Παρασκευή 14 Αυγούστου 2015

Σχόλιο για τις εξελίξεις και τις αναγκαίες πρωτοβουλίες

Σχόλιο για τις εξελίξεις και τις αναγκαίες πρωτοβουλίες

Αυγ 14, 2015Επιλογές1

lissitzky-red copy725Γράφει ο Γιώργος Κρεασίδης
Το 3ο μνημόνιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φέρνει νέα, σκληρότερα μέτρα για το λαό και τους εργαζόμενους που ήδη υποφέρουν εδώ και πέντε χρόνια από τα απανωτά χτυπήματα των δυο προηγούμενων μνημονίων. Μέσα στα προαπαιτούμενα και τις νέες μνημονιακές προβλέψεις περνάνε όλα τα μέτρα που άφησαν σε εκκρεμότητα οι προηγούμενες κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ κ.ά. Ο κόσμος του κεφαλαίου παίρνει την εκδίκησή του με την εφαρμογή όσων σκόνταψαν στους κοινωνικούς αγώνες. Για όλα αυτά το μνημόνιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στηρίζεται από ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Ποτάμι, ενώ και η φασιστική Χρυσή Αυγή δεν απουσίασε από το προσκλητήριο των αντιλαϊκών δυνάμεων δηλώνοντας και αυτή με τη σειρά της «ευρώ ή χάος».
Το 3ο μνημόνιο περιέχει μέτρα που δεν θα βγουν, αφού πρώτα θα βουλιάξουν πιο βαθιά στην εξαθλίωση την κοινωνία, ξεπουλήσουν το δημόσιο και φυσικό πλούτο και καταφέρουν ένα βαρύ πλήγμα στις δημοκρατικές ελευθερίες. Είναι φτιαγμένο, μέσα από την πολιτικής της πληρωμής του ληστρικού χρέους, για να παρατείνει στον αιώνα τον άπαντα το καθεστώς της επιτροπείας και της επιβολής μιας σκληρής εκμετάλλευσης χωρίς ελπίδα για το αύριο. Αυτό το εγγυάται η παραμονή της χώρας στην ΕΕ, που οργανώνει αυτό το πλαίσιο μέσα από την ευρωζώνη, το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, ενώ ετοιμάζει και νέα δεσμά για τους λαούς της Ευρώπης μέσα από τις δεσμεύσεις της Διατλαντικής Συμφωνίας (TTIP) που έχουν χαρακτήρα «παντοτινού μνημονίου».
Είναι κρίσιμο λοιπόν το ερώτημα με ποιο λαϊκό και εργατικό κίνημα, με ποια Αριστερά, με ποια συνθήματα και ποιο πρόγραμμα μπορούμε να αντισταθούμε σε αυτή την αντιδραστική εξέλιξη.
Το γεγονός ότι ατμομηχανή της αστικής πολιτικής είναι ο ΣΥΡΙΖΑ με βαγόνια όλο φθαρμένο αστικό πολιτικό που στήριξε τα μνημόνια, έρχεται να θυμίσει ότι χρειάζονται σαφείς θέσεις, κριτική και αυτοκριτική στάση απέναντι στη διαδρομή της Αριστεράς.
Η αντικαπιταλιστική Αριστερά συμβάλλει όχι μόνο με τη μαχητική συμμετοχή της στους κοινωνικούς αγώνες, αλλά και με τις θέσεις της και τον προγραμματικό της λόγο.
Η κοινή δήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, της ΜΑΡΣ, του Εργατικού Αγώνα και του Κινήματος «Δεν Πληρώνω», με άξονες την παύση πληρωμών και τη διαγραφή του χρέους, τη ρήξη και την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ, την εθνικοποίηση και εργατικό έλεγχο τραπεζών και επιχειρήσεων, τη διεκδίκηση αξιοπρεπούς δουλειάς και μισθών κόντρα στην ανεργία, τη φτώχεια και τη μετανάστευση, την προστασία των ανέργων και την υπεράσπιση της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων, είναι ένα πλαίσιο για την υπεράσπιση του ΟΧΙ της 5ης Ιουλίου, για τη συσπείρωση και συμπαράταξη δυνάμεων μιας νέας μαχόμενης Αριστεράς.
Μπορεί να ενώσει σε μια δυναμική που θα φέρει στο προσκήνιο ένα μαχητικό και ανατρεπτικό λαϊκό και εργατικό κίνημα, τη μόνη δύναμη που είναι σε θέση να αποκρούσει και να ανατρέψει τη μνημονιακή επίθεση κυβέρνησης –  κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ και να ανοίξει το δρόμο για να πάρουν οι εργαζόμενοι και ο λαός το τιμόνι της χώρας στα χέρια τους.
Είναι λοιπόν παράδοξο, από μια πρώτη ματιά, να εμφανίζεται σαν κάλεσμα ενότητας ένα κείμενο υπογραφών από στελέχη της Αριστεράς υπό τον Π. Λαφαζάνη, το οποίο και γενικόλογο είναι και πίσω από όσα έχει αναδείξει σαν στόχους και αιτήματα το μαζικό κίνημα. Δεν αναφέρει καν το χρέος, όταν ακόμα και η ΑΔΕΔΥ ζητά τη διαγραφή του. Κυρίως όμως είναι πολύ πιο πίσω από τη σαφή τοποθέτηση για διαγραφή του χρέους και ενάντια στην ΕΕ των δεκάδων λαϊκών συνελεύσεων και πρωτοβουλιών για την υπεράσπιση του ΟΧΙ, που σε μεγάλο βαθμό αποτυπώνεται και από το κείμενο της πρωτοβουλίας Για ένα μαζικό λαϊκό «όχι μέχρι το τέλος» που υπέγραψαν πάνω από 700 αγωνιστές.
Αρνητική εξέλιξη αποτελεί το γεγονός ότι στελέχη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ υπογράφουν αυτό το κείμενο, με τον κόσμο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να το μαθαίνει από τις εφημερίδες, χωρίς αυτές οι θέσεις να έχουν κατατεθεί για ένα δημοκρατικό και οργανωμένο διάλογο στα όργανα του Μετώπου της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς.
Σε κάθε περίπτωση, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα βρεθεί στην πρώτη γραμμή του αγώνα, μαχόμενη αλλά και με οργανωμένη συζήτηση. Με σημαία το «όχι μέχρι το τέλος», δίνοντας όλες της τις δυνάμεις για την αντεπίθεση του κινήματος και την πολιτική συνεργασία των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής, αντιιμπεριαλιστικής, αντιΕΕ και ανατρεπτικής Αριστεράς στις νέες εξαιρετικά κρίσιμες συνθήκες. Έχει καταγραμμένη διαδρομή, σαφείς θέσεις, τη δυναμική της πρότασής της όπως καταγράφεται στη κοινή δήλωση και ενισχυμένη με νέες δυνάμεις θα ριχτεί στη μάχη για την απαλλαγή της κοινωνίας από χρέος, μνημόνια και ευρώ-ΕΕ, για την κοινωνική απελευθέρωση και το σοσιαλισμό.

Κυριακή 7 Ιουνίου 2015

δεν διαλεγουμε μνημονιο ΡΗΞΗ ΤΩΡΑ ΜΕ ΕΕ - ΔΝΤ

Δεν διαλέγουμε Μνημόνιο Ρήξη τώρα με ΕΕ – ΔΝΤ

Posted: June 7, 2015 / in: Εξωφυλλο, Πρωτοσελιδο / Comments Off
Με τη Σκύλα ή με τη Χάρυβδη; Αυτό το δίλημμα προσπαθεί να επιβάλει το κυβερνητικό επιτελείο στο λαό. Με το άγριο Mνημόνιο των «οικονομικών δολοφόνων» ΕΕ – ΔΝΤ ή με το βαρύ αντιλαϊκό Mνημόνιο της κυβερνητικής πρότασης, που ενταφιάζει τα λαϊκά αιτήματα και ελπίδες; Η αποδοχή και μόνο αυτού του διλήμματος οδηγεί σίγουρα σε αντιλαϊκή συμφωνία και σε μονιμοποίηση τελικά της φτώχειας, της ανεργίας και της υπερεκμετάλλευσης, της μνημονιακής καπιταλιστικής βαρβαρότητας και της τοκογλυφικής εξυπηρέτησης του χρέους. Οι εργαζόμενοι, η νεολαία, ο λαός δεν μπορούν να περιμένουν τίποτα από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, απεναντίας είναι αναγκαίο να κινητοποιηθούν άμεσα με βασικό αίτημα να μην περάσει η νέα μνημονιακού χαρακτήρα συμφωνία, να καταργηθούν τα παλιά Μνημόνια. Να διακοπούν εδώ και τώρα οι διαπραγματεύσεις, να επέλθει ρήξη με ευρωζώνη και ΕΕ! Να διεκδικήσουν τα ζωτικά αιτήματα του κινήματος για αυξήσεις στους μισθούς, για δουλειά και όχι δουλεία, προστασία όλων των ανέργων, παιδεία, υγεία, ελευθερία. Να μη δοθεί ούτε ευρώ στους τοκογλύφους, να γίνει παύση πληρωμών, διαγραφή του χρέους, εθνικοποίηση των τραπεζών χωρίς αποζημίωση με εργατικό έλεγχο, προστασία στις λαϊκές αποταμιεύσεις, έλεγχο στην κίνηση κεφαλαίων, άμεση δραστική φορολογία στο κεφάλαιο και στον συσσωρευμένο πλούτο. Η 11η Ιούνη είναι μέρα αγώνα! Μετά την 11η Μάη και τη διαδήλωση ενάντια σε χρέος και ΕΕ, αποτελεί μεγάλο σταθμό στη δημιουργία ενός μεγάλου κινήματος ενάντια στο νέο Μνημόνιο, ενάντια στην κυβερνητική πολιτική της υποταγής. Ήδη αρκετά πρωτοβάθμια σωματεία καλούν σε συγκέντρωση στα Προπύλαια στις 7 μ.μ., όπως η Κίνηση Διαγραφή του Χρέους Τώρα, κινήσεις και συσπειρώσεις γειτονιάς, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλες αριστερές οργανώσεις. Κινητοποιήσεις θα γίνουν σε πολλές πόλεις σε όλη την Ελλάδα. Το ΠΑΜΕ καλεί επίσης σε συγκεντρώσεις πανελλαδικά, όπως π.χ. στην Ομόνοια, αρνούμενο όμως τους πολιτικούς στόχους ανατροπής ή ακόμα και το δημοκρατικό συντονισμό των σωματείων. Οι ταξικές δυνάμεις θα επιδιώξουν την κοινή δράση και το συντονισμό στην πράξη με το ΠΑΜΕ και κάθε δύναμη που αντιπαλεύει την πολιτική υποταγής στο μαύρο μέτωπο κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ.

Απαραδεκτες Θεσεις ΕΕ-Τσιπρα

Απαράδεκτες θέσεις ΕΕ – Τσίπρα

Posted: June 7, 2015 / in: Δελαστίκ / Comments Off
του Γιώργου Δελαστίκ
Εξευτελιστικές για την κυβέρνηση Τσίπρα ήταν αναμφίβολα οι προτάσεις που κατέθεσαν οι Γερμανοί (τυπικά οι δανειστές) μέσω του προέδρου της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, ο οποίος μάλιστα κάλεσε στις Βρυξέλλες τον έλληνα πρωθυπουργό για να του επιδώσει το τελεσίγραφο με τους όρους τής κατά κράτος παράδοσης. Ο Αλέξης Τσίπρας απέρριψε τις θέσεις της ευρωζώνης και πολύ καλά έκανε. Αλίμονο αν ένας ηγέτης που αυτοαποκαλείται αριστερός και που αριστερό τον θεωρούν όλοι οι ευρωπαίοι ομοϊδεάτες του, αποδεχόταν να αυξηθεί κατά 10 (!) εκατοστιαίες μονάδες ο ΦΠΑ στο νερό και στο ηλεκτρικό ή να καταργηθεί το επίδομα του ΕΚΑΣ στους πιο εξαθλιωμένους από τους συνταξιούχους.
«Δεν θα υποκύψουμε σε παράλογες απαιτήσεις, όπως αυτές των δανειστών» ισχυρίστηκε ο Αλέξης Τσίπρας. «Επιμείναμε και αντέξαμε να διαπραγματευόμαστε όρθιοι και με ασφάλεια για τον ελληνικό λαό» διακήρυξε. Ωραία λόγια, αλλά ανταποκρίνονται στις πράξεις της κυβέρνησης; Όχι, είναι η κατηγορηματική απάντηση. Ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι εξεπλάγη δυσάρεστα όταν διάβασε το χαρτί που του ενεχείρισε ο Γιουνκέρ. Τον πιστεύουμε. Αυτός όμως έχει άραγε αντιληφθεί την έκπληξη που αισθάνθηκαν όλοι οι έλληνες αριστεροί, όταν διάβασαν τις προτάσεις της κυβέρνησής του στο 47 σελίδων έγγραφο που υπέβαλε ο ίδιος στους δανειστές της χώρας μας; Ούτε μία –κυριολεκτικά ούτε μία– από τις φιλολαϊκές υποσχέσεις που έδωσε ο πρωθυπουργός στις 8 Φεβρουαρίου στη Βουλή κατά την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησής του όχι μόνο δεν υλοποιήθηκε μέχρι τώρα, αλλά ούτε καν συμπεριλαμβάνεται στις 47 σελίδες της κυβερνητικής πρότασης προς τους δανειστές! Τίποτα δεν έχει δώσει το κράτος στους πολίτες επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για να βελτιώσει κάπως την οικονομική τους κατάσταση. Το μόνο «φιλολαϊκό» μέτρο της κυβέρνησης, αυτό των 100 δόσεων, αφορά τον τρόπο με τον οποίο θα εισπράξει το κράτος από τους πολίτες όχι το πώς θα τους δώσει κάτι για να βελτιώσουν τη ζωή τους!
«Θεσπίζουμε το αφορολόγητο όριο στα 12.000 ευρώ» είχε εξαγγείλει στη Βουλή κατά την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησής του ο πρωθυπουργός. Δεν το έκανε. «Καταργούμε τον ΕΝΦΙΑ από το 2015 […] Το 2015 δεν θα υπάρχει ΕΝΦΙΑ και αυτό είναι δέσμευση» είχε πει στους βουλευτές και το λαό την ίδια μέρα. Έκανε το αντίθετο. Διατηρεί τον ΕΝΦΙΑ και το 2015. «Επαναχορήγηση 13ης σύνταξης ως δώρο Χριστουγέννων στο τέλος του 2015 σε όποιους λαμβάνουν συντάξεις χαμηλότερες των 700 ευρώ μηνιαίως» είχε πει στις προγραμματικές του δηλώσεις ο πρωθυπουργός. Δεν το έχει νομοθετήσει προφανώς μέχρι τώρα. Θα το κάνει; Ελάχιστοι πλέον το πιστεύουν από τους συνταξιούχους, όσο κι αν όντως το ονειρεύονται κι έχουν μια κρυφή ελπίδα μήπως και ο Τσίπρας τηρήσει αυτή τουλάχιστον την υπόσχεσή του και έτσι μπορέσουν να κάνουν οι γέροι κάποιο δωράκι στα εγγόνια τους τα Χριστούγεννα. «Το ίδιο πιστοί θα μείνουμε και στη δέσμευσή μας για αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ. Αυτή η αύξηση όμως θα γίνει σταδιακά μέχρι το 2016» είχε πει στις προγραμματικές του δηλώσεις. Πιστεύει άραγε κανένας ότι η κυβέρνηση Τσίπρα, με την πορεία που έχει πάρει, θα αυξήσει φέτος και του χρόνου τον κατώτατο μισθό; Μία και μοναδική υπόσχεση ουσίας έδωσε προχθές Παρασκευή ο πρωθυπουργός στη Βουλή: ότι σύντομα θα αποκαταστήσει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Πρώτα θα δούμε τι θα κάνει, αν κάνει κάτι, και στη συνέχεια θα κρίνουμε αν αυτό είναι σύμφωνο με τις προγραμματικές του δηλώσεις. «Δεσμευόμαστε να προωθήσουμε, σε στενή συνεργασία με τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας, τον ILO, την άμεση αποκατάσταση των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, την επαναφορά της επεκτασιμότητας των συλλογικών συμβάσεων και των τριετιών, τη θέσπιση αυστηρού πλαισίου για την προστασία από τις μαζικές απολύσεις, την επαναφορά του θεσμού της διαιτησίας» είχε πει ο Αλέξης Τσίπρας στις 8 Φλεβάρη.
Η αλήθεια είναι ότι παρά τις υποσχέσεις που έχει κάνει και παρά το γεγονός ότι αποκλείεται να προκύψει θετική για το λαό μας συμφωνία από τις εντελώς απαράδεκτες προτάσεις των δανειστών και τις επίσης απαράδεκτες προτάσεις της κυβέρνησης, ο Τσίπρας βρίσκεται σε πλεονεκτική πολιτική θέση έναντι των αντιπάλων του. Οι Γερμανοί με τίποτα δεν θα ήθελαν να προχωρήσει η κυβέρνηση σε δημοψήφισμα απόρριψης των προτάσεων των δανειστών, γιατί θα συνιστούσε μέγιστη πολιτική πρόκληση να αγνοούσαν επιδεικτικά μια μέσω δημοψηφίσματος εκπεφρασμένη απόφαση του ελληνικού λαού. Αλλά και σε εκλογές να προχωρούσε ο Τσίπρας, θα τις κέρδιζε πανηγυρικά, πιθανότατα με αυτοδυναμία. Είναι πολύ χαρακτηριστικός ο πανικός του Σαμαρά στο θέμα των εκλογών. «Ανοησίες» χαρακτήρισε τα περί εκλογών και πρότεινε κυβέρνηση εθνικής ενότητας… «γερμανοτσολιάδων» και αντιμνημονιακών! Τι να κάνει ο άνθρωπος, το πολιτικό τομάρι του προσπαθεί να σώσει, αφού αν γίνουν εκλογές και η ΝΔ κατεβεί με αυτόν αρχηγό ούτε… 20% δεν παίρνει! Εκτός από το ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ που σίγουρα θα ενισχυθούν, μόνο το Ποτάμι από το χώρο της αντιπολίτευσης θα υπερδιπλασιάσει τις δυνάμεις του εκλογικά, καθώς θα συσπειρώσει όλους τους «γερμανοτσολιάδες» σοσιαλδημοκρατικής προέλευσης, αφού το ΠΑΣΟΚ θα γίνει κι αυτό εξωκοινοβουλευτικό, σαν το ΚΙΔΗΣΟ του Γιώργου Παπανδρέου! Θα ξεπεράσει το 10% το Ποτάμι, αν γίνουν εκλογές – που όμως δεν πρόκειται να γίνουν.
Αυτά τα ξέρουν οι υπουργοί της κυβέρνησης Τσίπρα, γι’ αυτό και κάνουν περήφανες απορριπτικές δηλώσεις – εκ του ασφαλούς για την ώρα. «Δεν υπάρχει κανένα μα κανένα περιθώριο να υλοποιηθεί αυτή η θρασύτατη και προκλητική απαίτηση […] Απαντάμε “όχι” στην εξολόθρευση του ελληνικού λαού!» δήλωσε π.χ. ο αναπληρωτής υπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης Δημήτρης Στρατούλης.

Η ελπιδα που σκοτωνει

Έχουμε υπομείνει το βασανιστήριο επί 6 χρόνια τώρα, κάθε φορά ελπίζοντες πως αυτό θα είναι το τελευταίο και πως μετά θα ελευθερωθούμε!
Σε κάποια αστυνομική ταινία, από αυτές τις «διασκεδαστικές» - που πολύ συχνά έχουν να πουν πολύ περισσότερα πράγματα από κάποιες «σοβαρές» - ο κατ’ εξακολούθηση δολοφόνος έχει φυλακίσει τα θύματα του σε ένα υπόγειο πολυκατοικίας. Από πάνω μένουν άνθρωποι, δίπλα η γειτονιά έχει κατοικημένα διαμερίσματα, έξω στο δρόμο περνάει κόσμος.
Αλλά τα θύματα παραμένουν εκεί ήσυχα, χωρίς φωνές και αντιδράσεις, χωρίς προσπάθεια να ακουστούν ή να απελευθερωθούν, για 48 ώρες, μέχρι που τους σκοτώνει. Οι αστυνομικοί ύστερα από τη σχετική περιπέτεια και την κινητοποίηση των ευφυών και λίγο αντικομφορμιστών ντετέκτιβ, σύμφωνα πάντα με την κλασική πια συνταγή, συνέλαβαν τον δράστη.
Αλλά είχαν κι αυτοί την ίδια απορία με τους θεατές. Μα γιατί δεν φώναζαν οι κρατούμενοι; Μερικές φωνές θα ξεσήκωναν τον κόσμο και θα τους οδηγούσαν στη σωτηρία. Ο δράστης είχε μια ακαταμάχητη και ευφυή συνταγή:
«Τους απείλησα πως αν δεν φωνάξουν θα τους αφήσω ελεύθερους. Αν υπέμεναν το βασανιστήριο θα τους ελευθέρωνα. Τους έδωσα ελπίδα. Και η ελπίδα τους σκότωσε».
Έτσι με την ελπίδα να τη βολέψουν έχασαν την ελπίδα να σωθούν. Δεν ήθελαν να διακινδυνεύσουν τη στιγμή αλλά διακινδύνευσαν και έχασαν το παν. Μια ελπίδα που σκοτώνει.
Προφανώς η ιστορία, ευγενική προσφορά φίλου της στήλης, παρατίθεται εδώ, προκειμένου να εννοηθούν τα σχετικά κοινωνικά συμφραζόμενα. Καθώς η εικόνα παραπέμπει σε κλασικές ανθρώπινες καταστάσεις, όπου, ακόμα και όταν η λογική συμβουλεύει άλλα, το ένστικτο είναι πολύ ισχυρό.
Ή αν θέλετε να το πείτε αλλιώς, οι συνήθειες χρόνων υποταγής, που εν τέλει κυριαρχεί. Αιώνες εγκλωβισμένοι στον ατομισμό τους οι άνθρωποι εκείνο που θέλουν πρώτα να κάνουν είναι να τη βολέψουν, αυτοί να την βολέψουν. Λουφάζοντας και περιμένοντας. Ελπίζοντας.
Αυτή την υποταγή επαναλαμβάνουν εκκωφαντικά και σήμερα άνθρωποι, πολιτικοί και ειδήσεις.
Αλλά η εικόνα παραπέμπει επίσης σε κάτι ακόμα πιο επίκαιρο και γενικό. Στη γνωστή «σιωπή των αμνών» αυτή την εποχή της ετοιμαζόμενης σφαγής. Όπου η κυβέρνηση, θύτης και θύμα, δέχεται ελπίδες για να μην φωνάξει και μοιράζει με τη σειρά της ελπίδες για να μη φωνάξουμε.
Τι σημασία έχει, τελικά, αν δεν είναι σίριαλ κίλερ όπως οι προηγούμενοι; Οι προθέσεις πάντα έχουν σημασία, αλλά μερικές φορές κάνουν το αντίθετο, ναρκώνουν τα θύματα που πιστεύουν πιο εύκολα την ελπίδα. Αν δεν φωνάξουν…
Κι έτσι βολεύουν ιδανικά τους κατ’ επάγγελμα και καθ’ έξιν δολοφόνους οι οποίοι αδιαφορούν για τις όποιες (επικίνδυνες) καλές προθέσεις.
Κι εμείς; Έχουμε υπομείνει το βασανιστήριο επί 6 χρόνια τώρα, κάθε φορά ελπίζοντες πως αυτό θα είναι το τελευταίο και πως μετά θα ελευθερωθούμε. Κι όταν έρχεται το επόμενο, έχουμε ήδη συνηθίσει το πριν και το μόνο που ευχόμαστε είναι να αποτραπεί το χειρότερο επόμενο.
Όσο κι αν νοιώθουμε, και ξέρουμε, πως θα έρθει αν δεν κάνουμε κάτι δραστικό. Αλλά φοβόμαστε «να φωνάξουμε», διεκδικώντας να βγούμε από τη μέγγενη, γιατί μπορεί ο δολοφόνος να επισπεύσει το τέλος μας. Μ’ αυτή τη φρούδα ελπίδα συνεχίζουμε τη διολίσθηση.
(*) Αναδημοσίευση από την εφημερίδα ΠΡΙΝ της 7/6/2015

Έτσι με την ελπίδα να τη βολέψουν έχασαν την ελπίδα να σωθούν.

Δευτέρα 18 Μαΐου 2015

Εκατό μέρες συγκυβέρνησης: Το δρομολόγιο της υποταγής

Posted: May 17, 2015    (  http://prin.gr/?p=7074 )
του Δημήτρη Δεσύλλα
Πέρασαν 100 μέρες της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και βλέπουμε πως υλοποιείται στην πράξη, με οδυνηρό τρόπο, η πολιτική μετάλλαξη και μετάβαση από το «καμιά θυσία για το ευρώ» στο «πάση θυσία μέσα στο ευρώ», με τη μετάβαση από τις προεκλογικές υποσχέσεις «άμεσης λαϊκής ανακούφισης» στην παραπομπή στις ελληνικές καλένδες ακόμα και του ελάχιστου Προγράμματος της Θεσσαλονίκης· με τη μεταπήδηση από την κατάργηση τρόικαςΜνημονίων-δανειακών συμβάσεων-εφαρμοστικών νόμων στην αποδοχή τους, βαπτίζοντάς τα με άλλα, λιγότερο κακόηχα ονόματα (θεσμοί, εταίροι, πρόγραμμα, βράσελ-γκρουπ, 5η αξιολόγηση κ.ά.)· με τη μεταστροφή από την κατά προτεραιότητα διεκδίκηση της διαγραφής του χρέους (ή του μεγαλύτερου μέρους του) στη δέσμευση για πληρωμή του πλήρως, εγκαίρως και στο διηνεκές, που υλοποιείται με την αρπαγή των διαθεσίμων ΟΤΑ και ταμείων, για να καταβληθούν οι δόσεις στο ΔΝΤ· με τη μετάβαση από τη σκληρή διαπραγμάτευση μιας «αμοιβαία επωφελούς συμφωνίας» στον «έντιμο συμβιβασμό», που οδηγεί δυστυχώς στην επικείμενη ετεροβαρή και ταπεινωτική συμφωνία-πλήρη υποταγή στους τοκογλύφους δανειστές ΕΕ-ΕΚΤΔΝΤ και στο επερχόμενο νέο βάρβαρο Μνημόνιο, όπως κι αν αυτό βαπτιστεί (αναπτυξιακή συμφωνία, κοινωνικό συμβόλαιο κ.ά.). Έτσι δυστυχώς υλοποιείται στην πράξη και η μετεκλογική υπόσχεση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα ότι «σκεφτόμαστε να πρωτοτυπήσουμε, δηλαδή να εφαρμόσουμε το πρόγραμμά μας»! Κρίσιμο σημείο, σταθμό και ποιοτική τομή στην πορεία υποταγής της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στην αντιλαϊκή πολιτική ΕΕΕΚΤ-ΔΝΤ αποτελεί η συμφωνία του Γιούρογκρουπ της 20ής Φεβρουαρίου 2015. Συγκεκριμένα μ’ αυτήν η συγκυβέρνηση:
Πρώτον: Αποδέχτηκε την παράταση και ολοκλήρωση των στόχων του υπάρχοντος Μνημονίου και το ρόλο της τρόικας. Όπως υπογραμμίζει το κείμενο της συμφωνίας, «σκοπός της παράτασης είναι η επιτυχής ολοκλήρωση της αξιολόγησης στη βάση των όρων της παρούσας συμφωνίας». Σε άλλο σημείο αναφέρει: «Καλωσορίζουμε τη δέσμευση των ελληνικών αρχών να εργαστούν σε στενή συνεννόηση με τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς θεσμούς και εταίρους. Σε αυτό το πλαίσιο υπενθυμίζουμε την ανεξαρτησία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ). Συμφωνήσαμε επίσης ότι το ΔΝΤ θα συνεχίσει να διαδραματίζει το ρόλο του». Δηλαδή, το Μνημόνιο, η τρόικα, το ΔΝΤ δεν έφυγαν, γιατί ήλθαν για να μείνουν!
Δεύτερο: Δεσμεύτηκε και υπέγραψε για την πληρωμή του χρέους, ενώ υποσχόταν τη διαγραφή του, ολόκληρου ή του μεγαλύτερου μέρους του. Στο κείμενο αναφέρεται ρητά: «Οι ελληνικές αρχές επαναλαμβάνουν την κατηγορηματική δέσμευσή τους να τηρήσουν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις προς όλους τους πιστωτές τους, πλήρως και εγκαίρως». Επιπλέον, για την πληρωμή στο διηνεκές, δεσμεύτηκε ο υπουργός Γ. Βαρουφάκης στην Κ. Λαγκάρντ, στις ΗΠΑ στις 5/4/2015. Η κυβερνητική δέσμευση για πληρωμή του ληστρικού, ιμπεριαλιστικού, τοκογλυφικού και χιλιοπληρωμένου χρέους «πλήρως, εγκαίρως και στο διηνεκές», ακυρώνει στην πράξη κάθε δυνατότητα άσκησης φιλολαϊκής πολιτικής, εφαρμογής του Προγράμματος της Θεσσαλονίκης, επιστροφής (αναπλήρωσης) των κλεμμένων από Μνημόνια, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ, ΔΗΜΑΡ εισοδημάτων και δικαιωμάτων και βελτίωσης της ζωής των εργαζομένων και της νεολαίας, όπως διεκδικεί το μαζικό λαϊκό κίνημα.
Τρίτο: Αποδέχτηκε τα αιματοβαμμένα πρωτογενή πλεονάσματα Μνημονίου Σαμαρά Βενιζέλου, που βγαίνουν από την άγρια φορομπηξία (ΕΝΦΙΑ, κεφαλικός φόρος, ΦΠΑ) και τις σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις και έχουν σκοπό την πληρωμή του τοκογλυφικού χρέους. Το κείμενο της συμφωνίας αναφέρει χαρακτηριστικά: «Οι ελληνικές αρχές έχουν επίσης δεσμευτεί να διασφαλίσουν τα κατάλληλα δημοσιονομικά πρωτογενή πλεονάσματα ή τα χρηματοδοτικά έσοδα που απαιτούνται για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του χρέους, σύμφωνα με το ανακοινωθέν του Γιούρογκρουπ του Νοεμβρίου του 2012».
Τέταρτο: Αποδέχτηκε και υπέγραψε την υπάρχουσα, πρωτοφανή πιστωτική ασφυξία που εφαρμόζουν ΕΕ-ΔΝΤ μέσω Ντράγκι. Στο κείμενο της συμφωνίας της 20/2/15 αναφέρεται συγκεκριμένα: «Μόνο η έγκριση της ολοκλήρωσης της αξιολόγησης της παραταθείσας συμφωνίας από τους θεσμούς θα επιτρέψει με  τη σειρά της οποιαδήποτε εκταμίευση εκκρεμούσης δόσης του τρέχοντος προγράμματος του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) και τη μεταβίβαση των κερδών των Κεντρικών Τραπεζών της Ευρωζώνης από ελληνικά ομόλογα-SMP για το 2014. Και τα δύο υπόκεινται και πάλι σε έγκριση από το Γιούρογκρουπ». Ολέθριες συνέπειες αυτής της αποδοχής είναι τα συνεχή «καψόνια» και το «μαρτύριο της σταγόνας», στη χρηματοδότηση που εφαρμόζουν οι Σόιμπλε Ντράγκι. Είναι η καταφυγή της συγκυβέρνησης στην καθολική εσωτερική παύση πληρωμών, στον εκτεταμένο εσωτερικό αναγκαστικό δανεισμό, στις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) και στην αρπαγή όλων των διαθεσίμων ΟΤΑ, Οργανισμών και Ασφαλιστικών Ταμείων, προκειμένου να πληρωθούν όχι μισθοί και συντάξεις αλλά οι δόσεις στο ΔΝΤ. Δεν πρόκειται για «παραπλάνηση από τους εταίρους», ή λάθος του Βαρουφάκη ούτε για «λειψή προετοιμασία» ή «διαπραγματευτική απειρία», επιχειρήματα που εκ των υστέρων χρησιμοποιούν η συγκυβέρνηση και ο πρωθυπουργός, για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Ούτε πρόκειται απλώς για αυταπάτες για το ρόλο της ΕΕ και ανεδαφικές προσδοκίες, άγνοια και υποτίμηση των αντιδραστικών πολιτικών συσχετισμών που κυριαρχούν σ’ αυτήν και στα όργανά της. Πρόκειται για συνειδητή πολιτική επιλογή της συγκυβέρνησης και του πρωθυπουργού, για ακραία πολιτική εφαρμογή του αντιλαϊκού δόγματος «πάση θυσία μέσα στο ευρώ». Επειδή πρόκειται για συμφωνία όχι απλώς κακή αλλά σαφώς αντιλαϊκή, γι’ αυτό ακριβώς η συγκυβέρνηση δεν την έφερε για συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή, ενώ η πλειοψηφία των ΜΜΕ την απέκρυψε.
Η συμφωνία του Γιούρογκρουπ της 20/2/2015 εξασθένισε πολύ τη θέση και ακύρωσε στην πράξη την όποια διαπραγματευτική δυναμική είχε προσδώσει στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η εκλογική νίκη της 25/1/2015. Αντίθετα, αποθράσυνε τους τοκογλύφους δανειστές και τους εγχώριους εκπροσώπους τους (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ, ΜΜΕ), έκανε πολύ πιο επιθετική τη στάση τους, πιο ωμές και παράλογες τις απαιτήσεις τους. Το βασικότερο είναι ότι οδήγησε στα επόμενα βήματα υποταγής της συγκυβέρνησης, που είναι το συνεχές ξήλωμα των λεγόμενων «κόκκινων γραμμών» σε κρίσιμα ζητήματα (σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις και ΤΑΙΠΕΔ, κόκκινα δάνεια, ΦΠΑ, ΕΝΦΙΑ, αναβολή αφορολόγητου των 12.000 ευρώ, ασφαλιστικό συνταξιοδοτικό, εργασιακά). Οι νέες υποχωρήσεις στο ασφαλιστικό και στα εργασιακά αποτυπώθηκαν στο κοινό ανακοινωθέν Τσίπρα Γιούνκερ στις 6/5/2015. Με αυτό ο πρωθυπουργός αποδέχτηκε συγκεκριμένα «τον εκσυγχρονισμό του συνταξιοδοτικού συστήματος, ούτως ώστε να καταστεί δημοσιονομικά βιώσιμο και αποτελεσματικό στην κατεύθυνση αποφυγής της φτώχειας της τρίτης ηλικίας» (δηλαδή μείωση σε συντάξεις και εφάπαξ, αύξηση ορίων ηλικίας για σύνταξη κ.ά.). Ενώ για τα εργασιακά αποδέχτηκε «ένα μοντέρνο και αποτελεσματικό σύστημα συλλογικών διαπραγματεύσεων, που θα συνδυάζει και θα υποστηρίζει την ανταγωνιστικότητα και την κοινωνική συνοχή» (δηλαδή μόνιμη λιτότητα, ελαστικές εργασιακές σχέσεις, μη επαναφορά των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων κ.ά.). Με όλα αυτά, είναι φανερό ότι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σύντομα θα υπογράψει μια λεόντεια και ταπεινωτική συμφωνία με τους δανειστές τοκογλύφους και στη συνέχεια ένα νέο βάρβαρο Μνημόνιο (φυσικά, με άλλο όνομα). Η τυχόν προσφυγή σε δημοψήφισμα για την έγκριση αυτής της συμφωνίας μετά την υπογραφή της και πριν από την έγκρισή της από τη Βουλή συνιστά διακωμώδηση κάθε έννοιας λαϊκής κυριαρχίας και συμμετοχής.
Ως ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ και αντικαπιταλιστική επαναστατική Αριστερά, δεν επιχαίρουμε -όπως άλλοιγια την πλήρη υποταγή της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στις επιταγές ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ. Δεν περιμένουμε στη γωνία παθητικά για να «εισπράξουμε» εκλογικά. Καλούμε τους εργαζόμενους και τη νεολαία να σπάσουν το επικίνδυνο και παραλυτικό τρίπτυχο: αναμονή, ανοχή, υποταγή. Τους καλούμε να απαντήσουν αμέσως με αγωνιστικό μέτωπο ενωτικής εργατικής αντεπίθεσης, αριστερής αντιπολίτευσης, ρήξης, ανατροπής, να αποκρούσουν, ματαιώσουν, ανατρέψουν την κυβερνητική πολιτική διαχείρισης και υποταγής σε ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ-κεφάλαιο. Αυτή είναι η καλύτερη απάντηση και στο μαύρο μέτωπο ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ-ΜΜΕ-ακροδεξιάς Χρυσής Αυγής, που καραδοκεί πολιτικά να επωφεληθεί.
Παλεύουμε να μην υπογραφεί, να ακυρωθεί η νέα ταπεινωτική συμφωνία, να μη δοθεί ούτε ένα ευρώ στους τοκογλύφους δανειστές, αγωνιζόμαστε για άμεση παύση πληρωμών και διαγραφή του ληστρικού, τοκογλυφικού, ιμπεριαλιστικού και χιλιοπληρωμένου χρέους, για την κατάργηση παλιών και νέων Μνημονίων, δανειακών συμβάσεων και εφαρμοστικών νόμων, για την άμεση αναπλήρωση όλων των μνημονιακών απωλειών, για τη διεκδίκηση κατάκτηση των σύγχρονων εργατικών και λαϊκών αναγκών και δικαιωμάτων, για την έξοδο από ευρώ και ΕΕ από αντικαπιταλιστική διεθνιστική σκοπιά και σοσιαλιστική κομμουνιστική προοπτική. Η προώθηση ενός τέτοιου συνολικού και συνεκτικού αντικαπιταλιστικού πολιτικού προγράμματος ανατροπής προϋποθέτει ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό και λαϊκό κίνημα. Απαιτεί την κοινή δράση μέσα σε αυτό των μαχόμενων δυνάμεων της Αριστεράς, αντί για τον σημερινό ενδοαριστερό εμφύλιο, που εμποδίζει σοβαρά την ανατροπή της βάρβαρης επίθεσης ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ-κεφαλαίου.
Απαιτεί κυρίως την άμεση και έμπρακτη συμβολή μας στη συγκέντρωση πολιτικών δυνάμεων και αγωνιστών, για τη συγκρότηση ενός ευρύτερου, πλατιού και μαζικού, μετώπου-πόλου της αντικαπιταλιστικής, αντιϊμπεριαλιστικής, αντιΕΕ, επαναστατικής και σύγχρονα κομμουνιστικής Αριστεράς.

Πέμπτη 16 Απριλίου 2015

Η Ισλανδία ανακτά την πλήρη κυριαρχία της οικονομίας της

Η Ισλανδία ανακτά την πλήρη κυριαρχία της οικονομίας της

Νέο πλήγμα κατά των τραπεζιτών κερδοσκόπων από τη δεξιά κυβέρνηση της Ισλανδίας! Επίσημη έκθεση προετοιμάζει το έδαφος για απαγόρευση της έμμεσης «δημιουργίας» ανύπαρκτου χρήματος από τις ισλανδικές τράπεζες, όταν αυτές δανείζουν χρήματα που δεν έχουν. «Λείψανο του παρελθόντος θα αποτελέσει το χρήμα που δημιουργείται από «αέρα κοπανιστό» - αυτό το διαβολικό μυστικό που βρίσκεται στην καρδιά της έμμεσης έκδοσης τραπεζικού χρήματος» έγραφαν την περασμένη Παρασκευή στο κύριο άρθρο τους οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου, αναφερόμενοι στο θέμα. Εχοντας αποφασίσει τελικά να κρατήσει ως νόμισμα την ισλανδική κορόνα, αφού προηγουμένως η χώρα ταλαντεύτηκε μήπως η σωτηρία βρίσκεται στην ένταξη στο ευρώ, η κυβέρνηση του Ρέικιαβικ παίρνει με συνέπεια τις αποφάσεις της. «Μετά το θεαματικό σπάσιμο της φούσκας (σ.σ. της οικονομίας και του τραπεζικού της συστήματος), η Ισλανδία επιθυμεί να μελετήσει οποιαδήποτε δράση που θα εμπόδιζε την επανάληψη της κατάρρευσης» γράφει η αγγλική εφημερίδα. «Οι Ισλανδοί μπορεί απλώς να ξανακερδίσουν κάποιον έλεγχο στην οικονομική τους μοίρα» ρίχνοντας βαρύ τον πέλεκυ σε αυτή την τραπεζική δραστηριότητα, αναγκάζονται να ομολογήσουν ως και οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς». Αυτή η πολιτική «μπορεί να υποχρεώσει τις τράπεζες και τους μετόχους τους να σκέφτονται περισσότερο τα δάνεια που χορηγούν» καθώς υποστηρικτές αυτής της πολιτικής λένε ότι κατ' αυτόν τον τρόπο «αλλάζουν πορεία τα δάνεια και κατευθύνονται προς τις αξιόλογες επιχειρηματικές επενδύσεις και όχι προς την ανούσια κερδοσκοπία» γράφει η μεγαλύτερη οικονομική εφημερίδα της Ευρώπης.
Το 2008, όταν κατέρρευσαν οι τρεις τράπεζες της Ισλανδίας που συνολικά είχαν κύκλο εργασιών στο εξωτερικό... έντεκα (!!!) φορές το ΑΕΠ της χώρας, στην απελπισία τους, οι Ισλανδοί σκέφθηκαν να μπουν στην ΕΕ και στο ευρώ για να σωθούν, καθώς το εθνικό νόμισμα είχε χάσει το 50% της αξίας του. Εχοντας ανατρέψει την τότε δεξιά κυβέρνηση και έχοντας φέρει στην εξουσία τους σοσιαλδημοκράτες, τους οικολόγους και τους αριστερούς, το 2009 η Ισλανδία υπέβαλε αίτηση ένταξης στην ΕΕ. Στην Ευρωζώνη θα έμπαινε αμέσως γιατί έτσι κι αλλιώς 300.000 άνθρωποι είναι όλος κι όλος ο πληθυσμός της Ισλανδίας. Γρήγορα όμως διαπίστωσαν ότι η χώρα τους αναπτυσσόταν με ταχύτερους και σταθερότερους ρυθμούς από ό,τι η ΕΕ - καμία σύγκριση! «Και η ελληνική κρίση δρα σήμερα απωθητικά» έγραφε την περασμένη εβδομάδα η γαλλική εφημερίδα «Λε Μοντ». Μέχρι την Ισλανδία έφτασε η χάρη μας! Είναι προφανές ότι ο τρόπος που συμπεριφέρεται η Γερμανία εναντίον της Ελλάδας καθιστά την ΕΕ αποκρουστική απέναντι σε μικρούς λαούς, ιδίως αν οι χώρες τους έχουν χτυπηθεί κι αυτές από την κρίση.
«Σε αυτό προστίθεται το ευαίσθητο θέμα των ποσοστώσεων αλιείας, στο οποίο η Ισλανδία δεν θέλει να χάσει το πάνω χέρι» γράφει η «Μοντ». «Το να εκχωρήσουμε αυτή την αρμοδιότητα στις Βρυξέλλες, δεν είναι προς το συμφέρον μας» δηλώνει στη γαλλική εφημερίδα ο Ισλανδός πρόεδρος Ολαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον. Γι' αυτό και η κυβέρνηση του Ρέικιαβικ στις 12 Μαρτίου, τον περασμένο μήνα, δήλωσε ότι δεν θέλει πλέον να είναι χώρα υποψήφια προς ένταξη στην ΕΕ και γι' αυτό διακόπτει τις ενταξιακές συνομιλίες. «Εφτυσαν» δηλαδή την ΕΕ οι Ισλανδοί! Το φυσούν και δεν κρυώνει οι Γερμανοί. Να αρνηθεί να υπαχθεί υπό το Βερολίνο μια χώρα σαν την Ισλανδία, η οποία έχει πληθυσμό κάπου... 250 (!!!) φορές μικρότερο από της Γερμανίας, συνιστά βαρύτατη προσβολή για τους επικυρίαρχους της Ευρώπης - πόσω μάλλον που και οι Βίκινγκ συγγενές προς τους Γερμανούς φύλο είναι! «Χυλόπιτα στην ΕΕ από την Ισλανδία» ήταν ο τίτλος με τον οποίο η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», η εφημερίδα της γερμανικής ελίτ, υποδέχτηκε την ισλανδική ανακοίνωση τον περασμένο μήνα. «Τόσο εξευτελιστική χυλόπιτα ποτέ και από κανέναν δεν είχε φάει η ΕΕ όσο αυτή από τον Γκούναρ Μπράγκι Σβέινσον» τον υπουργό Εξωτερικών της Ισλανδίας, άρχιζε το ρεπορτάζ της γερμανικής εφημερίδας.
Με την ευθύτητα που διακρίνει τους Γερμανούς, έμπαινε χωρίς περιστροφές στην ουσία του θέματος: «Πρόκειται για γεγονός χωρίς προηγούμενο! Συνήθως η ΕΕ αξιολογεί αν μια χώρα είναι ώριμη για να γίνει δεκτή στον κύκλο των μελών της... Η Ισλανδία όμως αναποδογύρισε τη σούβλα. Αν και βρίσκεται σε οικονομικές δυσκολίες και παρόλα αυτά θα γινόταν δεκτή με ανοιχτές αγκάλες, αυτή είπε: Ευρώπη; Οχι, ευχαριστώ». Δεν το χωράει ο νους των Γερμανών ότι ο υπουργός των Εξωτερικών της Ισλανδίας ανακοίνωσε στον προεδρεύοντα αυτό το εξάμηνο στην ΕΕ υπουργό Εξωτερικών της Λετονίας πως «η κυβέρνησή του κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Ισλανδία δεν είναι πλέον χώρα υποψήφια προς ένταξη... και ότι οι ενταξιακές συνομιλίες με την ΕΕ που άρχισαν πριν από πέντε χρόνια θεωρούνται τελειωμένες» γράφει εμβρόντητη η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε».

Να εθνικοποιηθούν εδώ και τώρα τα κοιτάσματα της Χαλκιδικής και να εκδιωχθεί η Ελληνικός Χρυσός

Να εθνικοποιηθούν εδώ και τώρα τα κοιτάσματα της Χαλκιδικής και να εκδιωχθεί η Ελληνικός Χρυσός

καζ+53280του Δημήτρη Καζάκη
Το άγος της λεγόμενης επένδυσης χρυσού από την Ελληνικός Χρυσός στην Χαλκιδική έχει πάρει νέα τροπή. Με τις πλάτες της κυβέρνησης και προκειμένου να συγκαλυφθούν οι υπόγειες διασυνδέσεις με τα κυκλώματα που νέμονται τα μεταλλεία στις Σκουριές, ο κόσμος στην Χαλκιδική οδηγείται σε εμφύλια σύρραξη. Έτσι εκτός από τις δυνάμεις καταστολής που έχουν αναλάβει εργολαβικά την φύλαξη των ιδιωτικών συμφερόντων της Ελληνικός Χρυσός, εμφανίστηκαν μαζί τους και ομάδες «εργαζομένων» της εταιρείας να συγκρούονται με κατοίκους που αντιδρούν στην λεγόμενη επένδυση.
Πρόκειται για ένα περίεργο είδος «εργαζομένων» με φόρμες παραλλαγής, σφεντόνες και μάσκες , οι οποίοι με μένος συγκρούονταν με τους κατοίκους της περιοχής. Φυσικά, τα κανάλια του κυκλώματος που εμπλέκεται στα μεταλλεία, φρόντισαν να εμφανίσουν αυτούς τους περίεργους «εργαζόμενους» ως θύματα της τρομοκρατίας των κατοίκων που παλαίβουν για την ίδια τη ζωή τους στη Χαλκιδική. …
Κουβέντα για την τρομοκρατία των απρόσωπων δυνάμεων καταστολής. Εκείνων με τις μαύρες στολές και τον πολεμικό οπλισμό που εισέβαλλαν με το έτσι θέλω στα σπίτια όσων αντιδρούσαν και προσήγαγαν με όλους τους κανόνες εμπλοκής μισθοφόρων στο Ιράκ μέχρι και ανήλικα παιδιά. Αλήθεια, τι θα κάνει η κυβέρνηση γι” αυτούς; Θα μάθουμε ποιοι κρύβονταν πίσω από τις μάσκες; Θα οδηγηθούν στη δικαιοσύνη – έστω σ” αυτή που υπάρχει – όσοι έδωσαν διαταγή για την άσκηση τρομοκρατίας σε βάρος πολιτών;
Δεν θα ασχοληθούμε με τις προεκλογικές υποσχέσεις Τσίπρα και Καμμένου στους δύσμοιρους κατοίκους της περιοχής. Αυτές ήταν για άγρα ψήφων και δεν αξίζει ούτε καν να αναφερθούμε. Όμως το πρόβλημα παραμένει. Με ποιό δικαίωμα υφίσταται ακόμη η λεγόμενη επένδυση της Ελληνικός Χρυσός; Σε τι συνεισφέρει στην ελληνική κοινωνία και οικονομία μια τέτοια επένδυση;
Η οικολογική καταστροφή που έχει υποστεί ήδη η Χαλκιδική είναι τεράστια. Το πλήγμα που έχει υποστεί ο τουρισμός στην ευρύτερη περιοχή, το προϊόν του οποίου συνιστά το 72% του ΑΕΠ της Χαλκιδικής, είναι επίσης τεράστιο. Μόνο από το πλήγμα στον τουρισμό έχουν χάνονται κάθε χρόνο περίπου οι διπλάσιες θέσεις απασχόλησης, από το σύνολο των απασχολουμένων στην Ελληνικός Χρυσός. Ενώ μόνο από την συρρίκνωση του τουριστικού προϊόντος της Χαλκιδικής, το ελληνικό κράτος υπολογίζεται ότι χάνει σε έσοδα πάνω από 1,4 εκατ. ευρώ ετήσια.
Από την άλλη τι έχει προσφέρει η Ελληνικός Χρυσός; Μια τεράστια και ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή, η οποία πολύ δύσκολα μπορεί να αποκατασταθεί. Με εξαίρεση τις χορηγίες εξαγοράς σε τοπικούς φορείς, η Ελληνικός Χρυσός δεν συνεισφέρει σε τίποτε στην τοπική οικονομία. Η ίδια μιλά για 500 εκατ. ευρώ επενδύσεις, αλλά η απόδοσή τους σε θέσεις εργασίας και προστιθέμενης αξίας δεν φτάνει ούτε το 1/10 της απόδοσης αντίστοιχου ύψους επενδύσεων σε τουριστικές και άλλες υποδομές της Χαλκιδικής.
Επίσης, η συγκεκριμένη εταιρεία εμφανίζεται όλα αυτά τα χρόνια άκρως ζημιογώνα. Για παράδειγμα το 2011, οι ζημιές της εταιρείας ήταν σχεδόν 5,3 εκατ. ευρώ, το 2012 ανέρχονταν σε 13 εκατ. ευρώ, ενώ το 2013 σε 17,8 εκατ. ευρώ. Μέσα σε τρία χρόνια οι ισολογιστικές ζημιές της εταιρείας ανέρχονταν σε 36,1 εκατ. ευρώ. Ξέρετε πολλές εταιρείες να συνεχίζουν συσσωρεύοντας διαρκώς ζημιές χρόνο με το χρόνο; Ξέρετε πολλές εταιρείες αυτού του μεγέθους που συσσωρεύουν ζημιές χωρίς να επεμβαίνει ο εισαγγελέας, ή να μην τίθενται σε αναγκαστική εκκαθάριση όπως προβλέπει ο νόμος; Με τον τρόπο αυτό όχι μόνο η συγκεκριμένη εταιρεία δεν πληρώνει ευρώ τσακιστό σε φόρους, αλλά είναι πιθανό ότι λειτουργεί ως βιτρίνα για άλλες δουλειές πολύ πιο περίεργες.
Συνεπώς γιατί να υπάρχει η Ελληνικός Χρυσός και η αποκαλούμενη επένδυσή της; Αν απαλλαγεί η Χαλκιδική από αυτό το άγος, από αυτή την κακοφορμισμένη πληγή, θα μπορέσει να υπάρξει μια ισορροπημένη αναβάθμιση της περιοχής με κυρίως δημόσιες επενδύσεις υποδομών, που θα αποδώσουν πολλαπλάσιες θέσεις εργασίας, θα ενισχύσουν την τοπική οικονομία και κοινωνία, ενώ θα μετατρέψουν το φυσικό κάλλος της περιοχής με την κατάλληλη ανάδειξη σε βασικό συγκριτικό πλεονέκτημα της Χαλκιδικής. Ας τελειώνουμε πια μια και καλή με την Ελληνικός Χρυσός και με όλες αυτού του είδους τις τριτοκοσμικές επενδύσεις, πριν είναι πολύ αργά για όλους μας.

Τετάρτη 15 Απριλίου 2015

«Αντίσταση» αριστερής… επαιτείας

«Αντίσταση» αριστερής… επαιτείας

Posted: April 5, 2015 / in: Δελαστίκ / Comments Off
του Γιώργου Δελαστίκ
Σιγά μη δεν πληρώσει η κυβέρνηση Τσίπρα τη δόση στο ΔΝΤ τη Μεγάλη Πέμπτη!
Με βάση τη λογική που κινείται η κυβέρνηση, θα ήταν αδιανόητο να μην πληρώσει, ορμώμενη πρωτίστως από πολιτικούς λόγους. Όλος ο κόσμος έχει συνειδητοποιήσει ότι οι Γερμανοί είναι αυτοί που στραγγαλίζουν την ελληνική οικονομία για να «σπάσουν» τον Τσίπρα και να τον υποχρεώσουν να γίνει πιόνι τους που θα εκτελεί τυφλά τις εντολές τους, προτού απαλλαγούν από αυτόν και την κυβέρνησή του, αφού όμως πρώτα τον έχουν εξευτελίσει στα μάτια όλων των Ευρωπαίων.
Αφού όμως η σύγκρουση είναι με το Βερολίνο, θα ήταν εντελώς παράλογο –πάντα κατά τη λογική στην οποία κινείται η κυβέρνηση– να προκαλέσει «πιστωτικό γεγονός», με άλλα λόγια τη χρεοκοπία της χώρας, μη πληρώνοντας το ΔΝΤ, το οποίο όλοι ξέρουν ότι είναι όργανο των ΗΠΑ. Σε μια τέτοια περίπτωση θα εμφανίζονταν οι Αμερικανοί υπεύθυνοι της χρεοκοπίας της Ελλάδας και όχι οι Γερμανοί! Μόνον ένας πολιτικά ηλίθιος ή βαμμένος «γερμανοτσολιάς» θα έκανε τέτοιο δώρο στους Γερμανούς!
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, το γεγονός ότι η καγκελαρία του Βερολίνου πιέζει τώρα τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή τώρα είναι που δεν υπάρχει μήνας χωρίς η κυβέρνηση Τσίπρα να πρέπει να δώσει λεφτά στο ΔΝΤ –και όταν λέμε λεφτά στην περίπτωση αυτή εννοούμε τουλάχιστον μισό δισεκατομμύριο ευρώ το μήνα! Αθόρυβα η κυβέρνηση Τσίπρα έσκασε στο ΔΝΤ 700 σχεδόν εκατομμύρια τον Φεβρουάριο, πάνω από 1,6 δισεκατομμύρια ευρώ τον Μάρτιο, χώρια τα 450 εκατομμύρια που θα σκάσει τον Απρίλιο, τη Μεγάλη Πέμπτη!
Ο πιο φτηνός μήνας είναι για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ο Απρίλιος! Να φανταστείτε ότι τον Μάιο πρέπει να πληρώσει 700 εκατομμύρια ευρώ και τον Ιούνιο 1,4 ψωροεκατομμυριάκι! Παρά τις προεκλογικές μεγαλοστομίες του ο Αλέξης Τσίπρας πληρώνει κανονικότατα όλες τις δανειακές υποχρεώσεις της Ελλάδας με τη δουλικότητα και τη συνέπεια του Αντώνη Σαμαρά. Οι δανειστές όμως έχουν από πέρυσι τον Αύγουστο να καταβάλουν τις δανειακές δόσεις που απομένουν. Δεν έχουν δώσει έτσι στην Ελλάδα δόσεις συνολικού ύψους 7,2 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Αυτό πρακτικά σημαίνει πως όσα λεφτά μαζεύει η κυβέρνηση Τσίπρα από τους Έλληνες πάει και τα δίνει στους Ευρωπαίους και στο ΔΝΤ. Πέραν όσων προαναφέραμε, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει καταβάλει μόνο τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο για τόκους δανείων το εφιαλτικό ποσό του… 1,7 δισεκατομμυρίου ευρώ! Συνολικά, τους δύο πρώτους μήνες της διακυβέρνησής της η κυβέρνηση Τσίπρα έχει δώσει στους δανειστές… 4,1 δισεκατομμύρια ευρώ! Από χρήματα που έχει μαζέψει αποκλειστικά από τον ελληνικό λαό, χωρίς να έχει πάρει ούτε ευρώ από τις καθυστερημένες δανειακές δόσεις!
Όλοι εκείνοι οι παλικαρισμοί του Τσίπρα προσωπικά και των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ γενικότερα περί διαγραφής –και μάλιστα μονομερώς– του μεγαλύτερου μέρους του ελληνικού δημόσιου χρέους έχουν αποδειχτεί προεκλογικές φούσκες παραπλάνησης των ψηφοφόρων. Ούτε ο πρωθυπουργός ούτε οι υπουργοί του αναφέρουν πλέον οτιδήποτε περί διαγραφής του χρέους. Χωρίς διαγραφή του χρέους όμως δεν γίνεται απολύτως τίποτα, ανεξάρτητα από τις προθέσεις οποιουδήποτε Τσίπρα.
Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι οι αποπληρωμές των δόσεων είναι πραγματικά σατανικά δομημένες. Όποια κυβέρνηση και να υπήρχε (στο βαθμό φυσικά που θα αποδεχόταν το χρέος ως έχει, χωρίς «κούρεμα») το καλοκαίρι του 2015 θα ήταν υποχρεωμένη να υπογράψει… τρίτο Μνημόνιο!
Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο γίνεται πραγματική κόλαση! Τους τρεις αυτούς μήνες της θερινής ραστώνης η Ελλάδα πρέπει να πληρώσει πάνω από 1,8 δισεκατομμύριο ευρώ στο ΔΝΤ και 1,9 δισεκατομμύριο για τόκους δανείων, αλλά και 900 εκατομμύρια για άλλες υποχρεώσεις συν 110 εκατομμύρια στους κερδοσκόπους που έχουν αγοράσει ελληνικά κρατικά ομόλογα «κοψοχρονιάς», ίσως και στο 20% της ονομαστικής τους αξίας, και θα τα πληρωθούν στο 100% της αξίας τους! Αυτά τα κάτι λιγότερο από 4,8 δισεκατομμύρια ευρώ όμως δεν είναι ούτε καν οι μισές δανειακές υποχρεώσεις της Ελλάδας. Η κυβέρνηση πρέπει να πληρώσει και σχεδόν… 6,7 δισεκατομμύρια ευρώ στην ΕΚΤ, στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης (ΕFSF) και στις κεντρικές τράπεζες των κρατών της Ευρωζώνης! Γενικό συνολικό ποσό που πρέπει η κυβέρνηση Τσίπρα να πληρώσει στους δανειστές το «κολασμένο» τρίμηνο του καλοκαιριο; 11,4 δισεκατομμύρια ευρώ!
Αδύνατον για οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση να βρει τόσα λεφτά, εκτός αν οι δανειστές τής τα δάνειζαν για να τα πάρουν αμέσως πίσω οι ίδιοι, έχοντας όμως προηγουμένους επιβάλει στην Αθήνα τους όρους τους με τη μορφή νέου Μνημονίου. Η παγίδα είναι εκ των προτέρων στημένη και είναι αδύνατο να αντιμετωπιστεί χωρίς προηγούμενη διαγραφή τμήματος του χρέους και φυσικά, μετά το «κούρεμα», αναδιάρθρωση ριζική των δόσεων χωρίς σημεία συγκέντρωσης δανειακών υποχρεώσεων.   Η σταδιακή προσαρμογή των προτάσεων που υποβάλλει η κυβέρνηση Τσίπρα στις εντολές και απαιτήσεις των Γερμανών αποδεικνύει την πικρή αλήθεια: ότι κανένας, ανεξάρτητα από τις προθέσεις του, δεν μπορεί να αντισταθεί, όταν μετατρέπεται σε ζητιάνο του οίκτου και των χρημάτων των δανειστών του. Ή αντιστέκεται κανείς ή ζητιανεύει!




Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί στη συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής ενάντια στη δράση των χρυσοθήρων της Eldorado. Ο αγώνας του κινήματος ενάντια στην εξόρυξη χρυσού συνεχίζεται μετά τη μαζική διαδήλωση της Θεσσαλονίκης στις 28 Μάρτη και την πορεία στις Σκουριές στις 5 Απρίλη. Συνεχίζεται παρά την κρατική καταστολή και την επιστράτευση των «αγανακτισμένων της εταιρείας» ενάντια στους αγωνιστές.
Με την ανοχή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ η εταιρεία συνεχίζει τη δράση της στη Χαλκιδική, καθώς τα ντόπια και ξένα αρπαχτικά εξακολουθούν να καθορίζουν την εσωτερική πολιτική της χώρας. Δεν υπάρχουν σωτήρες, ούτε περιθώριο για αναμονή και ανοχή. Ο δρόμος για το κίνημα εξακολουθεί να είναι αυτός που το ίδιο άνοιξε και βάδισε εδώ και μια δεκαετία: Ενότητα και αποφασιστικότητα, με όπλο τη συνέλευση, την αλληλεγγύη, τη διαδήλωση, τις πολύμορφες κινητοποιήσεις, στους δρόμους, στις πλατείες και στο βουνό, να συνεχίσουμε μαχητικά τον αγώνα μέχρι να λευτερώσουμε τον τόπο μας.
Κανένας αγωνιστής όμηρος του κράτους και του παρακράτους - Απόσυρση των κατηγοριών
Τέρμα στην καταστολή – Να διαλυθούν τα ΜΑΤ-ΔΙΑΣ-ΔΕΛΤΑ
Να φύγει ΤΩΡΑ η εταιρεία και να μην έρθει άλλη
Αποκατάσταση όλων των εκτάσεων
Αποχαρακτηρισμός της περιοχής από μεταλλευτική

Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2015




ΑΝΤΑΡΣΥΑ-Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή
ΜΑΡΣ-Μετωπική Αριστερή Συμπόρευση
Πολιτική συνεργασία δυνάμεων και αγωνιστών-τριών
Τηλ. Επικοινωνίας 6948369941, 6933323651


Ο Κυριάκος Μητσοτάκης νομίζει ότι θα κάνει καριέρα με ψέματα και απολύσεις!


Ο απίστευτος υπουργός Διοικητικής Απορρύθμισης, υπεύθυνος για χιλιάδες διαθεσιμότητες στο Δημόσιο και εμπνευστής του νόμου για το δαρβινικό σύστημα "αξιολόγησης" με ποσόστωση των δημοσίων υπαλλήλων, ξαναχτυπά!
Αυτή τη φορά έδωσε σε... δημόσια διαβούλευση σχέδιο νόμου για την "αξιολόγηση" των δημοσίων υπαλλήλων 3 ημέρες πριν τις εκλογές (!) και με χρόνο διαβούλευσης ως τις 10/2! Τόσο σίγουρος είναι ότι θα παραμείνει για να συνεχίσει το καταστροφικό του έργο; Όχι βέβαια! Αλλά ούτως ή άλλως ο Κ. Μητσοτάκης προσπαθεί εδώ και καιρό να χτίσει την πολιτική του καριέρα πάνω σε ψέματα, βρίζοντας τους δημοσίους υπαλλήλους, χυδαιολογώντας και παρουσιάζοντας δήθεν κοπανατζήδες και δήθεν επίορκους τους οποίους δήθεν αυτός συνέλαβε!


Να πούμε τις αλήθειες;
Η αλήθεια είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνηση Σαμαρά ηττήθηκαν από τις κινητοποιήσεις των δημοσίων υπαλλήλων και δεν μπόρεσαν ούτε να εφαρμόσουν το νόμο για την αξιολόγηση μέσω ποσόστωσης (δηλαδή απολύσεων μέσω ποσόστωσης, για να είμαστε ακριβείς), ούτε να απολύσουν τους αορίστου χρόνου υπαλλήλους, όπως ήθελαν, ούτε καν να ολοκληρώσουν την απόλυση των υπαλλήλων σε διαθεσιμότητα! Ούτε βέβαια κόπτονταν για τους "κοπανατζήδες", αφού  οι ίδιοι  τους έδωσαν προαγωγές σε Γενικούς Διευθυντές, μιας και δεν τους νοιάζει πόσο δουλεύει κανείς, αλλά για ποιον δουλεύει...
Η αλήθεια είναι ότι αυτό το κίνημα και η οργή του κόσμου δεν άφησαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη συγκυβέρνηση της συμφοράς να ολοκληρώσει το  καταστροφικό της έργο.
Η αλήθεια είναι, δυστυχώς, ότι την "όρεξη" του Μητσοτάκη προφανώς άνοιξε και η σχετική αναφορά του Αλέξη Τσίπρα για "αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων με αντικειμενικά κριτήρια", οπότε δόθηκε η ευκαιρία στον Μητσοτάκη να βγάλει ένα τέτοιο σχέδιο νόμου, την ώρα που καταρρέει, για να γίνεται η συζήτηση στο επίπεδο των δήθεν αντικειμενικών κριτηρίων, αντί να συζητάμε για την επαναπρόσληψη των απολυμένων στο Δημόσιο, το χτίσιμο του κοινωνικού κράτους που χρειάζονται τα 1,5 εκ. άνεργοι, την πραγματική λειτουργία του Δημοσίου προς όφελος του εργαζόμενου λαού και όχι ως "υπηρέτη" των μεγαλοεπιχειρηματιών!
Δεν δικαιώνει τις θέσεις του κινήματος των δημοσίων υπαλλήλων αυτή η θέση του ΣΥΡΙΖΑ, περισσότερο ανοίγει το δρόμο για να συνεχιστεί η αντιπαράθεση με όρους κοινωνικού αυτοματισμού και κανιβαλισμού.
Να είμαστε ξεκάθαροι: Στόχοι πάλης δεν είναι τα "αντικειμενικά κριτήρια στην αξιολόγηση", στόχοι πάλης είναι ένα άλλο Δημόσιο, προσανατολισμένο στις κοινωνικές ανάγκες, στη δωρεάν δημόσια υγεία, παιδεία, ασφάλιση, πολιτισμό, δημόσιους χώρους.


21/1/2015