκοπιά σημασία έχει όχι τόσο το απόλυτο ύψος του χρέους, αλλά το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ.
Το 2009 λοιπόν το ΑΕΠ της Ελλάδας ανερχόταν σε 231 δισ. ευρώ. Το 2012 -πάντα βάσει των επίσημων στοιχείων της Γιούροστατ- το ελληνικό ΑΕΠ είχε κατακρημνιστεί σε απίστευτο για καιρό ειρήνης βαθμό και βρισκόταν στα 193,75 δισεκατομμύρια ευρώ. Εφιαλτική μείωση κατά 16%! Ευνόητο είναι έτσι την εποχή της μνημονιακής «θεραπείας», υποτίθεται, της ελληνικής οικονομίας το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ να καλπάζει με πολύ χειρότερους ρυθμούς από ποτέ! Ηταν 129,7% του ΑΕΠ το 2009, αλλά το 2012 είχε ήδη απογειωθεί στο 156,9% του ΑΕΠ παρά το «κούρεμα» κατά 53%! Ακόμη πιο ζοφερή είναι η προοπτική για το 2013, καθώς η ίδια η Κομισιόν εκτιμά ότι αν δεν ξανακουρευτεί φέτος το δημόσιο χρέος της Ελλάδας, στο τέλος του χρόνου θα ανέλθει στο ιλιγγιώδες... 175% του ΑΕΠ!
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες ουσιαστικής χρεοκοπίας, πού τη βλέπει την... «ανάκαμψη» της ελληνικής οικονομίας και την «ανάπτυξη» ο Σαμαράς και η κυβέρνησή του; Υπάρχει όμως και κάτι άλλο που θέλουμε να επισημάνουμε, για να αποδείξουμε ότι η ασκούμενη εναντίον του ελληνικού λαού πολιτική λιτότητας είναι η πιο εγκληματική σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αρκεί μια σύγκριση με τις δύο άλλες χώρες της Ευρωζώνης που βρίσκονται υπό μνημονιακό καθεστώς, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία. Το 2009 το ΑΕΠ της Ιρλανδίας ανερχόταν σε 161,27 δισ. ευρώ και το 2012 σε 163,59 δισεκατομμύρια. Το 2009 το ΑΕΠ της Πορτογαλίας ήταν 168,53 δισ. και το 2012 ήταν 165,4 δισ. ευρώ.
Ενώ δηλαδή το ΑΕΠ της Ελλάδας στο διάστημα αυτό μειώθηκε κατά 16%, το ΑΕΠ της Πορτογαλίας μειώθηκε μόνο κατά 1,85%. Το ΑΕΠ της Ιρλανδίας μάλιστα αυξήθηκε (!) υπό το μνημονιακό καθεστώς οριακά κατά 2,32%. Μόνο στην Ελλάδα δηλαδή εφαρμόζεται τόσο εφιαλτική πολιτική στραγγαλισμού της οικονομίας της χώρας μας ακόμη και μεταξύ των χωρών που έχουν τεθεί υπό καθεστώς υποτέλειας μέσω Μνημονίου.
Οσο για την Κύπρο, είμαστε βέβαιοι ότι η κατακρήμνιση του ΑΕΠ θα είναι ακόμη χειρότερη και από την ελληνική. Γιατί μόνο η Ελλάδα πλήττεται τόσο βάρβαρα από την ΕΕ; Πέραν των στόχων εναντίον της χώρας μας και της Κύπρου που έχουν οι Γερμανοί, οι οποίοι καθορίζουν το περιεχόμενο του κάθε Μνημονίου, εγείρεται και το θέμα των ανύπαρκτων αντιστάσεων των Ελλήνων κυβερνητικών ηγετών, των υπουργών και των βουλευτών τους. Εχουν βαρύτατες πολιτικές ευθύνες για την κατάσταση αυτή, καθώς η εθελοδουλία τους αποθρασύνει τους Γερμανούς και άλλους Ευρωπαίους επικυριάρχους. Κατάντησαν την Ελλάδα χλεύη της Ευρώπης.

Θέμα "ποιότητας"

 ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΙ ΛΕΕΙ Π ΠΟΙΗΤΗΣ ????
1.ρε παιδειά  τι φοβάστε νε ενα τόσο δα "κιντεράκι" εχω , αλλα αξίζει τον κόπο
2. ε, ακόμα στην αρχή είμαστε......μόνο τοσο πήρατε απο τα "μέτρα"
3. κατεβάζει το παντελόνι του ο αντωνάκης και τι να δω ..... τρόμαξα....

ΠΕΜΤΗ 15 ΝΟΕΜΒΡΗ ΕΔΟΘ, 7ΜΜ

Αρθρογράφος: 

Νίκος Μπογιόπουλος

Φυσικά, η θηριώδης προπαγάνδα που θέλει τα συμφέροντα των ρωσικών, των αμερικανικών, των ελβετικών, των αζέρικων, των ελληνικών και κάθε λογής κεφαλαίων να «συγχρωτίζονται» με τα συμφέροντα του ελληνικού λαού (ενός λαού που λόγω της φτωχοποίησής του σε ποσοστό 80% ζει το χειμώνα χωρίς θέρμανση...) θα συνεχιστεί ακάθεκτη.

 

Συμβαίνει συχνά: Τα ιδιοτελή, ιδιωτικά και ατομικά τους συμφέροντα, τα ταξικά τους συμφέροντα, να τα βαφτίζουν «εθνικό συμφέρον».

 

Το είχαμε βιώσει και τότε, με την υπογραφή της (ατυχήσασας στην πορεία...) συμφωνίας για τον αγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη. Οπως τώρα με τον «ΤΑP» και με το φυσικό αέριο, έτσι και τότε κάποιοι φέρονταν ωσάν να άρχισε να ρέει το πετρέλαιο από τα ...μπατζάκια τους. Στα δελτία ειδήσεων της εποχής ακούγαμε μάλιστα ότι η υπογραφή εκείνης της συμφωνίας από τους Καραμανλή - Πούτιν ήταν τόσο ιστορική στιγμή που κάποτε δεν απεκλείετο να διδάσκεται από τα βιβλία Ιστορίας...

 

Τις ίδιες ιστορικές «καλλιγραφίες» παρακολουθούμε από προχτές και με αφορμή τον «TAP».

 

Ας κάνουμε, λοιπόν, μια προσπάθεια «προσγείωσης» στην πραγματικότητα.

 

*

 

Η ευλογία του φυσικού πλούτου μετατρέπεται σε ιμπεριαλιστική πολεμική κατάρα σε μια σειρά από χώρες και περιοχές του πλανήτη (τρανό παράδειγμα η Μέση Ανατολή).

 

Ακόμα και στις περιοχές όπου το κυρίαρχο ακόμα στοιχείο δεν είναι ο στρατιωτικός τους στραγγαλισμός από τις «μεγάλες δυνάμεις» και η απόβαση πεζοναυτών (χωρίς να σημαίνει ότι έχουν απαλλαγεί αυτές οι περιφέρειες από θερμές συγκρούσεις), εκείνο που καθορίζει την κατάσταση στο εσωτερικό τους είναι η απόβαση των πολυεθνικών στα εδάφη τους με όρους οικονομικής λεηλασίας.

 

Ενδεικτικά:

 

    Σε μια περιοχή που παράγει 300.000 βαρέλια πετρέλαιο ημερησίως και έχει υπολογιστεί πως η παραγωγή του θα μπορούσε να φθάσει το 1.000.000 βαρέλια, όλος αυτός ο πλούτος δε φαίνεται να διευκολύνει τη ζωή των ανθρώπων. Ο λαός, οι άνθρωποι του Νταρφούρ - για το Νταρφούρ πρόκειται - το μόνο που εισπράττουν είναι δυστυχία, πόνο, φτώχεια και πόλεμο. Η αιτία είναι απλή: Οι πολυεθνικές έχουν εντοπίσει στο Νταρφούρ κοιτάσματα πετρελαίου, αλλά και χαλκού και ουρανίου και χρυσού. Αλλωστε, οι τελευταίες εμφύλιες συγκρούσεις, που έχουν ξεσπάσει από το 2003, αφορούσαν στον έλεγχο του χρυσωρυχείου στο Τζέμπελ Αμερ στο βόρειο Νταρφούρ. Οι πολυεθνικές, όμως, δεν βιάζονται. Περιμένουν πρώτα να σφαχτούν έως τέλους οι φυλές μεταξύ τους. Τότε, η συμφωνία για τις πολυεθνικές θα είναι πολύ πιο συμφέρουσα. Μέχρι τότε, δίπλα στους πετρελαιαγωγούς και στα κοιτάσματα χρυσού, πάνω από 1.500.000 ψυχές πεθαίνουν χωρίς φάρμακα και τρόφιμα.

    Το πετρέλαιο είναι χρυσάφι. Οχι πάντα. Οχι για όλους. Για την Αφρική, η ύπαρξη πετρελαίου είναι μια τραγωδία. Ισοδυναμεί με τη συσσώρευση αμύθητου πλούτου για την ολιγαρχία και ταυτόχρονα είναι αιτία τρόμου και αφανισμού για το λαό, που αποτελεί εξάρτημα εκμετάλλευσης, τόσο των πολυεθνικών όσο και των εκεί κυβερνήσεων και θύμα των ανώμαλων πολιτικών καταστάσεων που υπαγορεύονται από το ποιος θα έχει το πάνω χέρι στο πετρέλαιο. Το παράδειγμα της Νιγηρίας είναι εκκωφαντικό. Μια χώρα πλημμυρισμένη στο πετρέλαιο και στο φυσικό αέριο, η έκτη μεγαλύτερη παραγωγός πετρελαίου και όγδοη παραγωγός φυσικού αερίου του κόσμου, που το 2010 εξήγε 2,5 εκατομμύρια βαρέλια ακατέργαστο πετρέλαιο τη μέρα, έχει 100 εκατομμύρια φτωχούς πολίτες...

 

*

 

Τα μονοπώλια στο χώρο της Ενέργειας λειτουργούν σαν ύαινες που είναι εξοπλισμένες με την επίσημη κρατική πολιτική της χώρας - έδρας τους και ενεργούν σε απόλυτη συμμαχία με τις κυβερνήσεις της ντόπιας πλουτοκρατίας σε κάθε χώρα όπου «επενδύουν». Το ξέρουν καλά οι λαοί της Αφρικής που ακούνε ότι «τα ενεργειακά κοιτάσματα φέρνουν ευημερία»...

 

Ξέρουν ότι η ευημερία και τα κέρδη από τα κοιτάσματα σίγουρα αφορούν στις πολυεθνικές και τα μονοπώλια. Αλλά πόσο βοηθήθηκαν οι λαοί των χωρών που τα «φιλοξενούν»; Αρκεί να κοιτάξει κανείς την εικόνα της φτώχειας σε αυτές τις χώρες.

 

Οπως έχει σημειωθεί από μελετητές, «για δύο δεκαετίες η Αγκόλα, η Νιγηρία και η Γκαμπόν έχουν αντλήσει δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου με κυριότερα αποτελέσματα τη γενικευμένη διαφθορά και τη φτώχεια, φαινόμενο που είναι γνωστό ως "το παράδοξο της αφθονίας". Είναι χαρακτηριστικό πως στη Νιγηρία, η οποία έχει εισπράξει πάνω από 300 δισ. δολάρια από το πετρέλαιο τα τελευταία 25 χρόνια, το κατά κεφαλήν εισόδημα είναι λιγότερο από 1 δολάριο τη μέρα!».

 

*

 

Θα μπορούσε κανείς να φέρει πολλά παραδείγματα για το πώς ο φυσικός πλούτος σε μια σειρά χώρες μετατρέπεται, στο πλαίσιο της οικοδόμησης και λειτουργίας του καπιταλιστικού κόσμου, σε τραγωδία.

 

    Στο Αζερμπαϊτζάν, που δεν είναι απλώς χώρα διέλευσης όπως «φιλοδοξεί» να γίνει η Ελλάδα, αλλά χώρα παραγωγής του φυσικού αερίου, τα 10 εκατομμύρια των κατοίκων του ζουν στην ανέχεια, το 52% του πληθυσμού του ζει επισήμως κάτω από το όριο της φτώχειας, την ώρα που η διαφθορά βασιλεύει μεταξύ εκείνων που λυμαίνονται το φυσικό αέριο.

    Στη Ρωσία, που είναι η πρώτη παγκοσμίως χώρα παραγωγής φυσικού αερίου, όσο αυξάνονται τα κέρδη των μονοπωλίων, όσο γιγαντώνονται μεγαθήρια τύπου «Γκάζπρομ» που το λυμαίνονται, τόσο αυξάνονται και οι φτωχοί, που επισήμως έχουν εκτιναχτεί στα 25 εκατομμύρια ανθρώπους.

    Στο Τουρκμενιστάν, τέταρτη χώρα παγκοσμίως σε αποθέματα φυσικού αερίου, τα 5 εκατομμύρια των κατοίκων του ζουν με ονομαστικό κατά κεφαλήν ΑΕΠ κάτω από 6.000 δολάρια το χρόνο, δηλαδή κατά μέσο όρο με 500 δολάρια το μήνα.

    Στις ΗΠΑ, που είναι η έκτη χώρα παραγωγής φυσικού αερίου στον κόσμο, πάνω από 50 εκατομμύρια άνθρωποι προσπαθούν να επιβιώνουν αναζητώντας τροφή στις ουρές των συσσιτίων.

    Στην Αλγερία, που είναι η δέκατη χώρα σε αποθέματα φυσικού αερίου, το ονομαστικό κατά κεφαλήν ΑΕΠ των 34 εκατομμυρίων κατοίκων της δεν ξεπερνά καν τα 4.000 δολάρια το χρόνο, δηλαδή ζουν με λιγότερα από 350 δολάρια το μήνα.

    Στο Ιράκ που επί Σαντάμ παρήγε 2.500.000 βαρέλια ημερησίως, αυτός είναι ο λόγος που επί δέκα χρόνια τώρα «παράγονται» καθημερινά εκατόμβες.

    Στη Σαουδική Αραβία, που παράγει 10.000.000 βαρέλια ακαθάριστο πετρέλαιο ημερησίως, αυτός είναι ο λόγος που εδώ και έναν αιώνα η χώρα τελεί υπό το καθεστώς μιας πλουτοκρατικής δεσποτείας με το 1/3 του πληθυσμού της που βρίσκεται σε παραγωγική ηλικία, δηλαδή πάνω από 3 εκατομμύρια άνθρωποι, να είναι άνεργοι.

 

Αυτή είναι η πραγματικότητα στον κόσμο που επικρατεί «το (καθόλου) παράδοξο της αφθονίας». Αυτή είναι η πραγματικότητα στον κόσμο που τον πλούτο και την εξουσία δεν την έχουν οι λαοί, αλλά τα μονοπώλια. Ουδεμία σχέση, δηλαδή, με τα «Αρλεκιν» του κυβερνητικού «success story».

 

Γράφει:

ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ -Ριζοσπάστης, 29/6/2013

ΤΟ ΗΛΙΑΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ

ταξιδεύουμε ....και χωρίς να βγούμε απο το σπιτι μας

και όμως ταξιδεύουμε με το διαστημόπλοιο ΓΗ.... το μόνο μέρος που μπορούμε να ζούμε ,,,,και όμως η λογική του μεγαλύτερου κέρδους , η εκμετάλλευση των πάντων .... εν τέλει ο καπιταλισμός που όπως φαίνεται είναι παντοδύναμος και τόσο εύθραυστος , αρκεί ο κόσμος της εργασίας να αποφασίσει να πάρει τις τύχες στα χέρια του.....

Ο Πλανήτης Γη πραγματοποιεί τέσσερις κινήσεις:

1. Την Περιστροφή, γύρω από τον άξονά της.
2. Την Περιφορά, γύρω από τον Ήλιο,
3. Την Ηλιακή μεταβατική περιφορά, που πραγματοποιεί ακολουθώντας την περιστροφή του Ηλιακού συστήματος και
4. Την Γαλαξιακή μεταβατική περιφορά, που πραγματοποιεί ακολουθώντας την περιστροφή του Γαλαξία.      ΔΕΝ ΦΤΑΝΟΥΝ ΤΟΣΑ ΤΑΞΙΔΙΑ??????
5.  
6. 

Απαγωγή Κούρδου αγωνιστή στην Αθήνα - Τον εμφάνισαν το πρωί στην Κων/πολη

http://www.youtube.com/watch?v=roccYFIcYUs

http://www.youtube.com/watch?v=D4Wz0pc1ZVQ

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ "ΔΙΚΑΙΩΜΑ"

 τα αποτελέσματα των δημοσκοπισεων διχνουν "κατακερματισμό"  και αφίβολα αποτελέσματα ,γιατι οι διαφορα των πρωτοςν ειναι στα ορια του στατιστικού λάθους.....

   απο την αλλη αξιοσημείωτο είναι πρωτον για ολους οι αρνητικές γνωμες ειναι μαγαλύτερς απο τις θετικές και τα σπουδαιότερα  1. η πλειοψηφια ειναι αρνιτική με το κλείσιμο της ΕΡΤ ( 55,5 ενάντια στο κλείσιμο εναντι 35,8% υπερ )  2.  εάν εμπιστεύονται την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι συμμετέχοντες στην έρευνα απαντούν:

• Σίγουρα και μάλλον ναι, σε ποσοστό 9,4% (από 10,5%)
• Σίγουρα και μάλλον όχι, σε ποσοστό 69,9% (από 64,2%)

Στην ερώτηση για τον καταλληλότερο πρωθυπουργό, ο Αντώνης Σαμαράς προηγείται με διαφορά 13,9 ποσοστιαίων μονάδων του Αλέξη Τσίπρα.

Σύμφωνα, πάντα, με την ίδια δημοσκόπηση, η πλειοψηφία των πολιτών δηλώνει ότι διαφωνεί με το "λουκέτο" στην ΕΡΤ.

Η συνδρομητική, ποσοτική εξαμηνιαία έρευνα της MRB έγινε με τη χρήση κάλπης στο διάστημα 13 έως 21 Ιουνίου, σε πανελλαδικό δείγμα 2.000 ατόμων.

Η έρευνα με τη μέθοδο των τηλεφωνικών συνεντεύξεων διεξήχθη στις 25 Ιουνίου, δηλαδή και μετά τον ανασχηματισμό, σε πανελλαδικό δείγμα 1.200 ατόμων.

Αναλυτικά τα ευρήματα:

Στην πρόθεση ψήφου, τα ποσοστά των κομμάτων όπως προκύπτουν από τη δημοσκόπηση με κάλπη έχουν ως εξής:

• ΝΔ: 21,5%
• ΣΥΡΙΖΑ: 21,2%
• ΠΑΣΟΚ: 5,1%
• Ανεξάρτητοι Έλληνες: 5,2%
• Χρυσή Αυγή: 9,9%
• ΔΗΜΑΡ: 3,5%
• ΚΚΕ: 5,3%.

Στην πρόθεση ψήφου, τα ποσοστά των κομμάτων όπως προκύπτουν από την τηλεφωνική δημοσκόπηση -δηλαδή μετά και τον ανασχηματισμό- έχουν ως εξής:

• ΝΔ: 22%
• ΣΥΡΙΖΑ: 20,8%
• ΠΑΣΟΚ: 6,1%
• Ανεξάρτητοι Έλληνες: 5,5%
• Χρυσή Αυγή: 9,1%
• ΔΗΜΑΡ: 3%
• ΚΚΕ: 5,1%
• Οικολόγοι Πράσινοι: 2,1%

Η επιλογή "άλλο κόμμα" συγκεντρώνει 4,6%, ενώ η αδιευκρίνιστη ψήφος ανέρχεται σε 21,7%.

Η εκτίμηση ψήφου μετά την κυβερνητική κρίση και τον ανασχηματισμό, στη βάση της τηλεφωνικής έρευνας, έχει ως εξής:

• ΝΔ: 28,1%
• ΣΥΡΙΖΑ: 26,6%
• ΠΑΣΟΚ: 7,8%
• Ανεξάρτητοι Έλληνες: 7%
• Χρυσή Αυγή: 11,6%
• ΔΗΜΑΡ: 3,8%
• ΚΚΕ: 6,5%
• Οικολόγοι Πράσινοι: 2,7%
• Άλλο Κόμμα: 5,9%

Οι πολίτες (σύνολο ψηφοφόρων) αξιολογούν τη νέα κυβέρνηση συνεργασίας ως εξής:

• Σίγουρα θετικά: 8%
• Μάλλον θετικά: 23,7%
• Μάλλον αρνητικά: 16,7%
• Σίγουρα αρνητικά: 41,6%

"Δεν ξέρω/Δεν απαντώ" στη συγκεκριμένη ερώτηση δηλώνει ποσοστό 10% των ερωτηθέντων.

Οι ψηφοφόροι της ΝΔ αξιολογούν τη νέα κυβέρνηση συνεργασίας:

• Σίγουρα και μάλλον θετικά, σε ποσοστό 64,4%
• Σίγουρα και μάλλον αρνητικά, σε ποσοστό 25,2%.

Οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ αξιολογούν τη νέα κυβέρνηση συνεργασίας:

• Σίγουρα και μάλλον θετικά, σε ποσοστό 54,6%
• Σίγουρα και μάλλον αρνητικά, σε ποσοστό 31,2%.

Στην ερώτηση για το ποιος είναι καταλληλότερος για πρωθυπουργός μεταξύ του Αντώνη Σαμαρά και του Αλέξη Τσίπρα, ο κ. Σαμαράς λαμβάνει ποσοστό 41,3% έναντι 27,4% του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ. "Κανένας από τους δύο" απαντά το 30,3% των ερωτηθέντων.

Σε ό,τι αφορά τη δημοτικότητα των πολιτικών αρχηγών:

• Ο Αντώνης Σαμαράς συγκεντρώνει 26,3% θετικές γνώμες και 51,9% αρνητικές
• Ο Αλέξης Τσίπρας συγκεντρώνει 24,6% θετικές γνώμες και 46,4% αρνητικές
• Ο Φώτης Κουβέλης συγκεντρώνει 15,8% θετικές γνώμες και 51,4% αρνητικές
• Ο Ευάγγελος Βενιζέλος συγκεντρώνει 14,6% θετικές γνώμες και 63,1% αρνητικές
• Ο Πάνος Καμμένος συγκεντρώνει 13,7% θετικές γνώμες και 51,8% αρνητικές
• Ο Νίκος Μιχαλολιάκος συγκεντρώνει 9,1% θετικές γνώμες και 71,1% αρνητικές
• Ο Δημήτρης Κουτσούμπας συγκεντρώνει 8,2% θετικές γνώμες και 36,6% αρνητικές.

Σε ό,τι αφορά τη συσπείρωση των κομμάτων, ενδιαφέρον είναι το συμπέρασμα που προκύπτει από τη σύγκριση των δύο δημοσκοπήσεων για το ΠΑΣΟΚ, που ανεβάζει τη συσπείρωσή του από περίπου 40% στη δημοσκόπηση με κάλπη σε περίπου 50% στην τηλεφωνική έρευνα, ενώ η συσπείρωση της ΔΗΜΑΡ ήταν χαμηλή στη δημοσκόπηση της κάλπης και επιδεινώθηκε στην τηλεφωνική.

Σε σχέση με τα πραγματικά αποτελέσματα των περασμένων εκλογών, το κόμμα που καταγράφει τη μεγαλύτερη ενίσχυση στα ποσοστά του είναι η Χρυσή Αυγή, η οποία μάλιστα στην έρευνα της MRB με κάλπη καταγράφει συσπείρωση 83,5%, με ποσοστά μετακινήσεων:

• Από ΝΔ: 7,4%
• Από ΣΥΡΙΖΑ: 3,3%
• Από Ανεξάρτητους Έλληνες: 13,5%
• Από ΠΑΣΟΚ: 1,7%.

Η Χρυσή Αυγή συγκεντρώνει 84,5% θετικές γνώμες, που προέρχονται:

• Από τους ψηφοφόρους των Ανεξάρτητων Ελλήνων σε ποσοστό 26,5%
• Από τους ψηφοφόρους της ΝΔ σε ποσοστό 13,4%
• Από τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ σε ποσοστό 9,6%
• Από τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ σε ποσοστό 8,8%
• Από τους ψηφοφόρους του ΚΚΕ σε ποσοστό 7,8%
• Από τους ψηφοφόρους της ΔΗΜΑΡ σε ποσοστό 4,2%.

Οι ερωτηθέντες θεωρούν τη Χρυσή Αυγή ως το καταλληλότερο κόμμα για την αντιμετώπιση ζητημάτων που αφορούν:

• Στους οικονομικούς μετανάστες, σε ποσοστό 14,6%
• Στην εγκληματικότητα, σε ποσοστό 10,2%
• Στα ναρκωτικά, σε ποσοστό 9,1%
• Στην τρομοκρατία, σε ποσοστό 9%.

Κληθέντες να διατυπώσουν τη γνώμη τους για το κλείσιμο της ΕΡΤ, οι πολίτες απαντούν:

• Σίγουρα συμφωνώ, σε ποσοστό 17,1%
• Μάλλον συμφωνώ, σε ποσοστό 18,7%
• Μάλλον διαφωνώ, σε ποσοστό 18,9%
• Σίγουρα διαφωνώ, σε ποσοστό 36,6%

"Δεν ξέρω/Δεν απαντώ" στη συγκεκριμένη ερώτηση δηλώνει ποσοστό 8,6% των ερωτηθέντων.

Στην ερώτηση "ποιες λέξεις εκφράζουν καλύτερα τα προσωπικά σας αισθήματα;", οι συμμετέχοντες στην έρευνα απαντούν:

• Απογοήτευση: 66,8% (από 65,6% στην προηγούμενη μέτρηση του Δεκεμβρίου)
• Οργή: 58,7% (από 64,1% τον Δεκέμβριο)
• Φόβος: 41,5% (από 48,1% τον Δεκέμβριο)
• Ντροπή: 40% (από 38,4% τον Δεκέμβριο)

Όταν ερωτώνται εάν εμπιστεύονται την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι συμμετέχοντες στην έρευνα απαντούν:

• Σίγουρα και μάλλον ναι, σε ποσοστό 9,4% (από 10,5%)
• Σίγουρα και μάλλον όχι, σε ποσοστό 69,9% (από 64,2%).

Ιδου οι σωτηρες μας.... Κυβέρνηση "κοινωνικού πολέμου"

dojaste tooooo.....

καλα λενε 1 εικονα 1000 λεξεις........

σωστα τα ειπε ο αντωνακης  α. θα (μας) εξανλησει την τετραετια
β. θα κανει την χωρα αγνώριστη ( δηλ τώρα την αναγνωρίζουμε????)

Κυβέρνηση "κοινωνικού πολέμου"

H «νέα κυβέρνηση» μειοψηφίας στον λαό, κυβέρνηση βαθιά αντιδραστική και φθαρμένη, συγκροτήθηκε με αποκλειστικό σκοπό να περάσει τα βάρβαρα μέτρα του μνημονίου το αμέσως ερχόμενο διάστημα. Να κόψει μισθούς και συντάξεις, να αυξήσει τα χαράτσια, να βουτήξει σπίτια και καταθέσεις, να κλείσει σχολειά και νοσοκομεία! Είναι μια κυβέρνηση πολέμου απέναντι στους εργαζόμενους.

 

Τα περί "κυβέρνησης τετραετίας" του Σαμαρά ηχούν σαν ανέκδοτο. Η εργατική-λαϊκή αντεπίθεση απέναντι στην βάρβαρη πολιτική ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου ξεκίνησε με την ΕΡΤ. Η κυβέρνηση είναι συνολικά πιο αδύνατη.

 

Ο κάθε Άδωνις και ο κάθε Μητσοτάκης, ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος θα βρουν απέναντί τους ένα όλο και πιο αποφασισμένο κίνημα με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης, το ξήλωμα όλων των μνημονιακών νόμων, το άνοιγμα ενός άλλου δρόμου έξω από μνημόνια, ευρώ, ΕΕ, σε σύγκρουση με τις δυνάμεις του κεφαλαίου. Για να γίνει το ρήγμα που άνοιξε δρόμος ανατροπής.

 

http://antarsya.gr/node/1493

Γιώργος Σεφέρης «Επί ασπαλάθων ...»

Ήταν ωραίο το Σούνιο τη μέρα εκείνη του Ευαγγελισμού
πάλι με την άνοιξη.
Λιγοστά πράσινα φύλλα γύρω στις σκουριασμένες πέτρες
το κόκκινο χώμα κι ασπάλαθοι

δείχνοντας έτοιμα τα μεγάλα τους βελόνια
και τους κίτρινους ανθούς.
Απόμακρα οι αρχαίες κολόνες, χορδές μιας άρπας αντηχούν ακόμη ...

Γαλήνη.
- Τι μπορεί να μου θύμισε τον Αρδιαίο εκείνον;
Μια λέξη στον Πλάτωνα θαρρώ, χαμένη στου μυαλού τ' αυλάκια·
τ' όνομα του κίτρινου θάμνου
δεν άλλαξε από εκείνους τους καιρούς.
Το βράδυ βρήκα την περικοπή:
«Τον έδεσαν χειροπόδαρα» μας λέει
«τον έριξαν χάμω και τον έγδαραν
τον έσυραν παράμερα τον καταξέσκισαν
απάνω στους αγκαθερούς ασπάλαθους
και πήγαν και τον πέταξαν στον Τάρταρο, κουρέλι».

Έτσι στον κάτω κόσμο πλέρωνε τα κρίματά του
ο Παμφύλιος Αρδιαίος ο πανάθλιος Τύραννος.

31 του Μάρτη 1971

Το ποίημα «Επί ασπαλάθων...» είναι το τελευταίο που συνέθεσε ο Γιώργος Σεφέρης και αποτελεί μια καταγγελία κατά της δικτατορίας και -πολύ περισσότερο- ένα πρόκριμα για τη βίαιη τιμωρία που θα έπρεπε να αποδοθεί στους μυσαρούς δικτάτορες. Το καθεστώς ανελευθερίας, που διένυε την πέμπτη του χρονιά, προκαλούσε έντονη δυσαρέσκεια στον ποιητή, ο οποίος μέσα από έναν τυχαίο συνειρμό φέρνει στο νου του την τιμωρία που είχε επιβληθεί στον Αρδιαίο -έναν αδελφοκτόνο και πατροκτόνο τύραννο της Παμφυλίας- όπως αυτή καταγράφεται στην Πολιτεία του Πλάτωνα.

Αναλυτικότερα:

Ήταν ωραίο το Σούνιο τη μέρα εκείνη του Ευαγγελισμού
πάλι με την άνοιξη.

Την ημέρα του Ευαγγελισμού, ημέρα που οι δικτάτορες συνήθιζαν να διενεργούν μεγαλειώδεις παρελάσεις, ο ποιητής επιλέγει να επισκεφτεί το Σούνιο, ώστε να αποφύγει όλο το προπαγανδιστικό κλίμα που επικρατούσε στην Αθήνα.

Η αναφορά στην ημέρα του Ευαγγελισμού λειτουργεί μέσα στο ποίημα, όχι μόνο ως χρονικός προσδιορισμός, αλλά και ως έμμεση υπενθύμιση της ιδιαίτερης σημασίας που έχει η συγκεκριμένη ημέρα για τους Έλληνες. Ημέρα εορτασμού της ελληνικής επανάστασης και παράλληλα σημαντική και ελπιδοφόρα ημέρα για το χριστιανισμό. Οι συσχετισμοί που δημιουργούνται στο μυαλό του αναγνώστη -επαναστατική διάθεση και προσμονή χαρμόσυνης είδησης- υπηρετούν άριστα το μήνυμα που επιχειρεί να μεταδώσει ο ποιητής.

Ο τρόπος, άλλωστε, με τον οποίο συντάσσει το δεύτερο στίχο «πάλι με την άνοιξη» παρόλο που σ’ ένα πρώτο επίπεδο συμπληρώνει και αιτιολογεί την αναφορά του πρώτου στίχου «Ήταν ωραίο το Σούνιο», σε δεύτερη ανάγνωση μας φέρνει στο νου τη λαϊκή ρήση «πάλι με χρόνια, με καιρούς...» και λειτουργεί ως μήνυμα αισιοδοξίας, ενώ παράλληλα η αναφορά στην άνοιξη μας παραπέμπει στην αναγέννηση, στο ξύπνημα της φύσης και στην ελπίδα αλλαγής.

Λιγοστά πράσινα φύλλα γύρω στις σκουριασμένες πέτρες
το κόκκινο χώμα κι ασπάλαθοι

δείχνοντας έτοιμα τα μεγάλα τους βελόνια
και τους κίτρινους ανθούς.
 

Η περιγραφή της φύσης του Σουνίου εμπεριέχει και τη σημαντική αναφορά στους ασπάλαθους που αποτελούν το ερέθισμα για τη μνήμη του ποιητή. Πάνω στα μεγάλα βελόνια των ασπάλαθων καταξέσκισαν τον τύραννο Αρδιαίο, πάνω σ’ αυτά θα μπορούσαν να σύρουν και τους σημερινούς τύραννους, είναι η σκέψη που κάνει ο ποιητής.

Ο χώρος του Σουνίου έχει λιγοστά πράσινα φύλλα, αφενός γιατί είμαστε ακόμη στην αρχή της άνοιξης κι αφετέρου γιατί η βλάστηση στην περιοχή δεν είναι ιδιαίτερα πυκνή. Οι πέτρες -το κυρίαρχο στοιχείο του τοπίου- μετά από τις βροχές του χειμώνα μοιάζουν «σκουριασμένες», μια μεταφορική χρήση του επιθέτου για να αποδώσει τη δυσχρωμία των πολυκαιρισμένων πετρωμάτων της περιοχής.

Απόμακρα οι αρχαίες κολόνες, χορδές μιας άρπας αντηχούν ακόμη ...
 

Οι κολόνες του ναού του Ποσειδώνα θυμίζουν στον ποιητή τις χορδές μιας άρπας που αντηχεί ακόμη, φέρνοντας μνήμες από εποχές μεγαλείου και αγωνιστικής διάθεσης. Ο ναός, που στα χρόνια της αρχαιότητας ήταν καλά οχυρωμένος, βρισκόταν σ’ ένα σημείο με ιδιαίτερη στρατηγική αξία για τους αθηναίους, καθώς μπορούσαν από εκεί να ελέγχουν την είσοδο στο Σαρωνικό κόλπο.

Οι κολόνες που έχουν απομείνει σήμερα μπορεί να μην αποκαλύπτουν πλήρως την αλλοτινή ομορφιά του ναού, μας θυμίζουν όμως πάντοτε τις ένδοξες στιγμές που γνώρισε ο λαός μας, αλλά και τους σημαντικούς αγώνες που αναγκάστηκε να πραγματοποιήσει κατά καιρούς.

Γαλήνη.
 

Ο μονολεκτικός στίχος που εισάγει τη δεύτερη στροφή του ποιήματος έχει ιδιαίτερη αξία, καθώς δημιουργεί μια έντονη αντίθεση σε σχέση τόσο με τη συναισθηματική κατάσταση του ποιητή όσο και με τη γενικότερη κατάσταση που κυριαρχεί στη χώρα. Ο Σεφέρης είναι οργισμένος -στοιχείο που σπάνια εκφράζεται με τόση ένταση στην ποίησή του- και στους επόμενους στίχους θα καταγράψει τις εικόνες της φρικιαστικής τιμωρίας που αντλεί από τον Πλάτωνα και τις θεωρεί απολύτως αρμόζουσες και για τους δικτάτορες της εποχής του.

Η γαλήνη, η ηρεμία που κυριαρχεί στο Σούνιο, επιτρέπει στη σκέψη του ποιητή να περιπλανηθεί στο παρελθόν και να ανασύρει τη μνήμη του πλατωνικού χωρίου.

Η γαλήνη αυτή, βέβαια, μας παραπέμπει στην ησυχία που επικρατεί λίγο προτού ξεσπάσει η μπόρα, καθώς αμέσως μετά πρόκειται να δοθεί με ιδιαίτερη παραστατικότητα η οργή που αισθάνεται ο ποιητής. Η αίσθηση της γαλήνη, επομένως, λειτουργεί ως το μέσο για τη μετάβαση από το σήμερα στο παρελθόν, από την ομορφιά και ηρεμία του τοπίου στην σκληρότητα της τιμωρίας που επιβλήθηκε στον Αρδιαίο.

- Τι μπορεί να μου θύμισε τον Αρδιαίο εκείνον;
Μια λέξη στον Πλάτωνα θαρρώ, χαμένη στου μυαλού τ’ αυλάκια·
τ’ όνομα του κίτρινου θάμνου
δεν άλλαξε από εκείνους τους καιρούς.

Η αναφορά στους ασπάλαθους δημιουργεί στη σκέψη του ποιητή τον συνειρμό πάνω στον οποίο δομείται όλο το ποίημα. Το γεγονός ότι η ονομασία του θάμνου αυτού δεν άλλαξε από την αρχαιότητα έως σήμερα, επιτρέπει στον ποιητή να θυμηθεί ένα χωρίο από την Πολιτεία του Πλάτωνα, το οποίο ξαφνικά φαντάξει εξαιρετικά επίκαιρο.

Το βράδυ βρήκα την περικοπή:
«Τον έδεσαν χειροπόδαρα» μας λέει
«τον έριξαν χάμω και τον έγδαραν
τον έσυραν παράμερα τον καταξέσκισαν
απάνω στους αγκαθερούς ασπάλαθους
και πήγαν και τον πέταξαν στον Τάρταρο, κουρέλι».
 

Η τιμωρία που επιβλήθηκε στον τύραννο Αρδιαίο, μοιάζει να είναι ιδανική και για τους ανθρώπους που τόλμησαν να στερήσουν την ελευθερία των Ελλήνων και με σκληρότητα και διώξεις τους εμποδίζουν από κάθε αντίδραση. Η πολύχρονη, πλέον, δικτατορία έχει σωρεύσει στην ψυχή του ποιητή, αλλά και των Ελλήνων εν γένει, μια οργή που το ξέσπασμά της θα είναι δυσεπίσχετο. Ο ποιητής παραθέτει το χωρίο του Πλάτωνα με την ελπίδα πως σύντομα οι δικτάτορες θα τύχουν ανάλογης τιμωρίας, ώστε να αντιληφθούν πόσο επώδυνη είναι για τους ανθρώπους αυτή η κατάσταση ανελευθερίας και περιορισμού.

Η εικόνα του τυράννου που γδέρνεται ζωντανός και κατόπιν ξεσκίζεται πάνω στα αγκάθια των ασπάλαθων, είναι εξαιρετικά βίαιη και αποκαλύπτει την ένταση της οργής που αισθάνεται ο ποιητής.

Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι σε αυτό το ποίημα, ο Σεφέρης, πλάι στα στοιχεία που αποτελούν βασικά γνωρίσματα της τεχνικής του, όπως είναι οι αναφορές στην αρχαιότητα και σε αρχαιοελληνικούς μύθους, εμφανίζει μια συναισθηματική φόρτιση πρωτόφαντη.

Έτσι στον κάτω κόσμο πλέρωνε τα κρίματά του
ο Παμφύλιος Αρδιαίος ο πανάθλιος Τύραννος.
 

Η δίστιχη στροφή που κλείνει το ποίημα έρχεται ως προειδοποίηση ή ως υπενθύμιση προς τους δικτάτορες, πως έτσι πλήρωσε τα κρίματά του ο Αρδιαίος, έτσι όπως θα πρέπει να τα πληρώσετε κι εσείς. Το επιλογικό αυτό μήνυμα του ποιήματος εκφράζει την ελπίδα του ποιητή πως η δικαιοσύνη θα κυριαρχήσει και οι πανάθλιοι και μυσαροί Τύραννοι θα τιμωρηθούν, όπως τιμωρήθηκε και ο Αρδιαίος.

[Είναι το τελευταίο ποίημα του Σεφέρη και δημοσιεύτηκε στο Βήμα (23-9-71) τρεις μέρες μετά το θάνατό του στην περίοδο της δικτατορίας. Το ποίημα βασίζεται σε μια περικοπή του Πλάτωνα (Πολιτεία 614 κ.ε.) που αναφέρεται στη μεταθανάτια τιμωρία των αδίκων και ιδιαίτερα του Αρδιαίου. Ο Αρδιαίος, τύραννος σε μια πόλη της Παμφυλίας, ανάμεσα σε άλλες ανόσιες πράξεις είχε σκοτώσει τον πατέρα του και τον μεγαλύτερο αδερφό του. Γι’ αυτό και η τιμωρία του, καθώς και άλλων τυράννων, στον άλλο κόσμο στάθηκε φοβερή. Όταν εξέτισαν την καθιερωμένη ποινή που επιβαλλόταν στους αδίκους και ετοιμάζονταν να βγουν στο φως, το στόμιο δεν τους δεχόταν αλλά έβγαζε ένα μουγκρητό. «Την ίδια ώρα άντρες άγριοι και όλο φωτιά που βρίσκονταν εκεί και ήξεραν τι σημαίνει αυτό το μουγκρητό, τον Αρδιαίο και μερικούς άλλους, αφού τους έδεσαν τα χέρια και τα πόδια και το κεφάλι, αφού τους έριξαν κάτω και τους έγδαραν, άρχισαν να τους σέρνουν έξω από το δρόμο και να τους ξεσκίζουν επάνω στ’ ασπαλάθια και σε όλους όσοι περνούσαν από εκεί εξηγούσαν τις αιτίες που τα παθαίνουν αυτά και έλεγαν πως τους πηγαίνουν να τους ρίξουν στα Τάρταρα». (Πλ. Πολιτεία 616)] 

Read more: http://latistor.blogspot.com/2011/05/blog-post_29.html#ixzz2X89wdUR9

Τετάρτη, 5 Ιουνίου 2013

"Θα συντριβείτε και θα 'ναι ντάλα μεσημέρι" - Απάντηση του ΝΑΡ στην επίθεση φασισταριών στα γραφεία του

Αργά το βράδυ της Τρίτης 4 Ιούνη, φασιστοειδή επιτέθηκαν στα γραφεία του Νέου Αριστερού Ρεύματος και της εφημερίδας ΠΡΙΝ. Κινούμενοι στα σκοτάδια, όπως αρμόζει στους συνεχιστές του Χίτλερ και των γερμανοτσολιάδων, έγραψαν εμετικά φασιστικά συνθήματα και σχεδίασαν αγκυλωτούς σταυρούς, μαιάνδρους και στόχους. Δε δίστασαν μάλιστα να «υπογράψουν» ως Α.Μ.Ε. (Ανένταχτοι Μαιάνδριοι Εθνικιστές).

Στην ιστοσελίδα αυτής της παρακρατικής συμμορίας αναλαμβάνουν την ευθύνη αυτής της ενέργειας μαζί με μια σειρά ακόμα δειλών φασιστικών επιθέσεων (όπως τις πρόσφατες επιθέσεις στο στέκι της Αριστερής Κίνησης «Εκτός Σχεδίου» στη Νέα Ιωνία, στο κτήμα Δρακόπουλου, σε στέκια αλληλεγγύης κ.α.). Με την επίθεσή τους δηλώνουν τη συμπαράστασή τους στο φασίστα - τραμπούκο Περίανδρο Ανδρουτσόπουλο, ο οποίος καταδικάστηκε για τη συμμετοχή του στην απόπειρα δολοφονίας του αγωνιστή συντρόφου Δημήτρη Κουσουρή και την επίθεση σε άλλους δύο αγωνιστές, ενώ απειλούν ανοιχτά τον ίδιο και τον γνωστό αγωνιστή δικηγόρο Γιάννη Ραχιώτη.

Προκαλεί παραπάνω από υποψίες πώς αυτή η φασιστική συμμορία κυκλοφορεί ανενόχλητη

στους δρόμους της πόλης και πώς γίνεται να επιτίθενται σε γραφεία πολιτικής οργάνωσης που βρίσκονται μόλις λίγα μέτρα από το Α.Τ. Εξαρχείων. Είναι γνωστός ο ρόλος των φασιστικών ακροδεξιών συμμοριών, της Χρυσής Αυγής και άλλων, και η σύνδεσή τους με το κράτος και τις δυνάμεις καταστολής. Χέρι - χέρι με το Δένδια και την τρικομματική χούντα επιτίθενται σε μετανάστες, απεργούς, αγωνιστές του κινήματος, αριστερούς και κομμουνιστές, ενώ στέκονται προσοχή μπροστά στα αφεντικά και την τρόικα. Η κυβέρνηση, οι κρατικοί μηχανισμοί και η Ελληνική Αστυνομία έχουν την ευθύνη για την δράση των ναζί τραμπούκων.

Όσο για τους απόγονους των Τσολάκογλου και των Γκοτζαμάνηδων είναι πολύ γελασμένοι (κι αυτοί και τα αφεντικά τους) εάν νομίζουν ότι θα φοβίσουν τους αγωνιστές του εργατικού κινήματος και τις δυνάμεις της κομμουνιστικής και επαναστατικής Αριστεράς. Όσο και αν έχουν ξαμοληθεί τα μαντρόσκυλα του συστήματος, ο οργανωμένος λαός θα τους απομονώσει και συντρίψει όπως έχει κάνει και στο παρελθόν. Και θα είναι ντάλα μεσημέρι! Δυναμώνουμε την αντιφασιστική μας πάλη, δυναμώνουμε τον αγώνα ενάντια στη μνημονιακή βαρβαρότητα και το καπιταλιστικό σύστημα που γεννά και τρέφει το φασισμό.

Γραφείο τύπου ΝΑΡ, Αθήνα 5 Ιούνη 2013

www.narnet.gr

Σαμαράς, όπως ...Γιωργάκης!

Δευτέρα, 24 Ιουνίου 2013

Του Γιώργου Δελαστικ*

Πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος με την απόφαση του να κλείσει την ΕΡΤγια να ανοίξει την …ΥΕΝΕΔ της χούντας, ο Σαμαράς! 

Επίδειξη πυγμής για να τρομοκρατήσει τον κόσμο πήγε να κάνει, απολύοντας ακαριαία πάνω από δυόμισι χιλιάδες εργαζόμενους. Να παραλύσει κάθε αντίσταση επεδίωκε , αλλά …δεν προλαβαίνει να μαζεύει καρπαζιές! Μέχρι και ο Κουβέλης οσμίστηκε ότι ο Σαμαράς βρωμάει …πολιτική πτωμαΐνη και κάτω από την πίεση των βουλευτών και στελεχών του την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια! Απέσυρε τους υπουργούς του από την κυβέρνηση, εγγυήθηκε στην άρχουσα τάξη ότι όποτε μπαίνει θέμα πρόωρων εκλογών θα στηρίζει την κυβέρνηση Σαμαρά και προετοιμάζει τη ΔΗΜΑΡ να προσκολληθεί στον ΣΥΡΙΖΑ, αν βγει πρώτο κόμμα.

Έγινε έξαλλος με τον Φώτη Κουβέλη ο Βαγγέλης Βενιζέλος. Πάνω που είχε πατήσει αδίστακτα στα «πτώματα» των χιλιάδων απολυμένων της ΕΡΤ και είχε κατορθώσει να εκβιάσει τον Σαμαρά να τον κάνει υπουργό του, ίσως και αντιπρόεδρο (της κυβέρνησης, όχι της …ΝΔ!) βρήκε την ώρα ο Κουβέλης να κάνει κόνξες! Δεν κώλωσε όμως ο Βαγγέλας! Διακήρυξε ότι το ΠΑΣΟΚ είναι υπεύθυνο, μαρτυρικό κόμμα και γι΄αυτό το έκανε …συνιστώσα της ΝΔ! «Στην κυβέρνηση Σαμαρά ως τον πολιτικό μας θάνατο!» είναι το νέο δόγμα του ΠΑΣΟΚ. Αυτό το θεμελιώδες σύνθημα βέβαια δεν το ενστερνίζεται μόνο ο Βενιζέλος. Στο … «Λαμογιστάν» του ΠΑΣΟΚ έγιναν σημεία και τέρατα. Δυο-τρεις ώρες πριν από τη σύσκεψη των αρχηγών των κυβερνητικών κομμάτων την Πέμπτη, σχεδόν όλοι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ήταν λάβροι κατά της συμμετοχής στην κυβέρνηση Σαμαρά. Μόλις όμως γύρισε ο Βενιζέλος και τους είπε ότι ο Κουβέλης την κοπάνησε από την κυβέρνηση κι έτσι ανοίγουν συνολικά καμιά δεκαριά θέσεις υπουργών και υφυπουργών για το ΠΑΣΟΚ αφού απέμεινε μόνο του στην κυβέρνηση της ΝΔ, όλοι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ βρέθηκαν στα ..μπαλκόνια της Ιπποκράτους να φωνάζουν με ένα στόμα «κυβέρνηση η θάνατος»! Μόλις 28 βουλευτές όλοι κι όλοι έχουν απομείνει στο ΠΑΣΟΚ και ενώ σχεδόν κανένας από αυτούς δεν θα επανεκλεγεί αν γίνουν εκλογές, ξαφνικά …ο ένας στους τρείς θα γίνει υπουργός!!! Θαύμα!

Του ΠΑΣΟΚ οι βουλευτές θα βολευτούν υπέροχα στους υπουργικούς θώκους της κυβέρνησης Σαμαρά. Μόνο που η δικομματική κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ είναι πλέον όχι μόνο πολιτικά, αλλά και κοινοβουλευτικά πολύ ασταθέστερη από την προηγούμενη, την τρικομματική ΝΔ, ΠΑΣΟΚ,ΔΗΜΑΡ. Οι βουλευτές των δύο κομμάτων ανέρχονται μόλις σε 153 – στην ΝΔ έχουν απομείνει 125 από τους 129 που εξέλεξε πέρυσι τον Ιούνιο και στο ΠΑΣΟΚ 28 από τους 33 που είχε εκλέξει. Όσοι βουλευτές δε του ΠΑΣΟΚ δεν υπουργοποιηθούν, καθόλου σίγουροι για την κυβέρνηση δεν πρέπει να θεωρούνται – ιδίως εκείνοι που δεν έχουν ελπίδα υπουργοποίησης λόγω ανοιχτής κόντρας με τον Βενιζέλο. Το μόνο για το οποίο μπορεί να είναι σίγουρος ο Σαμαράς είναι ότι και οι 179 βουλευτές που είχαν εκλεγεί πέρυσι με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ, ανεξάρτητα από το αν παραμένουν στα κόμματα τους ή έχουν αποχωρήσει από αυτά, δεν θέλουν με τίποτα εκλογές γιατί όλοι ανεξαιρέτως οι «ανεξαρτητοποιηθέντες» και δεκάδες από τους υπόλοιπους δεν πρόκειται να επανεκλεγούν . Αυτό όμως δεν εγγυάται με τίποτα στον Σαμαρά την υπερψήφιση του κάθε ακραία αντιδραστικού νομοσχεδίου που θα θέλει να προωθήσει, ιδίως αν υπάρχει μαζική αντίδραση του λαού από τα κάτω.

Μια δικομματική κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με 153 δικούς της βουλευτές και τόσο αντιδραστική πολιτική είναι σχεδόν αδύνατον να επιβιώσει τρία ολόκληρα χρόνια και να εξαντλήσει την τετραετία, παρά τις περί του αντιθέτου υστερικές κορώνες του Σαμαρά και του Βενιζέλου για κυβέρνηση με «ορίζοντα τετραετίας». Αντιθέτως, η δική μας γνώμη είναι ότι ο Σαμαράς μοιάζει όλο και περισσότερο με τον Γιώργο Παπανδρέου, όχι μόνο στην ολέθρια για τους Έλληνες εργαζόμενους πολιτική που ασκεί, αλλά και στην πολιτική ανικανότητα διακυβέρνησης. Οι γελοίοι «κηπουροί» του Γιωργάκη δεν διέφεραν ποιοτικά από τους εξίσου επικίνδυνους ακροδεξιούς «συμμορίτες» του Σαμαρά και το κυριότερο για την αστική τάξη, είναι εξίσου αναποτελεσματικοί στη διασφάλιση κοινωνικών συμμαχιών υπέρ της πολιτικής αυτής. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου μοιάζει με την κυβέρνηση του Γιωργάκη λίγους μήνες πριν ανατραπεί υπό το βάρος των λαϊκών αντιδράσεων, οι οποίες ενεργοποίησαν εναντίον του απεχθούς τότε πρωθυπουργού τόσο τη Μέρκελ και τον Σαρκοζί όσο και την ελληνική ολιγαρχία. Φυσικά, το ότι ενδεχομένως σε λίγους μήνες η υπό συγκρότηση κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου δεν θα υπάρχει, δεν σημαίνει καθόλου ότι η αστική τάξη στερείται εναλλακτικών λύσεων ή ότι η κυβέρνηση που θα την αντικαταστήσει θα είναι καλύτερη από τη σκοπιά των συμφερόντων των εργαζομένων.

Τίποτα δεν εγγυάται μια τέτοια εξέλιξη, όσο ο λαός δεν βρίσκεται στους δρόμους και όσο η Αριστερά και τα κόμματά της συνεχίζουν να αδυνατούν να εκφράσουν πολιτικά την οργή και τα συμφέροντα των σύγχρονων στρωμάτων των εργαζομένων που υποφέρουν τα πάνδεινα σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο αυτή την εποχή του Μνημονίου.

*Δημοσιεύθηκε στο «Πρίν» την Κυριακή 23 Ιουνίου 2013

να παψουμε να θελουμε ναμαστε "ιντιοτ"

Ανοιχτό κάλεσμα της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΕΡΤ
ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΑΧΟΜΕΝΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ
ΝΑ ΠΡΟΚΗΡΥΧΘΕΙ ΝΕΑ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ
Ο μεγάλος αγώνας για την ΕΡΤ έδειξε ότι μπορούν σήμερα οι αγώνες να έχουν αποτελέσματα και να προκαλούν μεγάλα πολιτικά ρήγματα. Γύρω από αυτόν τον αγώνα συγκεντρώθηκε η ελπίδα και η προσδοκία ευρύτερων κομματιών εργαζομένων και νέων για να ανοίξουν επιτέλους δρόμοι ανατροπής και απαλλαγής από τη μνημονιακή καταστροφή. Γι' αυτό το λόγο και αυτός ο αγώνας πρέπει να νικήσει και να δικαιωθεί. Να μην περάσουν τα σχέδια για απολύσεις, “εκκαθαριστές”, “μεταβατικούς φορείς”. Γι' αυτό και πρέπει οι εγκαταστάσεις της ΕΡΤ σε όλη την Ελλάδα να παραμείνουν σε κατάληψη, με ευθύνη των εργαζομένων της ΕΡΤ, να παραμείνουν χώροι πραγματικά ελεύθερης ενημέρωσης και φρούρια αγώνα ενάντια στην κυβέρνηση και την Τρόικα. Οι χουντικής έμπνευσης παραγγελίες του Στουρνάρα για “άμεση εκκένωση” δεν θα περάσουν!
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απευθύνει ανοιχτό κάλεσμα προς τους εργαζόμενους και τη νεολαία, τις δυνάμεις της Αριστεράς και του μαχόμενου κινήματος, να ενισχύσουμε, σε συνεννόηση με τα σωματεία της ΕΡΤ, εδώ και τώρα την περιφρούρηση του χώρου και των εγκαταστάσεων ώστε να συνεχιστούν οι καταλήψεις και να παραμείνει η ΕΡΤ στα χέρια των εργαζομένων και στην υπηρεσία του αγωνιζόμενου λαού.
Παράλληλα, είναι επιτακτικό να προκηρυχθεί τώρα νέα πανεργατική πολιτική απεργία την επόμενη εβδομάδα. Για να νικήσει ο αγώνας της ΕΡΤ. Για να πάρουν τώρα πίσω την πραξικοπηματική Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου. Για να κλιμακωθεί ο αγώνας για την ανατροπή της κυβέρνησης.
Περισσότερο παρά ποτέ χρειάζεται ένα αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και και ανατροπής για να μπει φραγμός στη βάρβαρη πολιτική τους, για την αντεπίθεση των εργατικών και λαϊκών αγώνων και διεκδικήσεων, την πτώση της κυβέρνησης, το άνοιγμα του δρόμου για συνολικότερες ανατροπές.

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΡΙΞΟΥΜΕ – ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΝΙΚΗΤΕΣ